Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Party Boys: No Aggro LP 1984, L' Invitation Au Suicide

Να τι θεωρούμε ένα ξεχωριστό τρόπο να αποχαιρετήσει κανείς το 2013! Το άλμπουμ "No Aggro" των Party Boys δεν έχει ανάγκη από πολλά λόγια, απλούστατα γιατί ο δίσκος αυτός μιλάει από μόνος του, αλλά και μέσω της φήμης του φυσικά. Ήταν υποχρέωσή μας να τον αναρτήσουμε για σας αφού μάλιστα είναι κάπως δύσκολο να εντοπιστεί αυτόν τον καιρό διαδικτυακά. Άλλωστε οι περισσότεροι από εσάς - και γιατί όχι όλοι; - πρόκειται να εκτιμήσετε δεόντως τη χειρονομία μας καθώς αυτό το θρυλικό άλμπουμ ουσιαστικά περιέχει την "πρώτη ύλη" από την οποία φτιάχτηκε μεγάλο μέρος της αμερικάνικης ανεξάρτητης rock σκηνής. Πέρα από το γεγονός πως οι Party Boys κατάγονται από το Los Angeles δεν θα πούμε περισσότερα, αφού στο διαδίκτυο θα βρείτε αρκετές πληροφορίες για αυτούς. Γεγονός είναι πως το άλμπουμ τους αυτό κυκλοφόρησε αρχικά το 1981 από την Independent Projects, η δε ψηφιοποίηση μας έγινε από την επανέκδοση της Γαλλικής L'Invitation Au Suicide που κυκλοφόρησε το 1984.
Απολαύστε ξανά τους γνώριμους χαοτικούς ρυθμούς: ό,τι ακούγεται σαν Joy Division, μα δεν είναι. Ό,τι μοιάζει με ακούσματα των Savage Republic, ό,τι θα μπορούσε να είναι Normil Hawaiians, όμως δεν είναι...
Πράγματι, το LP "No Aggro" ξεχειλίζει από κλασικά post punk διαμάντια και με το άκουσμά τους, όποια μουσικά ακούσματα έχετε γευτεί μέσω του blog μας θα ενωθούν μεμιάς.
Σας ευχαριστούμε που εμπιστεύεστε και επισκέπτεστε το 'Ten Thousand Eyes' όλα τα προηγούμενα χρόνια. Υποσχόμαστε περισσότερη μουσική στο 2014.



Party Boys: No Aggro (L' Invitation Au Suicide-1984)
Rip Provided by Psychopomp

01. Jim Jones
02. Ode On A Grecian Urn
03. Ave Maria
04. White Trash
05. Victory
06. No Aggro
07. Nights Are Young/Days Are Old
08. Woodpecker
09. Mr. White



 

ENG: Here's what we consider a special way to bid 2013 a farewell! Party Boys' "No Aggro" LP needs no introduction simply because it is an album that speaks for itself and its reputation. It has been our obligation to post this legendary album for you since it's been a-hard-to-find on the net nowadays. Not to mention that most of you - and why not all of you - are going to appreciate the posting of "No Aggro" as it is full of that raw material that the American independent rock scene is made of. Let alone the fact that they came from the Los Angeles area, we aren't going to say much considering that there's lots of info about them on the net. Originally released on Independent Projects in 1981, our rip comes from the L'Invitation Au Suicide re-release of 1984.
Be happy to listen to that familiar chaotic rhythm once again, what sounds like Joy Division but it isn't, what has been the place where Savage Republic were nurtured, what could have been the Normil Hawaiians, yet it isn't...
Indeed, "No Aggro" is full of classic post punk, tribal driven gems and upon listening to this LP, most of the music you have already experienced through our blog, eventually will come together. Thank you all for trusting and visiting 'Ten Thousand Eyes' for all the past time - we promise you more music in 2014.

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

Dazibao: Les Musiques De La Honte LP 1987, V.I.S.A. Records

Οι Dazibao αποτελούν ένα ιδιόμορφο post punk σχήμα από τη Γαλλία με καταφανείς Αλγερινές καταβολές στη μουσική και τους στίχους τους. Ανεβάσαμε για σας το πρώτο ολοκληρωμένο LP με τίτλο "Les Musiques De La Honte" (The Music of Shame) το οποίο κυκλοφόρησε το 1987 από την ανεξάρτητη δισκογραφική VISA. Κύριο γνώρισμα των Dazibao είναι ο επιβλητικός ρυθμός (μπάσο/ντράμς) σε συνδυασμό με την καθαρή και παγερή κιθάρα, πλαισιωμένα με φωνητικά που σε στοιχειώνουν. Το άλμπουμ αποτελείται από δέκα τραγούδια που προσδίδουν ποικιλία, με τα καλύτερα από αυτά (κατά τη γνώμη μας) να είναι τα "Chameleon", "Allah El Watan El Malik", και "220 Days", χωρίς να υποτιμάμε τα υπόλοιπα. Την προσοχή μας επίσης τράβηξαν και δύο ακουστικά κομμάτια, τα "Rosy" και το εξαίσιο "Sherqui". Καλή σας ακρόαση!



Dazibao: Les Musiques De La Honte (V.I.S.A.-1987)
[Rip Provided by The Unspeakable]
 

01. Caméléon
02. Allah El Watan El Malik
03. Rosy
04. Sans Silence
05. Wonder Why
06. Central
07. 220 Days
08. Hit Kat Choufi
09. Huuruu Guuruu
10. Shergui


 
ENG: Dazibao were a peculiar post punk formation from France with evident Algerian roots in their music and lyrics. For your plasure we have uploaded their first LP "Les Musiques De La Honte" (The Music of Shame) which was released in 1987 via the independent label VISA. Dazibao's main features are the imposing rhythm section combined with the freezing-clear cut guitar that frame some impressive haunting vocals. The album consists of ten music gems which prove the band's diversity. The best ones (to our opinion) are "Chameleon", "Allah El Watan El Malik", and "220 Days", not to underestimate the rest. There are also another two songs which grabbed out attention for their acoustic output, "Rosy" and the splendid "Sherqui". Have a good listening to this one!


Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Noise Promotion Company: Catalog LP 1988, Ano Kato Records

Όπως έχουμε πει για τους Θεσσαλονικιούς Noise Promotion Company, πρόκειται για ένα από τα πιο αξιόλογα συγκροτήματα της Ελληνικής new wave/post punk σκηνής της δεκαετίας του 80. Το Μάϊο που μας πέρασε ανεβάσαμε το πρώτο τους LP με τίτλο "Silence!", στο οποίο διακρίναμε μια ιδιαιτερότητα σε funk/70's rock/new wave ηχοχρώματα. Φαίνεται πως στο πρώτο άλμπουμ συναντήθηκαν όλες οι επιρροές που είχε το σχήμα των NPC. Σήμερα αναρτούμε το δεύτερο (και δυστυχώς, τελευταίο) LP τους με τίτλο "Catalog" το οποίο κυκλοφόρησε το 1988, επίσης από την Ano Kato Records.
To "Catalog" είναι σαφώς πιο ώριμο και πιο εστιασμένο όσον αφορά την μουσική κατεύθυνση και ξεκάθαρα κινείται σε new wave/post punk φόρμες. Πρωταγωνιστούν οι πάρα πολύ καλές κιθάρες που κυριολεκτικά "ζωγραφίζουν", χτίζοντας εξαίσιες post punk συνθέσεις όπως τα "Four Hundred Flags", "Fanny Mays", "Walking Bomb". Στα "Friends", "Marnie" και "Melt in the Crowd" η διάθεση γίνεται πιο σκοτεινή και μελαγχολική. Φυσικά, δεν λείπει και η προσήλωση στη funk και στα 70's rock όπως συμβαίνει με το χαρακτηριστικό "I Wanna Be Nothing". Συνολικά είναι ένα άριστο και άκρως απολαυστικό άλμπουμ κυρίως λόγω της ζωντάνιας και της ενέργειας των άριστων μουσικών αλλά και των εμπνευσμένων συνθέσεων. Καλή ακρόαση.



Noise Promotion Company: Catalog (Ano Kato Records-1988)
[Rip provided by Psychopomp]

01. Four Hundred Flags
02. Fanny Mays
03. Friends
04. Marnie
05. I Wanna Be Nothing
06. Walking Bomb
07. Something Wrong
08. Melt in the Crowd






ENG: We have already mentioned Noise Promotion Company from Thessaloniki in a previous post as being one of the most noticeable bands of the greek new wave/post punk scene of the 80's. Back in May we posted the first of the two LPs entitled "Silence!" where we illustrated the band's persistence on funk, 70's rock related and new wave sounds. It appears that they had combined all their influences in that first LP. Today we are posting their second -and last- LP entitled "Catalog" which was released in 1988 through Ano Kato Records.
"Catalog" LP is clearly more mature than the preceding "Silence!" as it displays new wave and post punk music forms. There is great work invested in the guitar play that build exceptional compositions like "Four Hundred Flags", "Fanny Mays", "Walking Bomb" all in the post punk vein. In "Friends", "Marnie" and "Melt in the Crowd" there is a darker and moodier sound. Nevertheless, there's also an edge to the 70's funk as it shows in "I Wanna be Nothing". In total, "Catalog" is a pleasureable album due to its vivacity of the songs and the inspiration of the band. Have a good listening to this one.


Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

DEMOCRACY IN SHACKLES


Δεν υπάρχουν πλέον αυταπάτες! Η Δημοκρατία στην Ελλάδα αφού διασύρθηκε για χρόνια, είναι πλέον αλυσοδεμένη και πεσμένη στα γόνατα. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει, ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουν κατάματα το αυτονόητο: Στην αληθινή Δημοκρατία τα ΜΑΤ δεν εισβάλλουν τις κατασκότεινες ώρες για να "αποκαταστήσουν" την νομιμότητα. Δεν αποφασίζεται μεμιάς η απόλυση χιλιάδων για να ικανοποιηθούν οι αιματηρές ορέξεις των ισχυρών. Δεν ανατρέπονται εργασιακά δικαιώματα και κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών με μια υπογραφή ... Στην αληθινή Δημοκρατία δεν...
Όχι άλλες αυταπάτες! Μονάχα Αντίσταση!





