Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013

Blue Light: Blue Light LP 1988, Δικαίωμα Διάβασης

Εν μέσω μίνι καύσωνα αποφασίσαμε να ανεβάσουμε ένα μελωδικό, ελαφρύ, αλλά και σπάνιο άκουσμα, τους Blue Light. Κυκλοφόρησαν το ομότιτλο άλμπουμ τους μέσω της θρυλικής 'Δικαίωμα Διάβασης' [DiDi Music] το 1988. Πριν από αυτό, συμμετείχαν με δύο κομμάτια στη συλλογή της Pegasus Records "Cicadas (an electric guide to the greek underground)" το 1987 [θα το βρείτε στους Urban Aspirines].
Όπως είπαμε πιο πάνω, η μουσική των Blue Light είναι ελαφριά αλλά όχι εντελώς pop. Σε ολόκληρο το άλμπουμ υπάρχει η αίσθηση πως αυτό που ακούγεται είναι new wave ήχος με έντονο χρώμα και επιρροές από την δεκαετία του 60. Αυτό ίσως συμβαίνει επειδή τα πλήκτρα είναι κυρίαρχα σε όλα ανεξαιρέτως τα κομμάτια, ακόμα και στο χαμηλών τόνων κλασσικίζον "Menuet I", ενώ η κιθάρα είναι στη σωστή δόση και ένταση χωρίς υπερβολές. Πράγματι, τα περίτεχνα πλήκτρα έχουν τον καθοριστικό ρόλο και προσδίδουν ιδιαίτερο χαρακτήρα σε ολόκληρο το άλμπουμ.
Είναι περίεργο που αυτό το ένα και μοναδικό άλμπουμ των Blue Light δεν έχει φιλοξενηθεί σε κανένα κείμενο blog, ενώ και εμείς το είχαμε αφήσει στην άκρη για πολύ καιρό και αδίκως. Χωρίς να επιφυλάσσει εκπλήξεις είναι ένα όμορφο άκουσμα και μπορεί να το αγαπήσει κανείς για την απλότητα και την ευθύτητα του, αφού δεν καταντά κοινότυπο. Από τα πρώτα που ξεχωρίζουν είναι τα "Lighthouse", "About Lunch Time" και "No Play". Επιπλέον, φαίνεται πως δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στα ορχηστρικά κομμάτια όπως το "Teens".
Για κάποιο απροσδιόριστο λόγο αυτό το άλμπουμ έμεινε στην αφάνεια. Ήρθε ίσως ο καιρός να θυμηθούμε πως ενίοτε η καλή μουσική παίζεται απλά. Καλή ακρόαση λοιπόν!



Blue Light: Blue Light LP [Δικαίωμα Διάβασης-1988]
Rip provided by Psychopomp

01. Teens
02. Take Me Away
03. Lighthouse
04. Let Her Pass
05. About Lunch Time
06. You Pretended, I Surrendered
07. Havensmile
08. I Saw You Laughing
09. Menuet I
10. No Play



Despite the mini-heatwave we decided to post a melodic and light, a rare item from a band called Blue Light. They released the same title LP through the legendary Dikaioma Diavasis (tr: Right of Passage) -Di Di Music label in 1988. Before that, they had participated in the Pegasus Records compilation "Cicadas (an electric guide to the greek underground)" in 1987 (It's been posted over at Urban Aspirines).
As we mentioned above, the music of Blue Light is light but not entirely pop. Thoughout the album you get the sense of new wave music with lots of influence from the 60s. This might be because the keyboards are the most dominant instruments in every song, even on the low tempo "Menuet I" which has a distinct classical style. Additionally, the use of guitar is appropriate and with no exaggerations. Indeed, the keyboards are elaborate as they convey a distinctive sound throughout.
It's somehow odd that this sole album by Blue Light hasn't been posted in any relevant blog before. Not to mention that ourselves had forgotten all about it for sometime, which was unfair. Their music is simple and straighforward, thus it's easy to like; there are no flabbergastings and no cliches either. In our opinion, some of the songs that stand out are ""Lighthouse", "About Lunch Time" and "No Play". They even give a lot of emphasis on instrumentals like "Teens".
For whatever reason this album was left aside, it's time to recall good music that's played in a simple way. Have a good listening to this one!



