Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Trespass: Strange Times 1988, RCA-BMG [plus some more]

Η δεκαετία του 80 ήταν οπωσδήποτε μια παράξενη εποχή και οι Trespass το είχαν αντιληφθεί και ονόμασαν το μοναδικό τους άλμπουμ "Strange Times" προς τιμή εκείνων των παράξενων καιρών. Καθώς γράφουμε την παρουσίαση του δίσκου των Trespass συνειδητοποιούμε ότι ο τίτλος ταιριάζει απόλυτα στο παρόν. Πως αλλιώς να περιγράψει κανείς το παρόν της Ελλάδας σε Κρίση πολλών επιπέδων; Από τη μία η οικονομική κρίση την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με περισσότερη λιτότητα και ο λαός υποφέρει από την φτώχεια και την εξαθλίωση, ενώ από την άλλη μια σκοτεινή ναζιστική οργάνωση με λαμπερό όνομα εκμεταλλεύεται τη δυσχερή οικονομική κατάσταση, την ξενοφοβία... Παράξενοι Καιροί στ' αλήθεια! Λίγες φορές θα μας ακούσετε να αναφερόμαστε σε πολιτικά θέματα μέσα από τα 10.000 Μάτια, όμως μας συνεπαίρνει το ορμητικό ρεύμα των καιρών. Αλλά ας πάμε πίσω στη μουσική των Trespass.
Οι Trespass είναι η φυσική συνέχεια του θρυλικού new wave/minimal synth σχήματος Alive She Died οι οποίοι έτυχαν cult αναγνώρισης στα Αθηναϊκά club στα μέσα της δεκαετίας του  '80 και δυστυχώς το μόνο που κυκλοφόρησαν ήταν μία κασέτα με τίτλο "Viva Voce" (1985) την οποία μπορείτε να κατεβάσετε εδώ. Οι Alive She Died μετονομάστηκαν σε Trespass όπου παρέμεινε η τραγουδίστρια Δάφνη Γερογιάννη και ο Ξενοφώντας Ξένιος στην κιθάρα και τα πλήκτρα, πλαισιωμένοι από τους Γιώργο Μπουσούνη (πλήκτρα), Άρη Ζαράκα (κιθάρα) και Γιώργο Κολλιόπουλο (τύμπανα). Οι Trespass έχουν λίγα κοινά στοιχεία με τους Alive She Died, αφού η συνθετική προσέγγισή τους είναι πιο mainstream. Όμως το αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου απογοητευτικό αν κρίνει κανείς από τις καλοδουλεμένες συνθέσεις αλλά και την πάντα αισθησιακή φωνή της Δάφνης Γερογιάννη - η οποία πολύ αργότερα συμμετείχε στο ηλεκτρονικό σχήμα των Atria. Επιπλέον, οι Trespass είναι το 2ο Ελληνικό συγκρότημα μετά τους Λευκή Συμφωνία που εμφανίστηκαν με video-clip στο κανάλι MTV το 1990. Συνολικά το LP έχει αρκετά αξιόλογα κομμάτια τα οποία κινούνται σε ύφος new wave με ελαφρές progressive rock παρεκλίσεις ("The Day After the Battle"). Ξεχωρίζει το "Strange Times" (του οποίου το video-clip παίχτηκε από το MTV), καθώς και τα "Queen of Dreams", "Colours of Love", "Ultimate Cause" και οπωσδήποτε το νοσταλγικό "Last Day of Schools" το οποίο είναι ένα από τα κομμάτια που είχαν γράψει ως Alive She Died. Μαζί με το άλμπουμ έχουμε συμπεριλάβει ένα bootleg ντοκουμέντο των Trespass επί της σκηνής και ένα e.p. τους με τίτλο "Moving Sound" από το 1987-στο ίδιο αρχείο. Ουσιαστικά, το "Moving Sound" είναι παλιότερη εκτέλεση του "Colours of Love". Ευχόμαστε καλή ακρόαση!!



Trespass: Strange Times (RCA-BMG, 1988)

01. Strange Times
02. Girls
03. Queen of Dreams
04. The Day After the Battle
05. Colours of Love
06. Ultimate Cause
07. Last Day of Schools
08. A War Song