 ΕNG: Now we're at last disillusioned! After being traduced for years, Democracy in Greece is finally shackled and fallen on its knees. For those who claim to be unaware, we believe it's time they faced the overt fact: In true Democracy the riot police wouldn't force restoration of legality at the black of night. In true Democracy the state wouldn't dismiss thousands in order to satisfy the mighty. In true Democracy the elected government wouldn't cross out labour rights which were achieved over the past decades with just a signature. In true Democracy...
No more delusions! Let's Resist!

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Korova Milkbar: Super Sonic Death Trip mLP 1988, KMM Records

Για πρώτη φορά ακούσαμε τους Σουηδούς Korova Milkbar στο ελληνικό κρατικό ραδιόφωνο κάπου στα 1990, και από τότε δεν έχουμε ξεχάσει το όνομα του συγκροτήματος που μας έκανε τεράστια εντύπωση. Όταν μάλιστα συνειδητοποιήσαμε πως το όνομα αυτό προέρχεται από τις σελίδες του "A Clockwork Orange" ("Κουρδιστό Πορτοκάλι") του Anthony Burgess, ήταν δύσκολο να αγνοήσουμε όλες τις συμπτώσεις.
Η μουσική των Korova Milkbar που μας κέντρισε αρχικά το ενδιαφέρον είναι δυναμική και συνάμα ατμοσφαιρική, είναι εν ολίγοις ένας συναρπαστικός συνδυασμός new wave/post punk, garage, ψυχεδέλειας και space rock ζυμωμένα σε ένα δυναμικό σύνολο έξι τραγουδιών με τον υπέρτατο τίτλο "Super Sonic Death Trip" δικής τους κυκλοφορίας έν έτει 1988.
Από το θαυμάσιο "Happy" που ξεκινά το μίνι LP, οι ΚΜ επιδεικνύουν την επιβλητική φύση της μουσικής τους. Ο ξεχωριστός τους ήχος μοιάζει βελούδινος, όμως είναι τραχύς και ηλεκτρικός, με τα φωνητικά να παραπέμπουν σε κάτι μεταξύ Peter Murphy ή Iggy Pop, αποδίδοντας όσο "παρανοϊκά" γίνεται την προσωπική θεματολογία των στίχων. Το καταιγιστικό "Downtown Beirut (X-City)", το γεμάτο "Phoenix (Arizona)", το "Inner Space Sightseeing" που θυμίζει Stooges και το "5 O' Clock Soda" που ανεβαίνει σιγά σιγά -πραγματικά το ένα καλύτερο από το άλλο- αποδεικνύονται άψογα ως συνθέσεις και ως εκτελέσεις. Στο τέλος, βρίσκεται το κομμάτι που μας έκανε να ερωτευτούμε το δίσκο και στη συνέχεια να τον αναζητήσουμε, το "Psychotonic Love Reaction", στροβιλίζεται ηλεκτρισμένο και ύπουλο, έτοιμο να συνεπάρει και να στοιχειώσει κάθε ακροατή.
Συνολικά, αυτό το αριστούργημα διατηρεί τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του από την αρχή ως το τέλος, ως μια εθιστική επανάληψη στην αιωνιότητα. Κοντολογίς, είναι ένας δίσκος που δημιουργήθηκε για να αρέσει, επειδή ό,τι σας συναρπάζει μπορεί να βρίσκεται εδώ. Καλή ακρόαση σε όλους!



Korova Milkbar: Super Sonic Death Trip (KMM-1988)
Rip Provided by Psychopomp

01. Happy
02. Downtown Beirut (X-city)
03. Phoenix (Arizona)
04. Inner Space Sightseeing
05. 5 O'Clock Soda
06. Psychotonic Love Reaction






ENG: The first time we ever listened to the music of the Swedish band Korova Milkbar was on the greek state-owned radio in the early 90's. We got so impressed that it's been impossible to forget the band's name especially after we found out that it was inspired by Anthony Burgess' novel "A Clockwork Orange". Then we figured that it involved too much to ignore.
The music of Korova Milkbar is both powerful and atmospheric, in short it is a combination of new wave/post punk, garage, psychedelia and space rock melted into an ensemble of six songs entitled "Super Sonic Death Trip", and self-released in 1988.
The magnificent "Happy" introduces the imposing nature of KM's music. Even if they sound catchy, they are actually quite electrifying and rough. In addition to the music, the lyric themes deal with everyday and personal paranoia sung by a voice which is reminiscent to that of Peter Murphy and/or Iggy Pop. The raging "Downtown Beirut (X-City)", the dense "Phoenix (Arizona)", the Stooges-like "Inner Space Sightseeing" and the slow-building "5 O' Clock Soda" prove to be flawless in every aspect. Finally, there's the song that made us fall for this record at first; the sneaky, electrifying "Psychotonic Love Reaction", a song that overwhelms and haunts the listener.
Overall, "Super Sonic Death Trip" is an mini masterpiece from beginning to end; it keeps playing in your head like an addictive repetition to eternity. In short, this is a record that was made to like, as it is composed of elements that may lift your spirit. Have a good listening to it, everyone!

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

The Fact: Always There 12" e.p.1986, Tollhaus Records

 Έχοντας ετοιμάσει αρκετές αναρτήσεις από πριν, ήταν δύσκολο να επιλέξουμε ποιά θα είναι η επόμενη. Οπότε αποφασίσαμε να αναρτήσουμε μερικά 12" e.p. ή και mini-LP ως το τέλος του Οκτώβρη.
Για αρχή έχουμε ένα μάλλον άγνωστο συγκρότημα από τη Γερμανία, τους The Fact και τη μοναδική κυκλοφορία τους το e.p. με τον τίτλο "Always There". Κυκλοφόρησε από την ανεξάρτητη δισκογραφική Tollhaus Records, της οποίας η πρώτη κυκλοφορία ήταν το e.p. "Remembering the Days" των Days of Sorrow, σχήμα αρκετά γνωστό στους οπαδούς της new wave, post punk, indie, κ.α. Από τις λίγες πληροφορίες που μπορούμε να πάρουμε από το οπισθόφυλλο του e.p., οι The Fact έκαναν την ηχογράφηση στην πόλη Hagen της Γερμανίας και ενδεχομένως να κατάγονται από εκεί. Τα τέσσερα κομμάτια του δίσκου είναι καθαρόαιμα post punk διαμάντια με gothic rock απόχρωση, και το σπουδαιότερο, γεμάτα με πρωτογενή ενέργεια. Αγαπημένο μας κομμάτι είναι το "Into Your Heart", αλλά και το ομώνυμο "Always There" έχει παρόμοιο αντίκτυπο. Ευχόμαστε καλή ακρόαση.



The Fact: Always There 12" e.p. (Tollhaus Records-1986)
Rip Provided by Psychopomp

01. Always There
02. Into Your Heart
03. Spear of the Nation
04. Friend for Life



 





Having prepared several posts in advance, it's been hard to decide which one's next. So, we decided to post a few 12" e.ps and/or mini-LPs until the end of October.
To begin with, we've got a rather unknown band from Germany called The Fact and their only release, an e.p. entitled "Always There". It was released through Tollhaus Records, an independant label whose first release was the famous e.p. "Remembering the Days" by Days of Sorrow. Most of the information comes from the rear cover; The Fact recorded this e.p. in the city of Hagen, Germany and possibly they originated from Hagen. The 4 tracks of this record are actual post punk gems with a tint of goth rock as well. Most importantly, these songs are packed with primal energy. Our favourite tracks are "Into Your Heart" and the same titled "Always There". Enjoy listening to this one.

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

VA: Strangers, Still 2011, Compiled by Psychopomp

 Ας επιστρέψουμε στη μουσική...Στις 10 Σεπτέμβρη είχαμε ανεβάσει τη συλλογή "Between Today and Tomorrow" κυκλοφορία της Midnight Records, η οποία δυστυχώς δεν έμεινε για πολύ καιρό αναρτημένη. Η google την κατέβασε μετά απο τρεις ημέρες λόγω καταγγελίας/αναφοράς από κάποιο οργανισμό πνευματικών δικαιωμάτων. Προφανώς αγγίξαμε κάποια ευαίσθητη χορδή, ίσως ανεβάσαμε μια πολύ mainstream κυκλοφορία και αυτό μας κόστισε την ανάρτηση, αλλά τι να κάνουμε, αυτά συμβαίνουν.
Όμως σας οφείλουμε μια συλλογή αντί αυτής που "κατέβηκε" τόσο γρήγορα. Αποφασίσαμε να ανεβάσουμε μια δική μας συλλογή, τα κομμάτια της οποίας μαζεύτηκαν τόσο από δικά μας βινύλια, όσο και από αναρτήσεις άλλων blogs (όπως π.χ. Phoenix Hairpins). Επειδή οι συλλογές αυτές εξυπηρετούν περισσότερο προσωπικά ενδιαφέροντα και γούστα, δεν νιώθουμε άνετα να τις ανεβάσουμε. Όμως επειδή δεν υπάρχει κάτι άλλο έτοιμο επί του παρόντος, αποφασίσαμε να ανεβάσουμε μία όχι και τόσο πρόσφατη συλλογή, αφού είναι από τον Ιούνιο του 2011. Ο γενικός τίτλος είναι "Strangers, Still" και η μουσική που θα ακούσετε δεν κινείται πολύ μακριά από τις μουσικές που αναρτούμε εδώ, δηλαδή new wave, post punk, gothic rock. Υπάρχει και ένα υποτυπώδες artwork που απαρτίζεται από πίνακες του Magritte που μας έκαναν εντύπωση. Ελπίζουμε να σας αρέσει, καλή σας ακρόαση.



