Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Villa 21: A Ghost on the Move, 1983 Creep Records - cd reissue 1995 Creep Records+F.M. Records

Στη σημερινή ανάρτησή μας παρουσιάζουμε τον πρώτο δίσκο ενός από τα πιο σπουδαία και πολυσχιδή ελληνικά συγκροτήματα της αγγλόφωνης ανεξάρτητης σκηνής οι οποίοι ήταν ενεργοί για περίπου μια δεκαετία (1981-1991). Ο λόγος φυσικά για τους Villa 21 οι οποίοι πέρασαν από πολλά μουσικά στυλ στο φάσμα της ανεξάρτητης ροκ, και στη δεκαετία της ύπαρξης και ακμής τους εκφράστηκαν μέσω new/dark wave ήχων, έως ότου κατέληξαν προοδευτικά από τη μια κυκλοφορία τους στην άλλη έχοντας πια garage punk μουσικές φόρμες. Το συγκρότημα ήταν δημιούργημα του ταλαντούχου Κώστα Ποθουλάκη (φωνή, κιθάρα) οποίος μετά από τη θητεία στο θρυλικό σχήμα Παρθενογένεσις και την δημιουργία των Reporters μπήκε σε πιο ώριμα μουσικά μονοπάτια φτιάχνοντας τους Villa 21. Περισσότερες πληροφορίες για τη σύνθεση και τη δισκογραφία τους θα βρείτε εδώ, αν και με αυτή την ανάρτηση ουσιαστικά υποσχόμαστε πως θα αναρτήσουμε εν καιρώ όλα τους τα άλμπουμ. Πρέπει να πούμε εδώ ότι εμπνεύστηκαν το όνομά τους από το την ψυχιατρική πτέρυγα που είχε δημιουργήσει ο ψυχίατρος David Graham Cooper στο Λονδίνο, και στην οποία "φιλοξενούσε" νεαρούς σχιζοφρενείς.

"Καλωσήρθατε στη Βίλλα 21...."
Με αυτό το στίχο ξεκινάει ο πρώτος μεγάλος δίσκος των Villa 21 με τίτλο "A Ghost on the Move". Έτσι, ο Κώστας Ποθουλάκης μας καλωσορίζει και μας παρουσιάζει στην υπαρκτή παράνοια του μοντέρνου κόσμου, στην μοναξιά, στην αποξένωση και την τρέλα. Έτσι χτίζεται σιγά-σιγά και το "A Ghost on the Move". Από το πρώτο κομμάτι "Welcome to the Villa 21" φαίνεται η μουσική κατεύθυνση του συγκροτήματος, πλέον αρκετά διαφορετική από τους Reporters. Είναι τόσο χαρακτηριστικά διαφορετικό το παίξιμο της κιθάρας του Ποθουλάκη, καθώς και τα φωνητικά του, λέξεις και κραυγές, γρυλλίσματα και αναστεναγμοί, συναινούν σε ξαφνική ωριμότητα έστω αν κυκλοφόρησε το "Bare Hands" μόλις μια χρονιά πριν και μοιάζει τόσο διαφορετικό. Αμέσως μετά αναλαμβάνει το "In the Darkened Night" με τις κοφτές νότες στο μπάσο του Ανδρέα Παπαδόπουλου και το αλά-Stranglers ρεφραίν. Το πολλές φορές απόκοσμο
παίξιμο του synthesizer-keyboards από την Άντα Λαμπάρα, όπως στο επικό 9-λεπτο "Like the First Time" δίνει αυτή τη σκοτεινή και δυσοίωνη ατμόσφαιρα στον ήχο τους - χαρακτηριστικό του ήχου της Creep Records βέβαια - όμως όλα τα τραγούδια αυτού του δίσκου είναι καταπληκτικά. Οι συνθέσεις φανερώνουν έναν ή και περισσότερους εμπνευσμένους δημιουργούς. Ο ορυμαγδός των τυμπάνων του Μπάμπη Δαλίδη (ιδρυτή-ιδιοκτήτη της Creep) δίνει το στίγμα σε κάθε τραγούδι ξεχωριστά, την οργή που ξεσπάει προς τα έξω, "you crave for recovery from the human disease" (στίχος του "Like the First Time"). Όμως η οργή φέρνει και την απελπισία, καθώς φτάνει το αναποφάσιστο "Too Much Nothing", και έπειτα, η απομόνωση "gates are closed to the world outside" από το "Losing Control" και "all thoughts stuck on an endless start", στίχοι που αποτυπώνονται για πάντα, ανακαλούν την αναζήτηση του (χαμένου) εαυτού, της ανθρώπινης επαφής, αλλά και την μόνιμη εγκατάσταση της αποξένωσης από ο,τιδήποτε οικείο. Το πλέον κλασικό "Annie's Animal" με την ορμή και τους χαρακτηριστικά διφορούμενους στίχους έχει κι αυτό τη θέση του ανάμεσα στα μεγάλα τραγούδια. Ο δίσκος κλείνει με το "Death Career" άλλο ένα έπος των 10 λεπτών αυτή τη φορά, με δίλεπτη εισαγωγή, εναλλαγές στο ρυθμό και τις μελωδίες και η αργόσυρτη κιθάρα προετοιμάζει τα φωνητικά του Ποθουλάκη...."Separated lives can't exist for long/getting fooled by the eyes that are watching all/the dreams, the hopes and the terrible fears/all are so real in a death career...". Επίσης να πούμε πως επιπλέον φωνητικά στα "Too Much Nothing" και "Death Career" κάνει ο πολύ καλός φίλος του συγκροτήματος Feel ή Fill Scars (Φιλώτας Βασκαλής) από τους Yell-o-Yell.
Πρόκειται για ένα αριστουργηματικό δίσκο. Είμαστε σίγουροι πως όσοι δεν τον έχετε ακούσει, θα τον αγαπήσετε. Ας σημειωθεί ότι το mp3 προέρχεται από την επιλεκτική επανέκδοση του καταλόγου της Creep Records σε cd μέσω της F.M. Records. Θα βρείτε στίχους και εξώφυλλα επίσης.
"Welcome to the Villa 21...."