ENG: Definitely, the 80s were a strange era and having realised that, Trespass named their sole LP "Strange Times" to honour that period. Upon writing thε review of the aforementioned LP we happen to realise that the present times are also strange times. The title fits perfectly to Greece's situation today. How else one can describe present time Greece going through a multilevel Crisis? One one hand, there's the economic recess treated with austerity measures and memorandums (??) by a government that is deaf towards the needs of a people who suffers, being on the verge of poverty. On the other hand, there's a dark nazi organisation with a shiny name that has taken advantage of the difficult situation including xenophobia (perhaps an opportunity?) claiming the fruits... These are Strange Times, indeed. This is one of the few times that you might read politic talk in 10.000 Eyes, but what can we do? We are impulsed by the raging stream of our times. But let us go back to the music of Trespass.
Trespass are the natural continuation of the legendary new wave/minimal synth band called Alive She Died who enjoyed cult recognition during the mid-80s around the Athenian clubs. Alive She Died had only one (self) release on tape entitled "Viva Voce" in 1985 (if you are interested, you may find it here). Daphne Gerogianni (voice) and Xenophon Xenios (guitar, keyboards) transformed Alive She Died into Trespass with the help of Giorgos Boussounis (keyboards), Aris Zarakas (guitars) and Giorgos Kolliopoulos on drums. The music of Trespass doesn't really have too much in common with that of Alive She Died due to the fact that Trespass have a more mainstream approach. Nevertheless, the outcome isn't disappointing at all judging from the well-worked compositions and the -always sensual- voice of Daphne (who eventuall in the late 90s formed the electronic duo Atria). By the way, Trespass were the second Greek group whose video-clip was broadcast on MTV in 1990 (Lefki Symfonia were the first one). Overall, the LP "Strange Times" has some notable new wave songs with minor progressive rock deviation ("The Day After the Battle"). Also, some others that stand out are "Strange Times" (their one and only MTV appearance), "Queen of Dreams", "Colour of Love", "Ultimate Cause" and definitely "The Last Day of Schools" which was originally an Alive She Died demo song. We have included a bootleg recording of Trespass on stage plus "Moving Sound" ep from 1987 in the same file with the LP. For the record, "Moving Sound" is actually the older version of "Colours of Love". Have a good listening to those ones!

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

Rain Gods: In Some Waking Hour 1986, Thin Sliced Records

Σήμερα έχουμε άλλο ένα άλμπουμ το οποίο μας κέντρισε πολύ το ενδιαφέρον γιατί είναι, όπως θα δείτε και εσείς, γεμάτο ποικιλία και ενδιαφέρουσες μουσικές παρεκκλίσεις. Όλα αυτά συμβαίνουν μέσα στο "In Some Waking Hour", το πρώτο άλμπουμ των Βρετανών Rain Gods. Δυστυχώς στάθηκε αδύνατο να βρούμε ο,τιδήποτε σχετικά με τους Rain Gods, εκτός από την δισκογραφία τους στο discogs. Επιπλέον, τα μέλη του γκρούπ δεν έχουν πραγματικά ονόματα αλλά ψευδώνυμα, πράγμα που τους κάνει μεγαλύτερο μυστήριο. Συνολικά, το "In Some Waking Hour" μας έκανε εντύπωση για τον τρόπο που τα -εκ πρώτης όψεως- διαφορετικά κομμάτια δένουν ως σύνολο, αλλά και πως το κάθε ένα από αυτά είναι ένα άρτιο δείγμα μουσικής τελειότητας που συνδυάζει την εμπορική αναγνωρισιμότητα μαζί με τον πειραματισμό. Αν και τα πιο πολλά κομμάτια είναι χτισμένα με απλό τρόπο διατηρούν ένα "βελούδινο" σχεδόν ποπ χαρακτήρα ("Place of My Own", "Come Back", "13th Floor", "Executioner") κάποια άλλα συνδυάζουν και indie/alternative επιρροές και προσθήκες όπως το "Time to Stop Crying" και το φαινομενικά χαοτικό "Cockroach Chorus Rag". Τέλος, τα "Insect Sun" και "Somnambulist" δείχνουν μια διαφορετική -avant garde- θα λέγαμε τάση. Ειδικά το "Somnambulist" εξελίσσεται σε ένα πανέμορφο και εντυπωσιακό σκοτεινό διαμάντι, σχεδόν....υπνωτικό. Καλή ακρόαση σε όσους επιλέξουν να κατεβάσουν αυτό το άλμπουμ. Επίσης, αν γνωρίζετε κάτι για τους Rain Gods, θα μας ενδιέφερε αρκετά.



Rain Gods: In Some Waking Hour (Thin Sliced Records-1986)

01. Place of My Own
02. Cockroach Chorus Rag
03. Come Back
04. Time to Stop Crying
05. 13th Floor
06. Executioner
07. Insect Sun
08. Somnambulist





ENG: Another peculiar album is being presented today! This LP has piqued our curiosity because of its interesting musical variety and deviations. All the above take place in the LP "In Some Waking Hour" by a British group called Rain Gods. We weren't able to find anything about them except for a discogs entry. All we know about the group members are their pseudonyms mentioned in the back cover. Needless to say, this makes them a greater mystery. What is altogether impressing and intriguing about "In Some Waking Hour" LP is that the seemingly variable in style set of songs actually works together quite well. Also, each and every one of those songs is a fine specimen of music perfection towards the direction of commercial recognition and experimentalism at the same time. While most of the songs are simply built, they maintain a rather "velvety" character ("Place of My Own", "Come Back", "13th Floor", "Executioner") and at the same time they combine certain indie/alternative influences mostly in "Time to Stop Crying" and the seemingly chaotic "Cockroach Chorus Rag". Finally, "Insect Sun" and "Somnambulist" seem to draw towards an avant-gard-ish direction. Especially "Somnambulist" evolves into a beautiful and impressive dark highlight, almost soporific. Have a good listening to those who choose to download this one. Also, if anyone happens to possess extra knowledge about Rain Gods, we would be very interested in finding out more.