VA/Strangers, Still [Compiled by Psychopomp in June 2011]


 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
01. Children's Hour - Caroline's Dream
02. Dazibao - Azores
03. Karnak - When the Doors Are Closed
04. Diaframma - Illusione Ottica
05. Glorious Din - Arrival
06. Troubled Gardens - Silent City
07. 1.000 Mexicans - Last Pop Song
08. The Visitor - Evil is a Vicious Lover
09. Party Day - Grace
10. Gothic Girls - Devil
11. The Toilets - An Unspoiled Land
12. Belfegore - Glashaus
13. English Subtitles - The Baby Cries
14. Litfiba - Men In Suicide
15. Primal Danse - Insomnia
16. Soviet Sex - Tokyo
17. Preison's Shade - Tearing Down the Walls
18. Stranger Still - Solitude



ENG: Let's go back to music...
On September 10 we posted a compiation entitled "Between Today and Tomorrow", released by Midnight Records. This post was deleted by google three days later due to a complaint issued by some copyright organisation. We suppose that we "pushed the wrong buttons", or perhaps posted quite a mainstream compilation, but OK, shit happens.
Nevertheless, we owe you a compilation, so we've decided to upload one of our own. The songs were gathered from our own vinyl LPs as well as from music we've found at other blogs (such as Phoenix Hairpins and more). It is true that home compiations are a matter of personal taste, so we still feel timid about posting even this one. However, we try to make this post from scratch, and it's all we have right now.
Anyway, the talk's about a compilation we assembled back in June 2011 entitled "Strangers, Still" full of music we love; new wave, post punk, gothic rock. You'll also find a rudimentary artwork inspired by impressive paintings of Magritte that fitted with our title. We hope you like it as a whole, have a good listening to this one.


Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Is This Greece?

Είναι αυτή η Ελλάδα;

Μπορεί το ερώτημα να είναι αφελές, αλλά εάν εξεταστεί υπό το βάρος των τελευταίων γεγονότων, δηλαδή της στυγερής δολοφονίας ενός συνανθρώπου μας από έναν κοινό μπράβο ο οποίος ανήκει στις τάξεις της Χρυσής Αυγής, ενός ξεκάθαρα και ξεδιάντροπα νεοναζιστικού μορφώματος, τότε σίγουρα παίρνει άλλη διάσταση. Άνθρωποι όπως ο νεκρός Παύλος Φύσσας που ήταν ένας ελεύθερα σκεπτόμενος καλλιτέχνης, μπαίνουν στο στόχαστρο των φασιστών προς "γνώση και συμμόρφωση" των υπολοίπων, σε τελική ανάλυση για να μην ασχολείται κανείς με τους φασίστες για να δρουν ανενόχλητοι επιτελώντας το "θεάρεστο" έργο τους. Αυτά βεβαίως δεν πρέπει να προκαλούν τον φόβο σε όποιον σκέπτεται ελεύθερα ή τρέφει τέτοια αισθήματα απέναντι στους φασίστες. Απεναντίας, ο φόβος είναι αυτός που γιγαντώνει το φασισμό μαζί με την άγνοια, την αδιαφορία και την υποκρισία. Μην ξεχνάμε όμως ότι ο πραγματικός εχθρός ήδη εκκολάφθηκε και σέρνεται κοντά στα πόδια μας και πάνω στο αίμα πολλών συνανθρώπων μας. Τα αίτια που του έδωσαν το φιλί της ζωής συνεχίζουν να υφίστανται. Οι παρακάτω στίχοι που αποδίδονται (λανθασμένα) στον μεγάλο ποιητή και θεατρικό συγγραφέα Μπέρτολτ Μπρέχτ αλλά είναι του Φώντα Λαδή είναι χαρακτηριστικοί:

"Ο φασισμός δεν έρχεται απ’ το μέλλον
καινούργιο τάχα κάτι να μας φέρει
τι κρύβει μεσ’ τα δόντια του το ξέρω
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα
οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν
μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον
δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι!
το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θε ν’ απλώσει σαν χολέρα
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου
και δίπλα σου φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου"

Δυστυχώς αυτή η ανάρτηση έρχεται μετά τα τραγικά γεγονότα και δεν έχει να προσθέσει κάτι στον χείμαρρο των πληροφοριών που μας κατέκλυσαν ήδη - και άργησαν πολύ - μέσα από τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και εφημερίδες φίλα προσκείμενες στο σύστημα. Στ' αλήθεια άργησαν πολύ να αποκαλύψουν το αληθινό πρόσωπο της Χ.Α., αυτό το ίδιο το "πρόσωπο του κτήνους", ή μήπως δεν είχαν σκοπό να το κάνουν ποτέ; Από ό,τι δείχνει η πρόσφατη δραστηριότητα των κυρίαρχων ΜΜΕ φαίνεται πως τα περισσότερα (ΜΜΕ) προτιμούσαν το lifestyle προσωπείο της Χ.Α. και επιδεικτικά αγνοούσαν το πραγματικό, αυτό που η Χ.Α. δείχνει όταν χτυπάει τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες με προπαγάνδα κυρίως και όπου δεν περνάει αυτή, και με μαχαίρι. Προσωπική μας εκτίμηση είναι πως τα ΜΜΕ θα ασχοληθούν λίγο καιρό με το θέμα ώσπου να τονωθεί και κουραστεί το λαϊκό αίσθημα και έπειτα το θέμα θα ξεχαστεί όπως και πριν. Προς το παρόν εξυπηρετεί και τον αποπροσανατολισμό του λαού από φλέγοντα ζητήματα όπως τα επερχόμενα επαχθή οικονομικά μέτρα, τις απολύσεις, κ.α. Όπως και να έχει, η Χ.Α. εξυπηρετεί το σύστημα με κάθε πρόσωπο και προσωπείο που διαθέτει.
Τέλος, και κατ' εξαίρεση, εισβάλλοντας για λίγο στα χωράφια του 'cinetentas' και άλλων που ασχολούνται με την έβδομη τέχνη στα blog τους, θυμηθήκαμε μια ταινία που είχε ως θέμα τον φασισμό - ή μάλλον τη αναγέννηση του φασισμού στην σημερινή κοινωνία. Πρόκειται για το "This Is England" μια ημι-αυτοβιογραφική ταινία του σκηνοθέτη Shane Meadows που βγήκε στις αίθουσες το 2006 και περιγράφει τον τρόπο στρατολόγησης των νέων από την ακροδεξιά του National Front. Εάν δεν την έχετε δει, τώρα είναι μια καλή ευκαιρία πάνω στην οποία μπορεί να γίνει η σύγκριση με τις σημερινές τακτικές στρατολόγησης των νέων από την Χρυσή Αυγή ακόμα και μέσα από τα σχολεία. Άραγε υπάρχουν κοινά στο "This Is England" με την σημερινή Ελλάδα;
Δείτε την ταινία πιο κάτω ή κατεβάστε την από εδώ (έχει ενσωματωμένους ελληνικούς υπότιτλους)

SOON THERE'LL BE A TRANSLATION FOR OUR ENGLISH SPEAKING FRIENDS.




Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

VA: The Waking Dream LP 1985, Psycho Records

Για όσους φίλους του blog που παρέμειναν στις... επάλξεις και δεν πήγαν ακόμα διακοπές ανεβάζουμε μια συλλογή της ανεξάρτητης Psycho Records ειδικευμένης στα ακούσματα της αναβίωσης της ψυχεδελικής ροκ από την δεκαετία του '80 και μετά. Πρόκειται για μια αξιόλογη συλλογή με τίτλο "The Waking Dream" που κυκλοφόρησε το 1985 με εξώφυλλο ένα χαρακτηριστικό πίνακα του Casper David Friedrich. Συμμετέχουν πέντε χαρακτηριστικά συγκροτήματα από την Μεγάλη Βρετανία, οι Palace of Light, οι Mood Six, οι Sleep Creature and the Vampires, οι Green Telescope και οι Magic Mushroom Band. Η επιλογή των δεκατριών κομματιών είναι πετυχημένη καθώς περιέχονται χαρακτηριστικά "ονειρικά" ακούσματα από τα παραπάνω νεοψυχεδελικά σχήματα, μεταξύ αυτών και την εντυπωσιακή διασκευή του "I'm A Living Sickness" των Calico Wall από τους Green Telescope. Γενικά η συλλογή "The Waking Dream" είναι μια καλή εισαγωγή στην νεοψυχεδελική/νεοgarage αναβίωση και σας συνιστούμε να την ακούσετε. Καλή ακρόαση λοιπόν.



VA/The Waking Dream (Psycho Records-1985)
Rip provided by Psychopomp

 












01. Palace of Light: Return to You
02. Palace of Light: Safer
03. Palace of Light: Bitter Seal
04. Mood Six: You Don't Know Me
05. Mood Six: Far Away
06. Sleep Creature & the Vampires: Fade Away
07. Sleep Creature & the Vampires: Calling Out Your Name
08. Sleep Creature & the Vampires: Hilltop Land
09. Green Telescope: Turnin' Out
10. Green Telescope: Can't Step off the Path
11. Green Telescope: I'm A Living Sickness
12. Magic Mushroom Band: Magick Eye
13. Magic Mushroom Band: Wide Eyed and Electrick



ENG: For all our friends who haven't been on vacation yet, we are uploading a compilation of the independent Psycho Records which was specialised in the psychedelic rock revival that took place in the 80's and on. It is a worthy compilation entitled "The Waking Dream" released in 1985 and illustrated with one of Casper David Friedrich's beautiful paintings. The compilation contains thirteen songs from five British bands of the era: the Palace of Light, the Mood Six, the Sleep Creature and the Vampires, the Green Telescope and the Magic Mushroom Band, all dedicated in the neo-psychedelic rock idiom. The choice of the thirteen songs has been quite effective as they all depict the typical dreamlike state of neo-psychedelia with a modern kick. There's also an impressive cover of the classic "I'm A Living Sickness" of the Calico Wall by the Green Telescope. We believe "The Waking Dream" to be a good introduction to the nepsychedelic/neogarage revival and it's highly recommended. Have a good listening to this one!


Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013

Blue Light: Blue Light LP 1988, Δικαίωμα Διάβασης

Εν μέσω μίνι καύσωνα αποφασίσαμε να ανεβάσουμε ένα μελωδικό, ελαφρύ, αλλά και σπάνιο άκουσμα, τους Blue Light. Κυκλοφόρησαν το ομότιτλο άλμπουμ τους μέσω της θρυλικής 'Δικαίωμα Διάβασης' [DiDi Music] το 1988. Πριν από αυτό, συμμετείχαν με δύο κομμάτια στη συλλογή της Pegasus Records "Cicadas (an electric guide to the greek underground)" το 1987 [θα το βρείτε στους Urban Aspirines].
Όπως είπαμε πιο πάνω, η μουσική των Blue Light είναι ελαφριά αλλά όχι εντελώς pop. Σε ολόκληρο το άλμπουμ υπάρχει η αίσθηση πως αυτό που ακούγεται είναι new wave ήχος με έντονο χρώμα και επιρροές από την δεκαετία του 60. Αυτό ίσως συμβαίνει επειδή τα πλήκτρα είναι κυρίαρχα σε όλα ανεξαιρέτως τα κομμάτια, ακόμα και στο χαμηλών τόνων κλασσικίζον "Menuet I", ενώ η κιθάρα είναι στη σωστή δόση και ένταση χωρίς υπερβολές. Πράγματι, τα περίτεχνα πλήκτρα έχουν τον καθοριστικό ρόλο και προσδίδουν ιδιαίτερο χαρακτήρα σε ολόκληρο το άλμπουμ.
Είναι περίεργο που αυτό το ένα και μοναδικό άλμπουμ των Blue Light δεν έχει φιλοξενηθεί σε κανένα κείμενο blog, ενώ και εμείς το είχαμε αφήσει στην άκρη για πολύ καιρό και αδίκως. Χωρίς να επιφυλάσσει εκπλήξεις είναι ένα όμορφο άκουσμα και μπορεί να το αγαπήσει κανείς για την απλότητα και την ευθύτητα του, αφού δεν καταντά κοινότυπο. Από τα πρώτα που ξεχωρίζουν είναι τα "Lighthouse", "About Lunch Time" και "No Play". Επιπλέον, φαίνεται πως δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στα ορχηστρικά κομμάτια όπως το "Teens".
Για κάποιο απροσδιόριστο λόγο αυτό το άλμπουμ έμεινε στην αφάνεια. Ήρθε ίσως ο καιρός να θυμηθούμε πως ενίοτε η καλή μουσική παίζεται απλά. Καλή ακρόαση λοιπόν!



Blue Light: Blue Light LP [Δικαίωμα Διάβασης-1988]
Rip provided by Psychopomp

01. Teens
02. Take Me Away
03. Lighthouse
04. Let Her Pass
05. About Lunch Time
06. You Pretended, I Surrendered
07. Havensmile
08. I Saw You Laughing
09. Menuet I
10. No Play



Despite the mini-heatwave we decided to post a melodic and light, a rare item from a band called Blue Light. They released the same title LP through the legendary Dikaioma Diavasis (tr: Right of Passage) -Di Di Music label in 1988. Before that, they had participated in the Pegasus Records compilation "Cicadas (an electric guide to the greek underground)" in 1987 (It's been posted over at Urban Aspirines).
As we mentioned above, the music of Blue Light is light but not entirely pop. Thoughout the album you get the sense of new wave music with lots of influence from the 60s. This might be because the keyboards are the most dominant instruments in every song, even on the low tempo "Menuet I" which has a distinct classical style. Additionally, the use of guitar is appropriate and with no exaggerations. Indeed, the keyboards are elaborate as they convey a distinctive sound throughout.
It's somehow odd that this sole album by Blue Light hasn't been posted in any relevant blog before. Not to mention that ourselves had forgotten all about it for sometime, which was unfair. Their music is simple and straighforward, thus it's easy to like; there are no flabbergastings and no cliches either. In our opinion, some of the songs that stand out are ""Lighthouse", "About Lunch Time" and "No Play". They even give a lot of emphasis on instrumentals like "Teens".
For whatever reason this album was left aside, it's time to recall good music that's played in a simple way. Have a good listening to this one!



Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Art of Parties: Elements LP 1990, Pulse Records

Οι περισσότεροι γνωρίζουν τους Art of Parties από το καταπληκτικό new wave 7-ιντσο "Last Time/Central Room" που κυκλοφόρησε το 1984 από την θρυλική Creep Records και την συμμετοχή στην συλλογή "Return of the Creeps" που περιέχει όλο το 7-ιντσο υλικό της Creep.
Φαίνεται πως μετά την κυκλοφορία του "Last Time" και τη συμμετοχή τους στο περίφημο live στη Γκράβα, το συγκρότημα έμεινε ανενεργό για ένα διάστημα ως τις αρχές της δεκαετίας του 90 οπότε και κυκλοφόρησαν το ολοκληρωμένο άλμπουμ "Elements", το οποίο είναι εντελώς διαφορετικό σε σχέση με την παλιότερη τους δουλειά. Το "Elements" είναι μεν μακριά από την new wave ζωντάνια του παρελθόντος, αλλά είναι γεμάτο διάσπαρτες επιρροές από art rock και jazz. Είναι λοιπόν ένα διαφορετικό LP, παραμένει όμως ένα αρκετά καλό άλμπουμ με ώριμες συνθέσεις και ήχο αρκετά κοντά στο στυλ των Japan (έχουν πάρει το όνομα τους από τραγούδι των Japan), πράγμα που θεωρούμε ως τολμηρή και φιλόδοξη προσπάθεια. Υποθέτουμε πως σε αυτό συντέλεσε και η ενασχόληση των Δημήτρη και Παναγιώτη Βασιλάκη (σαξόφωνο) με την jazz μουσική πράγμα που οδήγησε τους Art of Parties σε μια νέα μουσική κατεύθυνση. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο άκουσμα στο οποίο υπάρχουν αρκετά ενδιαφέροντα κομμάτια. Ευχόμαστε καλή ακρόαση.
Θα θέλαμε επίσης να σημειώσουμε πως αλιεύσαμε επιπλέον πληροφορίες για τους Art of Parties από το blog του Giusurum και το αφιέρωμα στους AoP και ευχαριστούμε για αυτό. Μπορείτε να επισκεφθείτε το φιλικό αυτό blog για περισσότερες πληροφορίες.



Art of Parties: Elements LP (Pulse Records-1990)
Rip provided by Psychopomp

01. Every morning
02. Spit it All Out
03. My Little House
04. Room of Silence
05. Unworthy
06. What Did I Tell You?
07. Few Decades Ago
08. I Want U to Be






ENG: Most of us have known the Art of Parties from the amazing new wave 7inch "Last Time/Central Room" released through the legendary Creep Records in 1984. The two songs were included in the "Return of the Creeps" compilation of all 7inch material released via Creep Records. It appears that after releasing "Last Time" and their appearance in the famous Grava Festival of Greek bands in 1984, the Art of Parties remained dormant until the early 90's and the release of the full LP "Elements", an album that was distinctively different from any previous release. "Elements" stands quite far from the new wave vividness of early songs, yet it is full of profound influences from art rock and jazz sounds. It is indeed a different LP and contains the qualitative elements of a mature collection of songs. In addition to that, there's a wide influence from Japan (David Sylvian's band) as well, which makes this LP a bold and ambitious effort (Art of Parties owe a lot to Japan including their name). Another factor that might have resulted in changing their style and sound, is that two of the members of the group (Dimitris and Panagiotis Vassilakis) have been extensively into the likes of jazz music. "Elements" is a special listening with plenty of interesting songs. Have a good listening to this one!
Finally, we'd like to note that some of the info about the Art of Parties was found in Giusurum's blog and we thank them for that. You might want to visit Giusurum's blog and find out extensive reports on Greek bands of the past and present (only available in Greek).


Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

Strange Romance: Charms LP 1987, Risque Records

Οι Strange Romance από το Chicago των Η.Π.Α. είναι ακόμα ένα μυστήριο που καλούμαστε να φέρουμε στο φως, έστω και αν, η όποια αναζήτηση στο διαδίκτυο σχετικά με αυτούς απέβη άκαρπη. Το άλμπουμ "Charms" δεν είναι εύκολο να to κατατάξει κανείς σε ένα μόνο είδος μουσικής απλούστατα γιατί καλύπτει ένα ευρύ μουσικό φάσμα από άποψη δομής και μορφολογίας συνθέσεων. Θα λέγαμε πως υπό αυτή την έννοια θυμίζουν τους Rain Gods, τους οποίους αναρτήσαμε μέσα στο 2012.
Αν και υπάρχει μια pop/new wave απόχρωση στον ήχο των Strange Romance, εντούτοις τα κομμάτια χαρακτηρίζονται από ασφαλείς πειραματισμούς. Εάν και είναι σχετικά εύκολο να ξεχωρίσει κανείς κάποια κομμάτια, πιστεύουμε πως το άλμπουμ επιδρά συνολικά στον ακροατή. Η χρήση των συνθεσάϊζερ δεν κουράζει, αντίθετα προσδίδει μια ξεχωριστή σκοτεινή απόχρωση σε κάποια κομμάτια ("Dressed in Black", "The Hand in My Head", "Liturgy") και πλαισιώνεται από συμβατικά όργανα (κιθάρα, πιάνο, σαξόφωνο, φυσαρμόνικα). Τα επαναλαμβανόμενα loops μοιάζουν να αγκιστρώνονται στο μυαλό για αρκετή ώρα δημιουργώντας ένα παράξενο αλλά και γνώριμο ηχοτοπίο με μουσική που κινείται αιθέρια μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας όπως στα "Heaven is Far Away" και "Time Falls, Run". Επιπλέον, υπάρχουν και δύο όμορφα ορχηστρικά κομμάτια, τα "Airplane Dreams" και "Klepsydra" στα οποία η μουσική μιλάει καλύτερα από στίχους. Ακούστε τους και ελπίζουμε να συμμερίζεστε έστω και στο ελάχιστο την άποψη μας για το συγκεκριμένο άλμπουμ.



