Φίλοι και φίλες, πολλές υποχρεώσεις κυρίως επαγγελματικής φύσης μας έχουν αναγκάσει να απέχουμε για λίγο καιρό από συχνές αναρτήσεις. Ελπίζουμε πως αυτό θα αλλάξει σύντομα.
Σε αυτή την μακροσκελή και φιλόδοξη ανάρτηση θα ασχοληθούμε με 3 συγκροτήματα από την Αυστραλία, αυτή την μακρινή (γεωγραφικά) αλλά τόσο κοντινή χώρα (μουσικά). Αυτά τα συγκροτήματα δεν είναι ιδιαίτερα διάσημα παγκοσμίως, αλλά οπωσδήποτε αξίζουν να αναφερθούν και φυσικά να ακουστούν μέσα από το blog μας. Κοινό χαρακτηριστικό είναι πως και στα 3 από αυτά συμμετέχουν Αυστραλοί καλλιτέχνες, Ελληνικής καταγωγής, οπότε η σχέση τους με την Ελλάδα είναι άμεση. Δεν κρύβεται κάποια εθνικιστική προτροπή πίσω από αυτή την ανάρτηση, παρά μόνο η τάση μας για ενημέρωση, διαφωτισμό και να μοιραστούμε τη μουσική.
1. Lemon Avenue: Love and Necromancy (Left As In Sinister, 1991)Ξεκινάμε με τους Lemon Avenue, ένα ιδιότυπο gothic rock σχήμα με αρκετά στοιχεία folk και psychedelia στον ήχο του. Αναφερόμαστε στην μοναδική τους μεγάλη κυκλοφορία με τον μυστικιστικό τίτλο "Love and Necromancy" του 1991, στην ανεξάρτητη δισκογραφική με το επίσης παράξενο όνομα Left Αs Ιn Sinister (LAIS), δημιουργός της οποίας είναι το μέλος των Lemon Avenue, Αυστραλός Ελληνικής καταγωγής, Valerios Calocerinos (μπάσο).Είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς επακριβώς τη μουσική των Lemon Avenue. Το "Love and Necromancy" είναι ένας λαμπρός δίσκος, ένα έργο διάχυτο από εμπνεύσεις και επιρροές, και μέσα από αυτές οπωσδήποτε διαφαίνεται η αναγνωρίσιμη πλέον σφραγίδα του συγκροτήματος. Υπάρχουν κομμάτια που διακατέχονται απο μια σκοτεινή gothic διάθεση όπως τα "Cancer Come Cancer" και "Over and Over" (από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου), ενώ άλλα βρίσκονται σε μια πιο αιθέρια/ακουστική έως και ψυχεδελική φλέβα, ο συνδυασμός και των δύο επιρροών κάνει τη μουσική τους να έχει ελαφρώς μια υποχθόνια και μυστηριακή διάσταση. Είναι χαρακτηριστική
η συνέντευξη του V.C. στο blog του φίλου tribe4mian και την οποία αξίζει να διαβάσετε γιατί είναι άκρως διαφωτιστική σχετικά με την ανεξάρτητη σκηνή της Αυστραλίας και όχι μόνο. Μεταξύ των άλλων ο Β.Κ. αναφέρει σχετικά με τη μουσική των L.A. και τη σχέση της με το εξώφυλλο του "Love and Necromancy" (από πίνακα του Ιερώνυμου Μπος), πως η μουσική κατεύθυνση του συγκροτήματος μοιάζει πολυεπίπεδη (και πολυδιάστατη) όπως ακριβώς είναι αυτός ο πίνακας, άλλωστε αυτός είναι και ο λόγος που επιλέχθηκε για εξώφυλλο. Μνημονεύεται και αφιερώνεται ο δίσκος στον Ιερώνυμο Μπος (αλλά και στους Marc Bolan και Kahlil Gibran). Ας σημειωθεί τέλος, πως η παραγωγή είναι του επίσης Ελληνο-Αυστραλού Tom Kazas από το νεο-ψυχεδελικό σχήμα The Moffs. Το "Love and Necromancy" πιστεύουμε πως αξίζει πραγματικά να ακουστεί κυρίως από φίλους/ες που αναζητούν διαφορετικά ακούσματα. Σας ενθαρρύνουμε να το ακούσετε φυσικά.
Tracks:
01. Cancer Come Cancer
02. Death's Face
03. The Axeman04. Over & Over
05. Tissue Homes
06. Sin Un-Veiled
07. Just Like You
08. Love And NecromancyENG:
Friends of this blog, there have been several obligations of professional nature that slowed us down a bit from posting our favourite music. We hope that this will change soon.In the following long and ambitious post we will deal with 3 groups from Australia, this distant (in geographic terms) and at the same time so close (in terms of music). This is about three not so popular groups in a worldwide scale, but we believe that they should have a chance through our blog. Common characteristic is that in all three of them, there are Australian artists, of Greek origin. Therefore, these groups and their music (and they are not the only ones) are directly related to Greece. This post has nothing to do with cultivating nationalistic ideas, nothing else but our urge to inform, enlighten and share music with other people.