19 σχόλια:

  1. Μπράβο παιδιά, το έψαχνα καιρό!
    Καταπληκτικό άλμπουμ που όταν βγήκε δεν το είχα πάρει, βλακωδώς, αν και είχα δει τους Blue Light στον Πήγασο και ήταν εξαιρετικοί live! Έπαιζαν και μια ζόρικη διασκευή του Lucifer Sam των Pink Floyd...
    Και πάλι μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πράγματι είναι ένα πολύ όμορφο και μελωδικό άλμπουμ και κυριολεκτικά το...ξεχάσαμε. Είσαι και απο τους τυχερούς που τους έχουν δει και θα τους φανταζόμουν εξαιρετικούς. Σε ευχαριστούμε για το σχόλιο, να είσαι καλά.
    -Psychopomp

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευγε!!! Και εγώ το έψαχνα πολύ καιρο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. είναι σίγουρα από τα πιο μελωδικά άλμπουμ της εγχώριας σκηνής.
    Στα πρώτα τους Live έπαιξαν μαζί τους μέλη των last drive. .
    Ακόμη και σήμερα είναι δύσκολο να βρει κανείς πληροφορέις για τους blue light.
    εμβλητματική μορφή τoυ group ήταν σίγουρα ο Σωκράτης Παπαχατζής.

    και πάλι μπράβο για την ανάρτηση αυτή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε για τις έξτρα πληροφορίες. Γενικά μας ήταν δύσκολο να βρούμε πληροφορίες για τους Blue Light. Όποια επιπλέον πληροφορία είναι καλοδεχούμενη. Καλή συνέχεια φίλε Giusurum!

      Διαγραφή
  5. Στο βιβλίο του Δηματάτη (Get that Beat) έχει κάποιες πληροφορίες.Απο την μπάντα πέρασαν o Σπύρος Σούκης και o Ακης Περδίκης οι οποίοι είχαν ήδη συνεργαστει και με τον Σιδηρόπουλο και μετά σχημάτισαν τους THAT'S WHY

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτά είναι τα ωραία! Και άλλες πληροφορίες που δεν γνωρίζαμε. Μας αρέσει πολύ που ένα φαινομενικά ασήμαντο άλμπουμ έφερε στον αφρό τόσα που δεν γνωρίζαμε. Μεγάλη η σημασία της μουσικής μαζί και η ιστορία του κάθε συγκροτήματος και τα πρόσωπα που θήτευσαν σε αυτό. Ευχαριστούμε sonic για τις επιπλέον γνώσεις!

      Διαγραφή
  6. Μπράβο ρε φιλαράκι μου μοιράζεσαι τις μουσικές που αγαπάς μαζί μας. Το έργο σου είναι σημαντικό και όλοι το αναγνωρίζουμε σαν τέτοιο. Σου γραφώ για πρώτη φορά, αν και σε εποπτεύω από την αρχή. Ανέβασα σήμερα στο youtube το “Menuet I” με αναφορά στο μπλογκ σου. Καλή συνέχεια στους αναγνώστες-ακροατές σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμε φίλε, σε ευχαριστούμε για αυτή την ξεχωριστή πινελιά στο youtube. Δώσε μας και το link αν θες για να σε επισκεφθούν όσοι αναγνώστες ενδιαφέρονται. Συνέχισε να μας διαβάζεις, όσο υπάρχουμε θα περνούν πολύ ενδιαφέρουσες μουσικές από δω. Ειλικρινά μας γεμίζει πάρα πολύ αυτή η διαδικασία ανεβάσματος, γραψίματος που αναδεικνύει τη μουσική που αγαπάμε. Λογικά αυτή η αγάπη πρέπει να αντικατοπτρίζεται στις αναρτήσεις μας, καθώς είναι μια διαδικασία αυτο-κάθαρσης για εμάς. Καλή συνέχεια και σε σένα.

