ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ

Το blog αυτό γεννήθηκε κυρίως με σκοπό την επαναπροώθηση των ξεχασμένων διαμαντιών του ελληνικού rock της δεκαετίας του 80 και κατ' επέκταση του 90, χωρίς να αποκλειονται και αλλα ακούσματα. Εστιάζουμε κυρίως σε αυτές τις 2 δεκαετίες. Είναι οι δεκαετίες που διαμόρφωσαν τα δικά μας ακούσματα - τα οποία παραμένουν μέχρι και σήμερα περίπου τα ίδια....

Η ελληνική new wave ή post punk, η νεοψυχεδελική και η garage σκηνή έχουν δώσει από τις αρχές της δεκαετίας του 80 πολλά δείγματα πρωτοτυπίας, έχει κινηθεί σε μια φλέβα κυρίως αντι-εμπορική και σε αντεργκράουντ μονοπάτια. Ετσι λοιπόν δεν είναι μόνο ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, οι Πύξ-Λάξ και ο Παύλος Σιδηρόπουλος, ο Δημήτρης Πουλικάκος οι μόνοι εκπρόσωποι του σύγχρονου Ελληνικού rock - βεβαίως και σεβόμαστε τη συνεισφορά τους, αλλά υπάρχουν κι άλλοι. Ονόματα όπως Metro Decay, South of No North, Villa 21, Εν Πλώ, The Ophelia's Garden, Jack of All Trades, Magic de Spell, Λευκή Συμφωνία , Melting Ashes και άλλα πολλά που παρέμειναν άγνωστα στο διάβα του χρόνου και που ίσως περάσουν από τις σελίδες αυτού του blog, έχουν βάλει το λιθαράκι τους σε αυτή την ιστορία του μοντέρνου ελληνικού rock. Είναι λυπηρό πως ανεξαιρέτως, οι πιο πολλοί καλλιτέχνες από τους παραπάνω, ισως πια βλέπουν τα πονήματά τους να πωλούνται σε εξωφρενικές τιμές π.χ. 150 € για ενα δίσκο των South of No North ή των Villa 21 ή των Yell-o-Yell. Είναι ελάχιστες οι επανεκδόσεις που έχουν γίνει και οι άνθρωποι που έχουν ασχοληθεί βλέποντας αυτή την κατάσταση στα δισκοπωλεία -κυρίως των μεταχειρισμένων- δίσκων, έχουν ξαναβγάλει στην αγορά ορισμένα από αυτά τα διαμάντια, αλλά είναι πολύ λίγα συγκριτικά... Είναι αξιοπρόσεκτη η προσπάθεια της Dead Scarlet, της CAPP, της Ειρκτή να επανεκδώσουν κάποια "χαμένα" άλμπουμ, δυσεύρετα για το κοινό που διψάει για μουσική και δεν έχει υποκύψει ακόμα στην πλαστή περηφάνεια της Γιουροβίζιον και του "Ωπα" ή στα κατά συρροή διαζύγια των σουπερ σταρ. Όντως υπάρχουν άνθρωποι που αναζητούν σοβαρότερα ακούσματα και δεν ικανοποιούνται με ευκολοάκουστα χιτάκια του Φοίβου (τρομάρα του-ανάξιος ονόματος).

Έτσι λοιπόν, αυτό το καινούργιο blog με το όνομα "δεκα χιλιάδες μάτια" θα δώσει από τη μεριά του μόνιμα ή προσωρινά την προσπάθεια ανάδειξης αυτής της underground σκηνής. Το ονομάσαμε έτσι από το τραγούδι των South of No North, "10.000 eyes", “δέκα χιλιάδες μάτια περιμένουν το κερί να σβήσει, απόλυτη ησυχία επικρατεί στο τέλος του Λαβύρινθου....”

Θα είμαστε κοντά σας με συχνά post ανεβάζοντας άλμπουμ που έχουν ξεχαστεί, demo από μπάντες που ίσως να μην έχετε ποτέ ακούσει, και ελπίζουμε πως αν υπάρχει κάτι που εσείς το αναζητάτε, ίσως να μπορέσουμε να το ανακαλύψουμε και να το ανεβάσουμε. Θυμίζουμε πως θα ανεβαίνουν κυρίως μουσικές που δεν κυκλοφορούν πια, είτε γιατι τα συγκροτήματα αυτά δεν υπάρχουν ή γιατί δεν κυκλοφορούν στο κανονικό εμπόριο. Δεν θέλουμε να μπούμε στο δρόμο καμιάς μπάντας που κυκλοφορεί το υλικό της αυτή τη στιγμή. Στηρίζουμε το ζωντανό ελληνικό ροκ και επικροτούμε όσους άλλους το στηρίζουν.

Ευλαβικά ανακυκλώνουμε μόνο τη μουσική που δεν κυκλοφορεί πλέον και φιλοδοξούμε να την κάνουμε γνωστή σε νέους και παλιούς μύστες/λάτρεις της….

Υ.Γ. Για λόγους εμπλουτισμού του blog, θα ανεβαίνουν και άλμπουμ από ξένα συγκροτήματα (Ευρωπαϊκά-Αμερικανικά) κατά καιρούς.