Strange Romance: Charms LP (Risque Records-1987)
LP provided by a friend, ripped by Psychopomp
01. Greenwich Mean Time
02. Strange
03. Dressed in Black
04. Airplane Dreams
05. The Hand in my Head
06. Waiting for the Rain
07. Liturgy
08. Marionettes
09. Heaven is Far Away
10. Klepsydra
11. Time Falls, Run



ENG: Strange Romance come from Chicago, USA and they are another music mystery we are called to bring to light, even if we haven't found any info about the band. Apparently, their one and only LP entitled "Charms" isn't so easy to classify due to the wide variety of genres and song structure employed. In that respect, Strange Romance bring to mind the Rain Gods, another band that we had posted in 2012.
Even if there is a poppish/new wave hue throughout the LP, there is however some "safe" experimentation involved. There are some excellent songs here, but the album is more effective as a whole. The creative use of synth applies a unique moody atmosphere ("Dressed in Black", "The Hand in My Head", "Liturgy") aided by lots of analog instruments (guitar, piano, saxophone, harmonica). Similarly, the repeated loops and other traits create a strange but altogether familiar soundscape within the boundaries of the ethereal and dreamy as it proves in "Heaven is Far Away" and "Time Falls, Run". Additionally, there are two beautiful instrumentals ("Airplane Dreams", "Klepsydra") in which the music speaks louder than words. After listening to "Charms", we hope that you might share our opinion regarding this LP.


Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Certain General: November's Heat LP 1984, L' Invitation Au Suicide

Το συγκρότημα που παρουσιάζουμε σήμερα, οι Certain General παίζουν new wave/post punk και κατάγονται από την Νέα Υόρκη. Δημιουργήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 80 και γρήγορα απέκτησαν δραστηριότητα στις ζωντανές εμφανίσεις και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού- πολλές από αυτές με ηχηρά ονόματα της Αμερικανικής αλλά και Ευρωπαϊκής ανεξάρτητης σκηνής όπως Green On Red, Rain Parade, Mission of Burma, New Order, Medium Medium, για να αναφέρουμε μερικούς. Το 1984 κυκλοφόρησαν ένα split LP με τους Band of Outsiders με τους οποίους μοιράστηκαν και τη σκηνή αρκετές φορές. Την ίδια χρονιά ο δρόμος τούς τους έφερε στην Μεγάλη Βρετανία αλλά και στη Γαλλία όπου και ξεκίνησαν τη συνεργασία τους με το ανεξάρτητο Γαλλικό label L' Invitation Au Suicide. Το προϊόν αυτής της συνεργασίας είναι το καταπληκτικό άλμπουμ "November's Heat", το οποίο, σημειωτέον, έκανε περίπου 20 χρόνια να κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ. Τις παραπάνω πληροφορίες τις αντλήσαμε από την wikipedia από όπου μπορείτε να πληροφορηθείτε σχετικά με τους Certain General.
Το "November's Heat" αποτελείται από 11 μικρά αριστουργήματα σε low και mid tempo ρυθμούς. Ένδεκα μικρά κοφτερά post punk τραγούδια που θα σας κερδίσουν από το πρώτο κιόλας άκουσμα. Πολύ χαρακτηριστικά θα αναφέρουμε μερικά αγαπημένα μας - ασφαλώς θα έχετε και εσείς τα δικά σας αγαπημένα - όπως είναι τα "Maximum G", "Dachau Now", "My Gang in the Woods", "Pilgrim" και "The Shang". Καλωσήρθατε λοιπόν στον συναρπαστικό κόσμο των Certain General. Ευχόμαστε καλή ακρόαση.



Certain General: November's Heat (L'Invitation Au Suicide-1984)
Rip provided by Psychopomp

01. Maximum G.
02. Service
03. Dachau Now
04. Pilgrim
05. My Gang in the Woods
06. Only A Dream
07. Voodoo Taxi
08. Sympathy
09. Rasputin
10. Jack in the Heart
11. The Shang



ENG: The band we are presenting today, Certain General play new wave/post punk and originate from New York. They were created at the beginning of the 80's and had been pretty active in doing lots of live performances. The Green On Red, The Rain Parade, The Mission of Burma, The New Order and Medium Medium are but a few known bands that Certain General have supported in both the U.S. and Europe. In 1984 they released a split LP with the Band of Outsiders, another band from New York with whom the Certain General have shared the stage more than once. The same year more live performances brought them to the UK and then to France where they worked closely with the independent label L' Invitation Au Suicide. Consequently, they produced the amazing "November's Heat" LP which apparently hadn't been released in the U.S. until 20 years later. Most of that info came from wikipedia. This link will reveal more about Certain General.
"November's Heat" consists of eleven masterpieces played effectively in low and mid tempo. They reveal an edgy post punk sound that will grab your attention from the very beginning. Some of our favourite tracks are "Maximum G", "Dachau Now", "My Gang in the Woods", "Pilgrim" and "The Shang". Presumably, you will also have your own favourites after being introduced to the world of Certain General. Have a good listening to this one!

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΡΤ / SOLIDARITY TO THE STRUGGLING STAFF OF ERT

THE REVOLUTION WILL (NOT) BE TELEVISED... 
-JUNE 2013-

Μέσα από αυτό το blog δηλώνουμε την αντίθεση μας στο κλείσιμο της ΕΡΤ, αλλά και την αλληλεγγύη μας στον αγώνα των εργαζομένων που απολύθηκαν εν ριπή οφθαλμού. Η ευαισθησία μας δεν μας επιτρέπει να καταλάβουμε πως 47 χρόνια Ελεύθεσης Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης και Πολιτισμού έσβησαν μεμιάς.
Πιστεύουμε στην ελευθερία του Τύπου και την ελεύθερη και ανεμπόδιστη διακίνηση Ιδεών. Δεν νοείται στην κοιτίδα της Δημοκρατίας να μην υπάρχει Ελεύθερη Δημόσια Ραδιοφωνία και Τηλεόραση. Η ελληνική κυβέρνηση δυστυχώς προάγει τον φασισμό και γι αυτό πρέπει να αντισταθούμε. ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ σημαίνει ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!









ENG: Within the presence of this blog we declare that we oppose to the ERT shutdown. Also, we manifest our solidarity to the laid off employees of the Greek Public TV and Radio Broadcaster. Honestly, we can't realise how (and why) 47 years of Public Broadcast and Culture got lost instantaneously!
We believe in the freedom of Press and the free unhindered exchange of Ideas.
It is out of the question that, in the cradle of Democracy, there is no Free Public Radio and Television today. The Greek government promotes fascism, therefore we should resist. E.R.T. means DEMOCRACY!
For our non-Greek readers, please check this site here, here and here for more info on alternative ERT broadcasts.


ALSO, CHECK THESE SITES:

www.tvxs.gr

www.koutipandoras.gr

www3.ebu.ch

www.ert.gr

athens.indymedia.org

www.thepressproject.gr

www.left.gr

www.902.gr

Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

Rodondo Rocks: Standard Deviation LP 1983, CVR

Η σημερινή ανάρτηση αφορά άλλο ένα Θεσσαλονικιώτικο σχήμα αρκετά κοντά στο στυλ των Noise Promotion Company. Πρόκειται για τους Rodondo Rocks και το πρώτο τους άλμπουμ "Standard Deviation" το οποίο κυκλοφόρησε στην CVR, μάλλον δικό τους label. Σύμφωνα με πληροφορίες που βρήκαμε στο greekpostpunk.blogspot.com οι Rodondo Rocks δημιουργήθηκαν στην Θεσσαλονίκη το 1982 και την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ. Ακολούθησε άλλος ένας δίσκος με τον τίτλο "Land of Nod" το 1988 τον οποίο δεν έχουμε ακούσει.
Οι Rodondo Rocks κινούνται στο χώρο του new wave με αρκετές αναφορές στη funk μουσική με αποτέλεσμα να ελαφραίνει αρκετά ο ήχος τους. Οι πολύ καλές συνθέσεις που αποδίδονται στην ηγετική φυσιογνωμία του Stilpon Nestor (κιθάρα και φωνητικά) δεν αφήνουν περιθώρια για ποπ αμφισβητήσεις καθώς είναι φανερή η αναζήτηση ήχου και στυλ μέσω μικρών πειραματισμών, συχνά με επιτυχία. Εδώ πρέπει να πούμε ότι ο Stilpon Nestor είναι ένας μουσικός που ασχολήθηκε ενεργά με την Ελληνική ανεξάρτητη σκηνή αφού χρημάτισε μέλος και των Bicycle (μαζί με τον Τέρυ Παπαντίνα). Πάντως θα λέγαμε πως οι Rodondo Rocks είναι πρωτοπόροι στο είδος τους και οι συνθέσεις τους είναι αντάξιες άλλων διάσημων σχημάτων της εποχής. Για παράδειγμα προσέξτε την αμεσότητα που έχουν τα "Room Romance", "Love Has Passed You By" και "Strangers" και απολαύστε τη λιτή ενορχήστρωση. Καλή ακρόαση.



Rodondo Rocks: Standard Deviation (CVR-1983) 
Rip Provided by Psychopomp

01. Room Romance
02. Aux Pairs
03. Love Has Passed You By
04. Go Kid Go
05. Birthday Party
06. Mushy Mushy
07. Strangers
08. Favours
09. Listen to the Wind Blow




ENG: Today's post is about another band from Thessaloniki similar to the Noise Promotion Company. We're talking about Rodondo Rocks and the very first LP called "Standard Deviation" released under the independent label CVR (probably their own release). According to some info we found about the band, they were formed in Thessaloniki in 1982 and the next year they released their first album. Five years later a second LP entitled "Land of Nod" followed, however, we don't know much about it.
Rodondo Rocks' style is straight-forward new wave with an influence of funk. Even though funk makes their sound kind of 'pop-ish', there are great songs introduced here. The singer and guitarist Stilpon Nestor is the person who gets the credit for all the compositions. Undoubtedly the band was in search of original sound, thus there's an element of experimentation throughout. Ever since, Stilpon Nestor has been actively involved in the Greek alternative music scene, among others, he's been a member of the band Bicycle (along with Terry Papadinas). All in all, Rodondo Rocks were ahead of their time and their songs are more than worthy of other equivalent and renowned bands of that era. For instance, pay attention to the direct effect of "Room Romance", "Love Has Passed You By" and "Strangers", just to mention a few. Have a good listening to this one!

