Blue Light: Blue Light LP 1988, Δικαίωμα Διάβασης

Εν μέσω μίνι καύσωνα αποφασίσαμε να ανεβάσουμε ένα μελωδικό, ελαφρύ, αλλά και σπάνιο άκουσμα, τους Blue Light. Κυκλοφόρησαν το ομότιτλο άλμπουμ τους μέσω της θρυλικής 'Δικαίωμα Διάβασης' [DiDi Music] το 1988. Πριν από αυτό, συμμετείχαν με δύο κομμάτια στη συλλογή της Pegasus Records "Cicadas (an electric guide to the greek underground)" το 1987 [θα το βρείτε στους Urban Aspirines].

Όπως είπαμε πιο πάνω, η μουσική των Blue Light είναι ελαφριά αλλά όχι εντελώς pop. Σε ολόκληρο το άλμπουμ υπάρχει η αίσθηση πως αυτό που ακούγεται είναι new wave ήχος με έντονο χρώμα και επιρροές από την δεκαετία του 60. Αυτό ίσως συμβαίνει επειδή τα πλήκτρα είναι κυρίαρχα σε όλα ανεξαιρέτως τα κομμάτια, ακόμα και στο χαμηλών τόνων κλασσικίζον "Menuet I", ενώ η κιθάρα είναι στη σωστή δόση και ένταση χωρίς υπερβολές. Πράγματι, τα περίτεχνα πλήκτρα έχουν τον καθοριστικό ρόλο και προσδίδουν ιδιαίτερο χαρακτήρα σε ολόκληρο το άλμπουμ.
Είναι περίεργο που αυτό το ένα και μοναδικό άλμπουμ των Blue Light δεν έχει φιλοξενηθεί σε κανένα κείμενο blog, ενώ και εμείς το είχαμε αφήσει στην άκρη για πολύ καιρό και αδίκως. Χωρίς να επιφυλάσσει εκπλήξεις είναι ένα όμορφο άκουσμα και μπορεί να το αγαπήσει κανείς για την απλότητα και την ευθύτητα του, αφού δεν καταντά κοινότυπο. Από τα πρώτα που ξεχωρίζουν είναι τα "Lighthouse", "About Lunch Time" και "No Play". Επιπλέον, φαίνεται πως δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στα ορχηστρικά κομμάτια όπως το "Teens".
Για κάποιο απροσδιόριστο λόγο αυτό το άλμπουμ έμεινε στην αφάνεια. Ήρθε ίσως ο καιρός να θυμηθούμε πως ενίοτε η καλή μουσική παίζεται απλά. Καλή ακρόαση λοιπόν!



Blue Light: Blue Light LP [Δικαίωμα Διάβασης-1988]
Rip provided by Psychopomp

01. Teens
02. Take Me Away
03. Lighthouse
04. Let Her Pass
05. About Lunch Time
06. You Pretended, I Surrendered
07. Havensmile
08. I Saw You Laughing
09. Menuet I
10. No Play



Despite the mini-heatwave we decided to post a melodic and light, a rare item from a band called Blue Light. They released the same title LP through the legendary Dikaioma Diavasis (tr: Right of Passage) -Di Di Music label in 1988. Before that, they had participated in the Pegasus Records compilation "Cicadas (an electric guide to the greek underground)" in 1987 (It's been posted over at Urban Aspirines).
As we mentioned above, the music of Blue Light is light but not entirely pop. Thoughout the album you get the sense of new wave music with lots of influence from the 60s. This might be because the keyboards are the most dominant instruments in every song, even on the low tempo "Menuet I" which has a distinct classical style. Additionally, the use of guitar is appropriate and with no exaggerations. Indeed, the keyboards are elaborate as they convey a distinctive sound throughout.
It's somehow odd that this sole album by Blue Light hasn't been posted in any relevant blog before. Not to mention that ourselves had forgotten all about it for sometime, which was unfair. Their music is simple and straighforward, thus it's easy to like; there are no flabbergastings and no cliches either. In our opinion, some of the songs that stand out are ""Lighthouse", "About Lunch Time" and "No Play". They even give a lot of emphasis on instrumentals like "Teens".
For whatever reason this album was left aside, it's time to recall good music that's played in a simple way. Have a good listening to this one!