First group in the row of three is Lemon Avenue, a peculiar gothic rock formation with a few folk and psychededelic elements. We refer mainly to their one and only LP with the mystic title "Love and Necromancy" released in 1991 under the oddly named label Left as in Sinister (LAIS). Founder of LAIS Records is Valerios Calocerinos, also founder of Lemon Avenue. It is kinda hard to describe in detail the facts in the music of Lemon Avenue, they don't actually belong to a specific genre. "Love and Necromancy" LP is a brilliant record, a project full of inspiration and influence, through which surfaces the trademark music of the group. There are songs of dark gothic mood, with edgy guitars and fast tempo such as the great "Cancer Come Cancer" and "Over and Over", there also ethereal/folkish as well as psychedelic songs. Needless to say that the combination of both makes their music much more sacramental and underground-like. One may find quite interesting
an interview of Valerios Calocerinos in tribe4mian's blog because he somehow enlightens the obscurity of Lemon Avenue, as he mentions that their music is multileveled and multidimensional just like the front cover of the LP (taken from a painting by Hieronymous Bosch, the famous middle ages painter). Bosch's name as well as Marc Bolan's and Kahlil Gibran's names are mentioned in the back cover. Closing the Lemon Avenue part, let us note that "Love and Necromancy" was produced with the aid of another Australian musician of Greek origin named Tom Kazas, founder of The Moffs, a distinctive neo-psychedelic Australian group (we will cover them later on). Nevertheless, "Love and Necromancy" is an album that most of you will like - especially those who like atmospheric, yet ambivalent music - we encourage you, of course.
2. The Straw Men: Inland Sea (Strawmen, 1988)Οι Straw Men από το Sydney είναι επίσης άλλο ένα συγκρότημα που απαρτιζόταν από Έλληνο-Αυστραλούς μουσικούς. Το στυλ τους είναι κιθαριστικό new wave, πιο κοντά στο ύφος των Crime and the City Solution, Porcelain Bus, These Immortal Souls, Beasts of Burbon, Died Pretty, Sacred Cowboys. Εδώ παρουσιάζουμε τον δεύτερο δίσκο των Straw Men του 1988, με τίτλο "Inland Sea". Σύμφωνα και με τη σημείωση που υπάρχει στη σελίδα τους στο myspace, οι Straw Men ήταν πολυμελές συγκρότημα, ίσως μια μεγάλη παρέα φίλων που τους άρεσε να παίζουν μαζί μουσική και να γράφουν τραγούδια. Ανάμεσά τους υπήρχαν και Ελληνικής καταγωγής μουσικοί, ο ντράμερ Nick Nickolaidis (πέθανε το 1991) ο οποίος παίζει σε κάποια κομμάτια του δίσκου, επίσης οι Chris Shakallis και Yianni Manu (σε άλλες εποχές). Ελπίζουμε πως τα στοιχεία είναι σωστά, από τη στιγμή που είναι δύσκολο να βρεί κάποιος πληροφορίες σχετικά με το αξιόλογο αυτό new wave συγκρότημα. Οι δίσκοι τους είναι σε δική τους παραγωγή, διανομή και κυκλοφορία, πράγμα που τους διατήρησε σε underground αναγνωρισιμότητα. Ας πούμε και κάτι για τη μουσική τους όμως η οποία είναι γεμάτη και αρκετά ώριμη. Χαρακτηριστικές δυνατές ντράμς και τραχιές γραμμές μπάσου που δένουν άψογα με τα βραχνά φωνητικά (που παραπέμπουν στις μπάντες που προαναφέραμε), όμως και το αριστοτεχνικό παίξιμο της κιθάρας ανεβάζει τη μουσική τους ένα επίπεδο πιο πάνω και την κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα. Σίγουρα ένα συγκρότημα που αξίζει να το ψάξει κανείς.
Tracks:
01. Refugee Stomp
02. Destination: Unknown
03. Face To Face
04. Mask05. Western Line
06. She Dreams of Bulls
07. Red Dust
08. Into the NightENG: Second group in this peculiar tribute is Straw Men from Sydney, also comprised of Australian Greek musicians. Their style is mainly new wave, near the sounds of Crime and the City Solution, Porcelain Bus, These Immortal Souls, Beasts of Burbon, Died Pretty, Sacred Cowboys and so on. This is their second LP entitled "Inland Sea" released in 1988. According to the (very few information on the internet) note on their myspace page, the Straw Men were a full member group, perhaps a large company of friends and colleagues who liked to play and write music together. Among the members of the Straw Men there were Australian-Greek musicians such as Nick Nickolaidis the drummer (took part in making "Inland Sea") who died in 1991, see pictures of him on myspace site (maybe no longer available). There were also Chris Shakallis and Yianni Manu (from other time-periods). Hoping that the clues are correct, since we had a hard time finding almost anything about this remarkable new wave band. As a band they were involved with all aspects of their own music, recording, producing, and releasing their own material, thus staying in the underground scene.