Villa 21: A Ghost on the Move, 1983 Creep Records - cd reissue 1995

01. Welcome to the Vill 21
02. In the Darkened Night
03. Like the First Time
04. Annie's Animal
05. Too Much Nothing
06.Losing Control
07. Death Career




In today's post we present the very first LP record by one of the most important and multifarious bands of the greek independent scene. We are talking about Villa 21 of course, who were active for a decade (1981-1991) having changed many music styles in the range of independent/alternative rock genre: they primarily expressed themselves through dark/post punk until they settled in garage punk in the latter years. Villa 21 were the creation of Costas Pothulakis (guitar+vocals), who also worked in the past with the legendary Parthenogenesis, then formed The Reporters, however entered more mature music paths with Villa 21. You will find more information about the band here, but we promise that we will post all their LPs in time. Here we should say that the band was named after a psychiatric wing for young schizophrenics founded by Dr David Graham Cooper in London .
The LP "A Ghost on the Move" opens with this verse: "Welcome to the Villa 21..., " Costas Pothulakis introduces us into the modern world of paranoia, loneliness, alienation and madness, thus "A Ghost on the Move" is being built... From the very first song it shows that the music direction is very much different compared to The Reporters LP, even Pothulakis' guitar skill is so characteristically different as well as his way of singing, the cries, the growls and moans consent to a musical maturity on his behalf. "In the Darkened Night" takes over with cut-down bass lines of Andreas Papadopoulos and the Stranglers-like refrain. The keyboards played by Anda Labara produce an eerie atmosphere, especially in the next song, the 9 minute long epic "Like the First Time" where the setting seems to be more ominous and darker. Of course this is the "Creep Records sound", but overall this record and every one of the songs are astonishing. Every composition reveals one or more inspired masterminds. The never-ending beating of drums by Babis Dalidis (founder and owner of Creep Records) gives position to each song - unfolding the outbreak of rage as "you crave for recovery from the human disease" (lyrics from "Like the First Time"). The rage however brings in the despair too as the "undeciding" "Too Much Nothing" draws in, and after that portraying isolation with "Losing Control" ("gates are closed to the world outside") and "all thoughts stuck on an endless start" forever imprinted in our minds recall each one's request for the lost oneself, human touch, and the fact that alienation is installed forever. There's also the classic "Annie's Animal" with the rushing music and the ambiguous verses, and the record closes with "Death Career", another epic of 10 minute length, a 2 min introduction, an alternation of pace and instrumentation up until the slow paced guitar prepares Pothulakis' vocals....."Separated lives can't exist for long/getting fooled by the eyes that are watching all/the dreams, the hopes and the terrible fears/all are so real in a death career..."
Let us note that extra vocals in "Too Much Nothing" and "Death Career" are by Feel (or) Fill Scars (real name: Filotas Vaskalis) of Yell-o-Yell.
"A Ghost on the Move" is a masterpiece of the greek post punk scene. We are certain for those of you who have never listened to this record, it will be one of your favorites. Finally, we should say that the rip is from the cd reissue of the original LP via F.M. Records in 1995. You will also find the lyrics and covers as well.
"Welcome to the Villa 21...."

3 σχόλια:

  1. Εκείνη την εποχή η FM Records είχε μπει με πολύ καλές προδιαγραφές (επανακυκλοφορίες Metro Decay, Villa 21, το ντεμπούτο των Nightstalker klp) αλλά όπως είπε ο ίδιος ο Δαλλίδης..."μετά από λίγο καιρό προτιμούσαν τα Ημισκούμπρια"...(και δυστυχώς έληξε άδοξα αυτή η συνεργασία του με την FM όπου - ποιός ξέρει ίσως να σηματοδοτούσε μία δεύτερη εποχή της Creep).

    Tέλος πάντως, πολύ καλό το review, το A Ghost On the Move είναι μέσα στα καλύτερα άλμπουμς των 80΄ς, αγαπημένο όσο λίγα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναί φίλε Παναγιώτη συμφωνώ πως τότε θα μπορούσε να γίνει μια καλή επανεκκίνηση της Creep, με την επανακυκλοφόρηση όλου του δισκογραφικού υλικού ισως θα είχαμε αποφύγει τις τσουχτερές τιμές σε κάποια από τα πανσπάνια βινύλια. Βέβαια η συνάντηση της Creep με την πολυεθνική πια FM δεν είχε κανενα έρεισμα, δύσκολα συνδυάζεται η ποιότητα με την εμπορικότητα και την κατανάλωση.
    Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια,
    θα τα ξαναπούμε σύντομα. Ρίχνε καμιά ματιά γιατί αναμένονται συνταρακτικά posts!!! (χεχε)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. γεια χαρά Γιάννης εδώ John doctor ρίχτε μια ματιά στο νέο με παλιά διάθεση ιστολόγιο
    http://topaiditisplateias2.blogspot.com/
    ΥΓ
    Ετοιμάζεται αναρτηση με αφιερωμα στο new/post punk της δεκαετίας του 80,90

    ΑπάντησηΔιαγραφή