"...Till Night Comes Again", by the Fear Condition

Πρώτο post στο οποίο προσφέρουμε και ήχο, μουσική, και κάνουμε την αρχή με ένα Ελληνικό συγκρότημα του οποίου ο ένας και μοναδικός δίσκος είναι ορόσημο για την Ελληνική post-punk σκηνή, και κυκλοφόρησε από την σπάνια Θεσσαλονικιώτικη εταιρεία Smash Records (γνωστή και λόγω της κυκλοφορίας του τελευταίου δίσκου των Yell-o-Yell). Το “…Till Night Comes Again” έχει προ πολλού εξαφανιστεί από τα δισκοπωλεία μεταχειρισμένων, αλλά ακόμη πουλιέται ακριβό μέσω mailorder και internet. Είναι μια περίπτωση πως πρόσφατα κάποιος ή κάποιοι έχουν επανεκδώσει αυτό το αριστούργημα ξανά σε βινύλιο, αλλά το πρόβλημα της υψηλής τιμής παραμένει. Είναι γεγονός πως όποιος έκανε την επανέκδοση είχε ως σκοπό το κέρδος και αυτό φαίνεται από το γεγονός πως ο (νέος) δίσκος πουλιέται όσο και το πρωτότυπο δηλαδή άνω των 50 €…και ανεβαίνει.
Όπως έχουμε ξαναπεί δεν είμαστε καθόλου εναντίον των επανεκδόσεων, ακόμη και πειρατικών, αρκεί να είναι εύκολο κανείς να τις αποκτήσει.

Αυτοί είναι οι κύριοι λόγοι για τους οποίους διαλέξαμε αυτόν τον δίσκο για αρχή. Το “…Till Night Comes Again” είναι ένα άλμπουμ που ξεχωρίζει ως τυπικό δείγμα του πως πρέπει να ακούγεται αυτή η μουσική και πόση ενέργεια μπορεί να περιέχει στην Ελλάδα του 1985. Οι επιρροές του πρόσφατου παρελθόντος είναι ξεκάθαρες από τους Bauhaus, Joy Division….

Όσον αφορά τον δίσκο αυτό καθ’ αυτό τώρα…. η μουσική του είναι καθαρή post-punk με την δυναμική κιθάρα και τα επιβλητικά τύμπανα και τα φωνητικά που σε στοιχειώνουν. Είναι ένα καταπληκτικό ντεμπούτο. Οι Fear Condition ενσωμάτωσαν όλη τους την αρχική ενέργεια. Οι στίχοι είναι επίσης θαυμάσιοι. Τα τραγούδια ένα προς ένα είναι εμπλουτισμένα με γοτθικά και ρομαντικά θέματα, όπως η ομορφιά, οι βρυκόλακες, η τρέλα και η λογική, η κλειστοφοβία και η αποξένωση. Ο δίσκος κλείνει σαν σε Διονυσιακή γιορτή, και έτσι πέφτει η αυλαία και οι μάσκες…

Τέλος, σχετικά με το εξώφυλλο του δίσκου. Προέρχεται από μια φωτογραφία από το γνωστό νεκροταφείο του Staglieno στην Γένοβα της Ιταλίας. Από εκεί έχουν δανειστεί και οι Joy Division τα εξώφυλλά τους (Love will tear us apart, Closer).

Fear Condition - …Till Night Comes Again, Smash Records 1986

1. Instant Flower
2. Vampire
3. One Flew Over the Cuckoo’s Nest
4. Paris At Night
5. Black & White
6. Dreaming of Tunnels
7. Dimensions of the Forest
8. I Remember (darkness in Stockholm)
9. Halloween

Τέλος, μην ξεχάσω να αναφέρω πως η καλή δουλειά της ψηφιοποίησης από το βινύλιο ανήκει στον φίλο μου τον Psychopomp…τον ευχαριστώ λοιπόν για τον κόπο.

Μέσα στο συμπιεσμένο αρχείο υπάρχει το εξώφυλλο του δίσκου μαζί με τους στίχους και τα credits.

Enjoy, time and time again!!!!

And for our English speaking friends...
First music post for us, kick-start with a Greek band whose one and only LP is a landmark for the Greek post-punk scene released by the rare-to-find Smash Records of Thessaloniki (also famous for releasing Yell-o-Yell’s last LP). “…Till Night Comes Again” LP has vanished from second-hand shops long time ago, yet sold quite expensively via mailorder/internet. It appears that recently someone has re-released this gem in vinyl format, however without removing the problems of rarity and high-price; the record is sold as expensive as the original. The “pirate” edition is found to be sold more than 50 €. Whoever made this re-release possible aimed for profit alone. We are not against pirate re-releases of great music as long as they are cheap and accessible to those who are interested in buying.

These are the main reasons why we chose to upload this great record. “…Till Night Comes Again” is a record that stands out as a typical-classical example of how post-punk music energy sounded in Greece around 1985. The influences are clearly Bauhaus and Joy Division.

As for the record itself now, the music is pure post-punk, the guitar and the drums are powerful, and the vocals are haunting. This is a great debut album; Fear Condition incorporated all their amateurish energy. The lyrics are great too. The songs sparkle with gothic romantic themes, such as beauty, vampires, dementia, rationality, claustrophobia and alienation. The album ends with a Dionysian feast in frenzy rhythms and the masks fall…

Last but not least, we should note about the album cover. It is a photo taken in Staglieno Cemetery in Genova, Italy, a place where Joy Division used for their album artwork as well (Love will tear us apart, Closer).

Enjoy this masterpiece !!!