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Noise Promotion Company: Silence! LP 1986, Ano Kato Records

Οι Noise Promotion Company ήταν ένα από τα πιο αξιόλογα new wave συγκροτήματα από την Θεσσαλονίκη. Έδρασαν από το 1984 μέχρι το 1989 και κατάφεραν να κυκλοφορήσουν δύο άξια άλμπουμ, το "Silence!" του 1986 και το "Catalogue" του 1988. Και τα δύο κυκλοφόρησαν από την Ano Kato Records, μια ανεξάρτητη δισκογραφική η οποία ανέθρεψε αρκετά νέα και ελπιδοφόρα συγκροτήματα. Σήμερα παρουσιάζουμε το πρώτο τους άλμπουμ με τον 'προστακτικό' τίτλο "Silence!".
Ο ήχος του άλμπουμ φαίνεται πως επιβεβαιώνει επαρκώς τις επιρροές από funk, blues, 70's rock και punk/new wave. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του παντρέματος των παραπάνω επιρροών είναι το κομμάτι "Mercury Sulphate Blues", αλλά και η ωραία διασκευή στο κλασικό "Move On Up" του Curtis Mayfield, θρύλου της funk/r'n'b. Επιπλέον, είναι τέτοια η αφοσίωση τους στους funk ρυθμούς με αποτέλεσμα η rhythm section να λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένη μηχανή. Έτσι, από τον καταιγιστικό ρυθμό του "Florence" που ξεκινάει το άλμπουμ μέχρι και τα καταπληκτικά "Bad Taste" και "Green Grains"  στ' αλήθεια δεν θα βρείτε ούτε μια βαρετή στιγμή σε ολόκληρο το LP.  Σας ευχόμαστε καλή ακρόαση.


Noise Promotion Company: Silence! (Ano Kato Records-1986)
Rip Provided by Psychopomp

01. Florence
02. Winter
03. Health
04. Green Grains
05. Bad Taste
06. After Hours
07. Mercury Sulphate Blues
08. Move On Up





ENG: The Noise Promotion Company were one of the most notable new wave bands of Thessaloniki. They lasted from 1984 to 1989 and managed to issue two worthy albums, namely "Silence!" in 1986 and "Catalogue" in 1988. They were both released under Ano Kato Records, an indepenent label which nurtured several promising bands at that period. Today we are presenting the first of the two LPs, the one with the imperative title "Silence!".
The Noise Promotion Company's sound in that first LP corresponds to their influences of funk, blues, 70's rock, punk and new wave. The success of blending all the above mentioned music genres is evident in the song "Mercury Sulphate Blues" as well as the Curtis Mayfield cover "Move On Up". Additionally, such is their devotion to the funk idiom, that the rhythm section functions in perfect timing. Even from the stormy tempo of "Florence" (the excellent opening track) to the amazing "Bad Taste" and "Green Grains" there isn't a dull moment throughout this LP. We wish you a good hearing on this one.

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Sarean Quartar: Paris Need Not Be Warm 12'' e.p. 1986, Contempo Records

Για τη συνέχεια έχουμε τους Sarean Quartar για τους οποίους δεν έχουμε καμία πληροφορία, πέραν του ότι καταγόντουσαν από την περιοχή του Kent στην Αγγλία (στο σύνδεσμο διαβάστε το σχόλιο του χρήστη 'styreneboy'). Επιπλέον, έχουμε εντοπίσει και ένα βίντεο ("Head to Head") στο youtube το οποίο και παραθέτουμε στο τέλος της ανάρτησης.
Φαίνεται πως κυκλοφόρησαν μόνο δύο e.p. στην Ιταλική Contempo Records τα "Paris Need Not Be Warm" (1986) και "Precious" (1987) από τα οποία παρουσιάζουμε το πρώτο. Ο ήχος τους είναι γεμάτος πομπώδεις, σχεδόν gothic μελωδίες, σχεδόν space rock χωρίς όμως να είναι εύκολο να προσδιοριστεί. Αυτό δεν έχει καμία σημασία όμως γιατί και τα τρία κομμάτια, "Head to Head", "Paradise" και "Looking Back" είναι καταπληκτικά δείγματα μουσικής όσμωσης όλων των μουσικών ειδών που αναφέραμε πιο πάνω σε ένα neo-psychedelic μοτίβο. Σε περίπτωση που κάποιος/α έχει κάποια πληροφορία για το συγκρότημα με αυτό το παράξενο όνομα [παρεπιπτόντως η λέξη Sarean πρέπει να είναι ινδική] θα μας ενδιέφερε να μάθουμε περισσότερα για αυτούς. Απολαύστε τους!



Sarean Quartar: Paris Need Not Be Warm 12" e.p. (Contempo Records-1986)
[Rip provided by 'Enter_the_Labyrinth']

01. Head to Head
02. Paradise
03. Looking Back











ENG: Continuing our 12'' eps review we present Sarean Quartar, a British act of whom we don't have a clue. Most probably they originated from Kent (check this link and the comment by 'styreneboy'). There is also a video of the band ("Head to Head") on youtube that you can watch at the bottom of this post. It seems that Sarean Quartar released two eps through the Italian label Contempo Records: "Paris Need Not Be Warm" (1986) and "Precious" (1987), of which only the first one regards this post. Their music orientation is somehow indefinable. All three songs "Head to Head", "Paradise" and "Looking Back"are melodic in a pompous -almost gothic- nature and at the same time almost space rock-like too. Since all three are great songs, style is not that important anyway. To set it all straight though, we can argue that all the above mentioned styles redound into beautiful neo-psychedelic rock music motifs. In case someone has extra information about the band with the bizarre name (suppose it's Indian of origin) we would be more than interested in finding out more. Enjoy!



Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Bunnydrums: Feathers Web 12'' e.p. 1983, Funk Dungeon Music, Inc

Σε συνέχεια των αναρτήσεων που αφορούν σε 12 ιντσες κυκλοφορίες έχουμε τους Bunnydrums από την Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α. Για την ιστορία, οι Bunnydrums σχηματίστηκαν το 1980 από πρώην μέλη δύο punk rock σχημάτων, των Bonemen και των Autistics. Έκτοτε κυκλοφόρησαν δύο LP, ένα single και δύο eps. Θα μας απασχολήσει το πρώτο τους e.p. με τίτλο "Feathers Web" του 1983 το οποίο είναι μία από τις πρώτες τους κυκλοφορίες. Ο ήχος των Bunnydrums είναι κυρίως κιθαριστική post punk -με ελάχιστες ηλεκτρονικές αναφορές- αρκετά στοιχεία funκ κυρίως όσον αφορά στη χρήση του μπάσσου (πολύ έντονο στο "Too Much Time", αλλά και στο "Crawl"). Έχουν ιδιαίτερα σκοτεινό και ατμοσφαιρικό ήχο σε κάποια κομμάτια όπως το εισαγωγικό "Shiver" και το "Magazine". Η πολύ καλή ενορχήστρωση φαίνεται σε κομμάτια όπως το "Crawl", το οποίο συγκαταλέγεται στα καλύτερα οργανικά κομμάτια που έχουμε ακούσει. Συνολικά πρόκειται για μια αξιοσέβαστη και αψεγάδιαστη 12'' κυκλοφορία που θυμίζει περισσότερο Βρετανική post punk παρά τον Αμερικάνικο ήχο, αλλά αξίζει να το προσέξετε. Καλή ακρόαση.
[Rip provided by Psychopomp]

01. Shivers
02. Crawl
03. Magazine
04. Too Much Time









ENG: In continuation of the 12'' related posts, here's Bunnydrums from Philadelphia, U.S.A. Fact is that Bunnydrums were formed by ex-members of two punk rock bands from Philadelphia namely The Bonemen and The Autistics. Ever since they have released two LPs, a 7" single and two 12'' eps. Today we will deal with the first one of those eps, the excellent "Feathers Web" issued in 1983. Bunnydrums were a post punk group mainly based on guitar while at times they indulged themselves into electronic fillings/traits. They also had a few funk elements by means of excellent bass play (in "Too Much Time" and "Crawl"). In addition, the Bunnydrums portrayed a dark and atmospheric sounding in certain songs such as "Shiver" and "Magazine". Having in mind the arrangement in "Crawl", it is one of the best instrumentals we've ever known as it shows the group's skill in writing eloquent music. All in all, "Feathers Web" 12'' e.p. is a respectable and flawless release in the vein of British post punk rather than the American way. Needless to say it calls for attention. Have a good listening to this one, too.

Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Camberwell Now: Greenfingers 12'' e.p. 1987, INK Records

Οι Camberwell Now, το σχήμα που δημιούργησε ο Charles Hayward από τις στάχτες των This Heat ήταν για μας μια αποκάλυψη την οποία αποτυπώσαμε στην ανάρτηση του LP "The Ghost Trade" τον Νοέμβριο του 2011. Βέβαια το "The Ghost Trade" στέκει στην κορυφή ως ένα μαγευτικό συνονθύλευμα έμπνευσης, πειραματισμού με τη συμμετοχή εξαιρετικά καλών μουσικών. Σήμερα θα αναφερθούμε στην κυκλοφορία που ακολούθησε το LP, δηλαδή το 12'' e.p. "Greenfingers" του 1987, το οποίο αν και μικρότερης διάρκειας είναι το ίδιο σημαντικό σε ενέργεια και δυναμική, καθώς κινείται και πειραματίζεται ακούραστα σε μινιμαλιστικά μονοπάτια στα όρια μεταξύ μουσικής σύνθεσης και τυχαίας δημιουργίας. Το ομώνυμο "Greenfingers" είναι από αυτά που σε ταξιδεύουν, και αυτό εδώ επιτυγχάνεται με την ακατάπαυστη rhythm-section και τις αινιγματικές επαναλαμβανόμενες μελωδίες που διαρκούν επτά και κάτι συναρπαστικά λεπτά. Παρακάτω όμως η απλότητα του "Know How" ίσως φανεί ως έκπληξη στους περισσότερους. Εδώ αποκαλύπτεται η κρυφή και ήρεμη δύναμη του μινιμαλισμού, μακριά από υπνωτικά τύμπανα, tapes και άλλα εφέ. Με αυτόν τον τρόπο παρατείνεται το ταξίδι στον μεγαλοπρεπή κόσμο των Camberwell Now. Απολαύστε το.
[Rip Provided by The Unspeakable]


01. Greenfingers
02. Mystery of the Fence
03. Know How
04. Element Unknown



 






ENG: Camberwell Now was the group that Charles Hayward formed after This Heat disbanded. They were a revelation for us, so we posted the LP "The Ghost Trade" back in November 2011. "The Ghost Trade" is an album of high musical value, a magical mixture of inspiration and experimentation with the aid of great musicians. The following short lengthed "Greenfingers" 12'' ep is equally important in aspects of energy and potential. For instance, the same titled piece "Greenfingers" is the kind of song that carries your mind away by means of ceaseless rhythm-section and mystifying grooves all the way through its 7-minute duration. With this in mind, one may be surprised by the simplicity of "Know How". In that case the hidden and meek strength of minimalism is revealed, pointing away from compelling percussions, tapes and other effects and prolonging the listener's journey into the magnificence of Camberwell Now. Enjoy.

Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Normil Hawaiians: Gala Failed 12'' e.p. 1981, Red Rhino Records

Μετά από τη σύντομη απουσία μας, επανερχόμαστε με ένα μικρό αφιέρωμα στα 12" e.p. καθ' όλη τη διάρκεια του Απριλίου. Κάνουμε την αρχή με τους Normil Hawaiians και το εξαιρετικό "Gala Failed" που κυκλοφόρησε το 1981 από την Red Rhino. Έχουμε ασχοληθεί και στο παρελθόν με τους Normil Hawaiians όταν παρουσιάσαμε τα δύο ολοκληρωμένα LP τους. Στην πραγματικότητα το "Gala Failed" προηγείται κατά ένα χρόνο του "More Wealth Than Money" και αποτυπώνει ξεκάθαρα τον ήχο των N.H. στο ξεκίνημα τους. Υπάρχουν δε μερικά από τα στοιχεία που συναντήσαμε στις μετέπειτα 'τεράστιες' δημιουργίες της κολλεκτίβας, έστω και σε αχνή, πρωτόλεια μορφή. Η μινιμαλιστική και ενίοτε αφηρημένη διάθεση στις συνθέσεις μαζί με την πρωτοτυπία είναι αναπόσπαστα χαρακτηριστικά των N.H.. Είναι γεγονός πως το e.p. "Gala Failed" αποτελείται από πέντε ισάξια και εκπληκτικά κομμάτια των οποίων το μουσικό στίγμα είναι σαφώς η post punk με ισχνές αναφορές στα 60s-70s. Μένει να το ανακαλύψετε και μόνοι σας. Καλή ακρόαση.
 [Rip provided by Psychopomp]

01. Party Party
02. Levels of Water
03. Obedience
04. The Return
05. Sang Sang


 





ENG: Soon after our short recess we return in active blogging with an April's dedication to 12'' eps. First and foremost comes Normil Hawaiians' excellent "Gala Failed" e.p. from 1981 via Red Rhino Records. Not long ago we had posted the LPs ["More Wealth Than Money", "What's Going On?"] from this great band. Actually, "Gala Failed" had been released the year before "More Wealth Than Money", yet it depicted the band's distinctive sound at the beginning. Additionally, there are certain elementary characteristics that one can also see (or hear) even in those early releases. Quite distinctive of N.H's music is the combination of minimalistic and abstract ideas with magnificence and originality. To that end, "Gala Failed" contains five excellent and equally important songs with a clear-cut post punk feel, at times combined with influences from the 60s and the 70s. We leave this for you to decide. Have a good listening to this one.

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Movement: Untitled m-LP 1984, Contorsion Records

Άλλο ένα μουσικό διαμάντι που ενώ είναι γνωστό στους οπαδούς της post punk και λείπει από τα ειδικευμένα blogs (βέβαια μπορεί να βρεθεί σε P2P [soulseek]) είναι το καταπληκτικό μίνι LP "Untitled" των Γάλλων Movement. Βεβαίως και για αυτούς είναι δύσκολο να βρεθεί οποιαδήποτε πληροφορία στο διαδίκτυο αφού δυστυχώς, το σύντομο μεν, αριστούργημα δε, "Untitled" αποτελεί την μοναδική τους δουλειά εν έτει 1984, μέσω της Contorsion Records. Οι Movement φαίνεται πως είχαν ανάλογες επιρροές οι οποίες σε συνδυασμό με την έμπνευση μας χάρισαν έξι συναρπαστικά post punk διαμάντια, από τα οποία κατά τη γνώμη μας ξεχωρίζουν τα "Silent Guard" και "Figure Head". Ο ήχος τους είναι γενικά σκοτεινός, μυστηριώδης αλλά και με πομπώδη ξεσπάσματα - σχεδόν gothic. Έχει δηλαδή όλα τα προσόντα να είναι ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του είδους. Καλή ακρόαση.



Movement: Untitled mini-LP (Contorsion Records-1984)
[Rip provided by Psychopomp]

01. Lies
02. Divide and Rule
03. Silent Guard
04. Suspended Animation (red light)
05. Figure Head
06. And Time Forgets.








ENG: Another well-known post punk gem which hasn't been posted on any blog and for no obvious reason  (can be found in P2P sharing machines such as soulseek) is Movement's "Untitled" mini LP issued on the unknown Contorsion Records in 1984. Besides the fact that they are of French origin,  there isn't much about them on the net, since "Untitled" constitutes their one and only recorded and issued effort. Apparently, they had all the proper influences mastered with inspirational force which resulted in bringing out six of the finest post punk songs. In this light, pay close attention to "Silent Guard" and "Figure Head". Attempting to describe their sound, it is dark and mysterious with outbursts of pompous nature, almost gothic-like. In a nutshell, it is qualified as one of the best albums of the genre. Have a good listening to this one!

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Pantheres Roses: Perversity LP 1985, Dragon Records

Το "Perversity" των Pantheres Roses είναι άλλο ένα άλμπουμ που από καιρό θέλαμε να αναρτήσουμε αλλά τεχνηέντως καθυστερούσαμε. Αιτία αυτής της καθυστέρησης ήταν το γεγονός πως οι πληροφορίες στο διαδίκτυο γι αυτούς είναι μηδαμινές και καθίσταται δύσκολο να αναφερθούμε περαιτέρω. Εκτός αυτού, αυτό το άγνωστο διαμάντι δεν έχει αναρτηθεί σε κανένα από τα "υποψιασμένα" blog. Πρόκειται για Γαλλική κυκλοφορία του 1985 στο ανεξάρτητο label Dragon Records. Προφανώς είναι Γάλλοι και φαίνεται πως έχουν άλλη μία κυκλοφορία με τίτλο "Le Sens Du Glamour" ένα χρόνο πριν. Καλωσορίζουμε οποιον/οποιαδήποτε έχει κάποιες πληροφορίες που θα μας βοηθούσαν να μάθουμε περισσότερα για το σχήμα αυτό.
Από μουσική άποψη οι Pantheres Roses κινούνται στο χώρο του post punk με κλίση στην εξερεύνηση και τον πειραματισμό. Το προφανές αποτέλεσμα είναι τραγούδια τα οποία έχουν τις ρίζες τους στην punk, new wave, ακόμα και στην ψυχεδελική μουσική. Τραγούδια τα οποία ακροβατούν μεταξύ πρωτοτυπίας, καινοτομίας και αυτοσχεδιασμού χωρίς να παύουν να χαρίζουν απόλαυση στον ακροατή. Όντες κάπως αυθαίρετοι, θα λέγαμε πως στο πρώτο άκουσμα θυμίζουν κάπως τους The Band of Holy Joy, με τη διαφορά που οι Pantheres Roses προβάλλουν λιγότερο θεατρικοί και είναι σποραδικά και ηθελημένα χαοτικοί. Πολύ χαρακτηριστικά, για να αναφέρουμε κάποια εξαιρετικά δείγματα της δουλειάς τους που μας έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση, όπως τα λαμπρά "Panther's Eyes", "Squatter of Life" και "Kiwi".
Επειδή πρόκειται για ένα κρυμμένο αριστούργημα, προτείνουμε ανεπιφύλακτα να τους ακούσετε.



Pantheres Roses: Perversity LP (Dragon Records, 1985)
Ripped by The Unspeakable.

01. Sweety in Versailles
02. Panther's Eyes
03. Streak of Irony
04. Squatter of Life
05. Dear Hooka's Punch
06. Kiwi
07. Pont De Sevres
08. Till Last Time






 ENG: Pantheres Roses' "Perversity" is one of the albums we meant to post a long time ago but intentionally delayed. The main reason for that delay is that we were searching for any information regarding Pantheres Roses. The fact is that there aren't much about them on the Web. Besides that, there have been no posts about them on any of the well-known blogs. They were of French origin and the album was released on Dragon Records in 1985. It came to our attention recently that there is another release the year before that We welcome anyone who might have some info on the band or its releases.
Pantheres Roses are a post punk band with an inclination towards music explorations and experimentation. The songs are obviously influenced by punk, new wave, even psychedelia, yet they waver between originality, innovation and improvisation for the pleasure of the listener. Being somehow arbitrary we'd say that P.R. bring to mind The Band of Holy Joy, notwithstanding the first are deliberately chaotic at times and altogether less theatrical than TBOHJ. If we mention some of the songs that make an impression, the splendid ones "Panther's Eyes", "Squatter of Life" and "Kiwi" are good examples.
This is a hidden gem, so don't miss it. It's recommended!