Le us note a few things about their music too, which is full and quite mature and that shows that they must've been a well tied group of friends. Characteristics were loud drums and distinctively rough bass lines well combined with throaty vocals. All of the above stemmed by a masterful guitar play finally adds to the music of the Straw Men and elevates them from the underground new wave formation they appear to be into a fully mature and interesting rock music group. They are certainly worth of listening to their music, as well as any effort in seeking their material.
3. The Moffs: Same titled mini-LP (Citadel Records, 1986)Οι Moffs είναι το τελευταίο από τα τρία συγκροτήματα του αφιερώματός μας στην Ελληνική συμμετοχή της Αυστραλέζικης underground rock σκηνής, και ίσως είναι το πιο γνωστό από όλα κυρίως λόγω της σχετικά μεγάλης δισκογραφίας του (δύο δίσκοι, τρία 7ιντσα singles και μερικές συλλογές). Από τα ιδρυτικά και σημαντικά μέλη των Moffs είναι ο Tom Kazas - τον συναντήσαμε πιο πάνω στην παραγωγή του "Love and Necromancy" των Lemon Avenue, που είναι μία από τις πολλές παραγωγές που έχει κάνει - είναι σημαντική προσωπικότητα στην εκεί ανεξάρτητη σκηνή. Οι Moffs λοιπόν είναι ένα νεο-ψυχεδελικό σχήμα με new wave αλλά και progressive rock επιρροές (King Crimson, Pink Floyd, κ.α.), το σύνολο των παραπάνω είναι ξεκάθαρο σε όποιον ακούσει τον δίσκο που παρουσιάζουμε σήμερα, το ομότιτλο mini LP "The Moffs" που κυκλοφόρησε το 1986 από την Citadel Records. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα πραγματικά κατασταλαγμένο, άρτιο, επικό και μεγαλοπρεπές άλμπουμ, γεμάτο έμπνευση και φαντασία, μέσο ικανό να ταξιδέψει τον ακροατή. Ο τίτλος ενός από τα 5 κομμάτια που περιέχει "I'll Lure you In" τα λέει όλα, γιατί είναι ένας δίσκος που σε μαγεύει και σε παρασύρει στην όμορφη δίνη του, η μουσική του είναι γεμάτη εικόνες, περιπετειώδη μουσικά περάσματα, αλλά και αρκετή μελαγχολία. Παρά την μελαγχολική διάθεση όμως, υπάρχει μια παγανιστική αισιοδοξία και μια διαχρονικότητα καθώς κανείς κοιτάζει την φωτογραφία που υπάρχει στο εσώφυλλο, όπου το συγκρότημα φαίνεται καθισμένο σε ένα αρχαίο πέτρινο κτίσμα που μοιάζει με φρυκτωρία ή απομεινάρι αρχαίου ναού. Από την αρχή έως και το τελευταίο κομμάτι, το πολύπλοκο και 12-λεπτο "The Meadowsong" αποδεικνύεται πως είναι ένας δίσκος που προσφέρει ομορφιά και μεγαλειότητα. Απολαύστε τον.
Tracks:
01. Look To Find02. A Million Years Past03. I Once Knew04. I'll Lure You In05. The MeadowsongENG: The Moffs are the last of the 3 groups of our small tribute to the Greek part of the Australian underground rock scene, and perhaps they are the most known of the 3, mainly because of relatively extended discography (two LPs, three 7-inch singles and a few compilations). Australian-Greek, Tom Kazas is the co-founder of the Moffs, and perhaps one of the most important figures in the Australian underground scene, since he has been quite busy making music, producing music and making films too (among all he produced Lemon Avenue's "Love and Necromancy" too).
Now regarding the Moffs and their music, they are actually a neo-spychedelic group with new wave and progressive rock influences (King Crimson, Pink Floyd, etc). All the above are balanced and evenly combined into making this excellent same titled mini LP (released by Citadel Records in 1986). It is actually a fully developed, epic, grand album, full of inspiration and fantasy, a vehicle οn which the listener can travel with. One of the songs entitled "I'll Lure you In" speaks for the whole album, as it is additionally enchanting, drifting the mind into its whirl, depicting musical images, adventurous melodic passages and melancholy. Besides that melancholic mood, there is a somehow pagan optimism and timelessness, epecially when one sees the inner sleeve photo of the group, sitting upon some ancient building, that resembles the remains of a watchtower or an ancient temple. Even to the final song, the multilayered 12-min epic "The Meadowsong" this mini LP proves all the grandeur and the beauty. Enjoy!!