      Διαγραφή
    2. Το λινκ είναι εδώ
      https://www.youtube.com/watch?v=XOaRP5UC2LA

      Στο καναλάκι υπάρχουν διάφορες μουσικές μιας και ανεβάζουν και φίλοι (ως επι το πλείστον μπαλάντες και τίποτα ρυθμικό). Αλλά έχω ξεκινήσει μια προσπάθεια, Τηρουμένων των ψυχικών αποθεμάτων, να διασώσω και συνάμα να διαδώσω κάποια τραγούδια από τους χώρους της σκοτεινής underground σκηνής, new wave, post punk, dark wave, minimal κ.α.

      Διαγραφή
  7. Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε πολύ για το σχόλιο. Ελπίζουμε να απολαύσεις το άλμπουμ. Καλή συνέχεια.

      -The Psychopomp

      Διαγραφή
  8. επιτελους. εγω το ειχα ζητησει απο το αλλο μπλογκ στο οποιο αναφερεστε αλλα για καποιο λογο δεν πηρα χαμπαρι οτι το ανεβασε. εχω το βινυλιο απο τοτε που βγηκε το οποιο ειναι αθλιο εξαρχης (χρατς χρουτς) απο το πρωτο παιξιμο δυστυχως. απιθανος δισκος στ αληθεια. βεβαια, δεν εχει καμμια σχεση με τα πρωρα demo των τραγουδιων τα οποια ειχε παρουσιασει ο Σωκρατης σε καποια ραδιοφωνικη εκπομπη του Ζηλου και τα οποια ηταν ασυγκριτα καλυτερα κατα την αποψη μου και εφερναν περισσοτερο στους eteless in gaza που λατρευω. ευχαριστω πολυ που θα ξανακουσω εναν πανεμορφο δισκο (δυστυχως τα βινυλια μου πανε χρονια που δεν τα παιζω για τεχνικους λογους). ΒΑΓΓΕΛΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Βαγγέλη, κατ' αρχήν σε ευχαριστούμε για το σχόλιο. Η αλήθεια είναι πως και εμείς δεν έχουμε πάρει χαμπάρι αν τους έχει ανεβάσει και άλλο μπλόγκ, έτσι θεωρούσαμε πως έλειπε αυτός ο δίσκος από το ιντερνετ. Κρίμα που δεν ακούς πια τα βινύλια σου και ελπίζουμε πως η ψηφιοποίηση μας θα είναι αρκετά ικανοποιητική. Καλή συνέχεια.

      Διαγραφή
  9. όχι, δεν το εχει ανεβασει άλλο μπλογκ. απλα εγω το ειχα ζητησει αλλα δεν εγινε. χαρη σε σας όμως ικανοποιηθηκα. η ψηφιοποιηση είναι αψογη. εν τω μεταξυ, εχω 2 μερες τωρα που προσπαθω να βρω το : warum joe - et le train sifflera, crois mois. ειναι ένα αλμπουμ συλλογη των warum joe από Γαλλια και είναι κυκλοφορια σε βινυλιο από το φαν κλαμπ του γκρουπ νομιζω 1987 η 89. το εχω το βινυλιο, ειχα βρει παλιοτερα σε mp3 το αλμπουμ απλα όταν το μετεφερα σε δισκακι, ισως από λαθος μου 'εξαφανισα' τα μπασα. αν καποιος το εχει θα με εκανε πολύ χαρουμενο στ αληθεια. παντως ευχαριστω ετσι κι αλλιως. Βαγγελης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Βαγγέλη σε ευχαριστούμε για το σχόλιο και συγγνώμη για την αργοπορία στην απάντηση του. Δυστυχώς το άλμπουμ των warum joe δεν το έχουμε και δεν το έχει και κανένας γνωστός μας. Καλό είναι όταν περνάς κάτι από το δίσκο στον υπολογιστή, να κρατάς κάπου και τα αρχικά αρχεία. Σε ευχαριστούμε πάντως που μας παρακολουθείς.