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Libido Blume: Liquid Situation LP 1988, Δικαίωμα Διάβασης

Στους Libido Blume του Άκη Μπογιατζή έχουμε αναφερθεί ήδη άλλες δύο φορές όταν αναρτήσαμε τα "Colours Melting" και "Brilliant Names and Dames", κυκλοφορίες του 1986 και 1987 αντίστοιχα. Σήμερα ολοκληρώνουμε την ανάρτηση της δισκογραφία τους με το "Liquid Situation" του 1988. Όπως και τα άλλα, κυκλοφόρησε μέσω της "Δικαίωμα Διάβασης" (Di Di Music).
Στο "Liquid Situation" οι Libido Blume επιδεικνύουν την δέουσα ωριμότητα και τη απαραίτητη πρωτοτυπία. Θεωρούμε πως το άλμπουμ αυτό είναι ισάξιο των δύο προηγούμενων με μια μικρή στροφή σε πιο "εύπεπτες" μουσικές αναζητήσεις χωρίς να γίνεται έκπτωση στην ήδη γνωστή μελαγχολική χροιά της μουσικής τους. Πιθανόν να βρίσκεται στο μεταίχμιο του μουσικού προσανατολισμού του Άκη Μπογιατζή όπως εκφράστηκε αργότερα με τους Δέκα Μέτρα Δέντρα και ακόμη πιο μετά με τους Sigmatropic. Ακόμα και ο τίτλος του (μετάφρ. Ρευστή Κατάσταση) ίσως υποδηλώνει την κατεύθυνση του Μπογιατζή και των άλλων μελών εκείνη την εποχή.
Και βέβαια η φλέβα της έμπνευσης είναι αστείρευτη για τους Libido και τον Μπογιατζή, αφού και σε αυτό το τρίτο άλμπουμ εκπλήσσουν το ίδιο ευχάριστα με αρκετές νέες, ποικιλόχρωμες συνθέσεις. Εκτός από το ομώνυμο κομμάτι "Liquid Situation" που είναι και από τα καλύτερα τους, υπάρχει άλλο ένα που σίγουρα θα σας αγγίξει και δεν είναι άλλο από το ακουστικό διαμάντι "Under Your Blinding Shadow". Η δε επαναλαμβανόμενη μελωδία στα "Lily Rinds" και "Stormy Love, Rainy June" είναι από αυτές που εντυπώνονται για καιρό. Στα καλύτερα συγκαταλέγεται και το πανέμορφο instrumental "Down For You Is Up" (γνωρίζετε την αγάπη μας για τα instrumental). Βασικό προσόν των Libido είναι πως ακόμη και τα πιο απλά -σχεδόν ποπ- τραγούδια τους είναι δυνατά αριστουργήματα. Οπωσδήποτε προσέξτε τα "Off Hand", "Curious Eyes" και "Once Upon A Time... the Stars" γιατί με το πρώτο άκουσμα δεν θα σας αποκαλυφθούν. Τέλος, αφού περάσετε το κλασικό "House of Light" - πιστά κείμενο στο ύφος του συγκροτήματος - υπάρχει και το καταπληκτικό "Intoxicated" που ενώ δεν μοιάζει με ο,τιδήποτε άλλο έχουν γράψει οι Libido Blume, διατηρεί αυτή την μελαγχολική χροιά.
Καλή ακρόαση στο τελευταίο μεν, αλλά εξίσου απολαυστικό "Liquid Situation"



Libido Blume: Liquid Situation (Δικαίωμα Διάβασης-1988)
[Ripped by Psychopomp]

01. Liquid Situation
02. Under Your Lazy Shadow
03. Lily Rinds
04. Stormy Love Rainy June
05. Down For You Is Up
06. Off Hand
07. Curious Eyes
08. You Should Unlock the Door
09. Intoxicated
10. House of Light
11. Once Upon A Time... The Star




We have already mentioned "Coulours Melting" and "Brilliant Names and Dames" by Akis Boyatzis' Libido Blume in earlier posts. Only the LP "Liquid Sitation" was missing from a full reference to that excellent band. "Liquid Sitation" was released in 1988 via the Dikaioma Diavasis (Di Di Music) label.
In this third LP Libido Blume demonstrate maturity and originality at the same time. We believe that it is equally strong as its precedent LPs even though there is a slight turn towards more "pop-ish" direction as they manage to retain that already known melancholic hue. This LP is possibly upon the boderline of Akis Boyatzis' turning point as expressed with Deka Metra Dendra (Ten Metre Trees) and Sigmatropic later on. The title of the album may indicate some liquid situation regarding the group and its the members at the time.
Inspiration is inexhaustible for Libido Blume even in this last LP as they tend to surprise with new and colourful compositions. The same titled song "Liquid Situation" is indeed one of the best here, but apart from that, there's another one that you can't avoid loving it; that is "Under Your Blinding Shadow", an acoustic gem. The repeated tunes of "Lily Rinds" and "Stormy Love, Rainy June" will be imprinted in your head for a long time. Also, the excellent instrumental "Down for You is Up" is one of the best songs here. Libido Blume were good at making simple -even pop- songs, which were potential masterpieces, all of them. In other words, pay attention to "Off Hand", "Curious Eyes" and "Once Upon A Time... the Stars" because they don't reveal themselves too easily. Last, and beyond the classic trademark "House of Light", there's the extraordinary "Intoxicated", which is unlike anything else these guys have done, yet retaining that melancholic tone.
Have a good listening to their last but altogether delightful "Liquid Situation".

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

Chapter 24: Tin Invaders LP 1988, Δικαίωμα Διάβασης

Οι Chapter 24 [ή αλλιώς Κεφάλαιο 24] είναι ένα σχήμα που ξεκίνησαν σχεδόν 30 χρόνια πριν οι Αντώνης Λιβιεράτος και Βαγγέλης Μπουλουχτσής στα Ιωάννινα. Έδωσαν στο συγκρότημα το όνομα ενός τραγουδιού των Pink Floyd, γραμμένο από τον Syd Barrett, δείτε πληροφορίες για το συγκεκριμένο τραγούδι εδώ. Είναι μάλλον δύσκολο να κατατάξουμε τους Chapter 24 σε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία αφού έχουν το προσόν να ακούγονται το ίδιο παλιομοδίτικοι μαζί και πρωτοποριακοί δημιουργώντας νέα συναρπαστική μουσική. Το "Tin Invaders" αποτελεί την πρώτη βινυλιακή κυκλοφορία τους μέσω της "Δικαίωμα Διάβασης" [Di Di Music] εν έτει 1988. Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό άλμπουμ, στο μεγαλύτερο μέρος του προσανατολισμένο σε μινιμαλιστική synth ψυχεδέλεια με πειραματικό ύφος. Η αρχή γίνεται με το κ-α-τ-α-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-ό instrumental "Black Baron's Theme", ίσως ένα από τα καλύτερα ορχηστρικά κομμάτια που έχετε ακούσει ποτέ και παρουσιάζει το άλμπουμ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ουσιαστικά πρόκειται για άψογο δείγμα ψυχεδελικής ιδιοσυγκρασίας με πρωτότυπη δουλειά στα synth, συνταγή που αποδίδει και στα εννιά καταπληκτικά κομμάτια. Στη συνέχεια ακολουθούν εξίσου αξιόλογα κομμάτια όπως το ομώνυμο "Tin Invaders" όπου συνειδητοποιούμε πως τα φωνητικά του Αντώνη Λιβιεράτου "δένουν" άψογα με την παγερή και  απόκοσμη μουσική. Η δομή των τραγουδιών είναι μεταβαλλόμενη. Ενίοτε λιτή με κιθάρα που κατακλύζεται από synth ("The Corpse", "Homecoming"), ενίοτε πιο σύνθετη όπως στο χειμαρρώδες ημι-παρανοϊκό "Alcohol Mind", στο παροξυσμικά ηλεκτρικό "(Elec)trick Death" αλλά και στο σκοτεινό αριστούργημα "Little Jack's Gun".  Το "The Collector" φυσικά και δεν υστερεί σε τίποτα, ούτε και το λαμπρό instrumental "Soundtrack" που κλείνει αυτό το θαυμάσιο δίσκο. Επιπλέον, το "Soundtrack" είναι όντως μουσική από ταινία μικρού μήκους (δείτε το οπισθόφυλλο).
Πρόκειται για ένα άλμπουμ που λειτουργεί ως βραδυφλεγής εκρηκτικός μηχανισμός που προκαλώντας τον ακροατή ταυτόχρονα χορταίνει τις αισθήσεις. Η μουσική μετατρέπεται σε χρώμα και το χρώμα ξανά σε μουσική...μαζί και ο χρόνος μοιάζει να διαστέλεται και να συστέλεται ξανά. Με τον ίδιο τρόπο αλλά πλέον με πιο σύγχρονη ενορχήστρωση ως Κεφάλαιο 24 συνεχίζουν να δημιουργούν καταπληκτική μουσική με μέσο έκφρασης τον ελληνικό στίχο χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα περιοριστικό. Καλή ακρόαση σε αυτό το απολαυστικό άλμπουμ!



Chapter 24: Tin Invaders (Δικαίωμα Διάβασης-1988)
ripped by Psychopomp

01. Black Baron's Theme
02. Tin Invaders
03. The Corpse
04. Alcohol Mind
05. Homecoming
06. (Elec)trick Death
07. Little Jack's Gun
08. The Collector
09. Soundtrack





ENG: Chapter 24 are a band that was created almost 30 years ago in the provincial city of Ioannina, Greece by Antonis Livieratos and Vaggelis Boulouchtsis. They named the band after a Pink Floyd Song written by Syd Barrett - here's some info about the specific song. It would be rather hard to classify Chapter 24 into a particular music category (within the given alternative/experimental region) since they sound old-fashioned and avant-garde creating some new enthralling music. "Tin Invaders" LP is actually their first vinyl release in 1988 via Di Di Music label. This is a pioneer album oriented towards a psychedelic (so to speak) minimal synth wave, all through an experimental perspective. Starting with the instrumental "Black Baron's Theme" perhaps to be one of the best songs of this kind that you'll ever know. It's essentially a flawless specimen of psychedelic temper combined with original synthesizer composition, that is a "recipe" that applies to all nine superb songs. Similarly, the same titled "Tin Invaders" is another excellent song that proves how well Livieratos's voice matches the icy and unworldly style of Chapter 24. Nevertheless, the songs are of variable structure; sometimes there's a thrift guitar with some overflowing synth ("The Corpse", "Homecoming"), while at other times there are even more complex compositions such as the semi-paranoiac "Alcohol Mind", the paroxysmic wordplay of "(Elec)trick Death" as well as the dark masterpiece called "Little Jack's Gun". "The Collector" isn't inferior to any other song mentioned, nor the bright instrumental entitled "Soundtrack" that concludes this fine LP. By the way, "Soundtrack" is indeed music from an actual short film.
Apparently, "Tin Invaders" is a retardant explosive mechanism of music that challenges the listener and satisfies him at the same time. Psychedelically speaking, this music becomes colour and then turns to music again, whereas Time dilates and contracts again and so on...
Chapter 24 are now called Kefalaio 24 [Greek for Chapter 24], express themselves through greek verse and that's by no means a limitation. They've never ceased to astonish with new music perspective. We wish you an enjoyable listening to this one!