      Διαγραφή
  10. Λίγα λόγια, έστω καί αργοπορημένα, γιά τούς Blue Light: Ο Σ. Παπαχατζης ξεκίνησε νά φτιάχνει μόνος του demos, ορισμένα από τά οποία ακούστηκαν από τίς εκπομπές τού Ζήλου. Μερικοί τίτλοι: All Your Nightmares - Breathing Air Like Me - Nobody's Game, πού χαθήκαν μετά, τό Waltz, ένα από τά πολλά ινστρουμένταλ καί τό I Saw You Laughing σέ εκτέλεση ανώτερη από αυτή τού δίσκου, όπως παρατήρησε καί άλλος φίλος σέ σχόλιό του.
    Μετείχε σάν guest στούς Last Drive οπότε ο Γιώργος καί ο Αλέξης μέ τήν σειρά τους παίζανε καί μέ τούς Blue Light. Τά τραγούδια τού λάϊβ σέτ ήταν: The Witch - Take Me Away - Childhood - L.Sam (Barrett) - About Lunch Time - Let Her Pass - Talk To Me - Waltz - I Said Something - You Pretended I Surrendered - Puppets - I Saw You Laughing.
    Στήν συνέχεια ήρθε ο ντράμερ τών Metro Decay καί αργότερα ο Β.Βέκιος. Στό μπάσο ο εξαιρετικός Άρης Αυγερινός από τό γκρούπ τού Μανίκα. Άλλα μέλη: Δ.Καρυστινός, Θ.Δήμας, Σ.Σούκης, Α.Περδίκης, Δ.Καβακόπουλος.
    Τά gigs γίνονταν στόν Πήγασο, στό Κάτς Μιάου (aka Μάντ Κλάμπ), στό Ροντέο, καί σέ διάφορα φεστιβάλ.
    Τό σέτ τώρα άνοιγε τό υπέροχο Teens καί υπήρχαν ακόμα τά: No Play - Lighthouse - Havensmile, ενώ έπαιζαν καί άλλα θαυμάσια τραγούδια πού δυστυχώς χάθηκαν...
    Μετείχαν στή συλλογή Cicadas μέ τά About Lunch Time καί Take Me Away ενώ τό πολυαναμενόμενο άλμπουμ τους βγήκε μέτά από πολλές θυσίες, όπως εθίζεται στήν Ελλάδα καί μέ τρία χρόνια καθυστέρηση. Παίχτηκε στό ράδιο μόνο από τόν Δασκαλόπουλο. Τό γκρούπ διαλύθηκε καί πολλά έργα τού Παπαχατζή έμειναν ακυκλοφόρητα. Γιά παράδειγμα από κάποιο ολοκληρωμένο έργο του μόνο ένα κομμάτι, τό Tunes On Tropical Islands είδε τό φώς τής μέρας πολλά χρόνια μετά, όταν επανήλθε μέ νέους δίσκους σάν OANNES καί μέ τούς MK-O. Επίσης πολλές συνεργασίες, μέ Μανίκα, μέ τούς Preludes πού είχαν πολύ καλά ντέμος πού δέν κυκλοφόρησαν ποτέ αλλά παίχτηκαν μόνο μία φορά στό ράδιο κ.α.
    Καί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τής κακομοιριάς τού "χώρου": Μετά από ένα πολύ ξενέρωτο "εναλλακτικό" φεστιβάλ στό Άλσος Νέας Σμύρνης, κάποιος βαρεμένος προσπάθησε νά σπάσει τά θρυλικά keyboards του "Μεγάλου", επειδή κατά τήν στρεβλή αντίληψη πού είχαν τότε τά "φρικιά-χαοτικοί", η.. resident φυλή τών Εξαρχείων, ρόκ ήταν μόνο οι Zeppelin και οι Purple. Βεβαίως δέν τόλμησε νά πραγματοποιήσει τήν απειλή του...
    thewog

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε "thewog" σε ευχαριστούμε και εκ μέρους των αναγνωστών για το χείμαρρο πληροφοριών και trivia σχετικά με τους Blue Light. Πράγματι, ένα αξιόλογο σχήμα που ποτέ δεν πήρε την αναγνώριση που του άξιζε.

      Διαγραφή