Tactics: The Great Gusto LP, 1990 Regular Records

Ξορκίζουμε το 2016 μέσω του αισιόδοξου και ταυτόχρονα κυνικού τρόπου των Αυστραλιανών Tactics.
Σχεδόν μια δεκαετία μετά από τις πρωτοποριακές και παγερές συγχορδίες του "My Houdini" αλλά και στο μεταξύ την κυκλοφορία μερικών άλμπουμ, οι Tactics έκλεισαν τον κύκλο τους με το άλμπουμ "The Great Gusto". Αναπόφευκτα, αυτό το τελευταίο άλμπουμ δεν έμοιαζε καθόλου σαν το διθυραμβικό ξεκίνημα του "My Houdini". Ίσως δεν είναι υπερβολή εδώ να σημειώσουμε πως το "The Great Gusto" δεν είναι εύκολο να το εντοπίσει κανείς για να το ακούσει έστω μέσω κάποιου download. Ο πιο προφανής λόγος που συμβαίνει αυτό είναι βέβαια ότι επισκιάστηκε από όλα τα προηγούμενα άλμπουμ των Tactics, μηδενός εξαιρουμένου, και για αυτό το λόγο και δεν είναι γνωστό. Μια άλλη αιτία είναι ίσως η φήμη πως ο αρχηγός του σχήματος David Studdert έχει "αποκηρύξει" την ύπαρξη του άλμπουμ.
Παρά το γεγονός ότι η εν λόγω κυκλοφορία είναι πράγματι από μουσικής άποψης κάπως συμβατική, κοινότυπη ή και ήπια σε σχέση με τους παλιότερους δίσκους τους, παραμένει ένα χαρακτηριστικό άλμπουμ των Tactics πιστό στη φλέβα των προηγούμενων, αν και σχετικά αδύναμο άλμπουμ. Τα τραγούδια περιέχουν στοιχεία από σχεδόν κάθε άλλο τραγούδι που έχουν γράψει ο David Studdert και η παρέα του, οπότε το αποτέλεσμα δεν ξενίζει. Ιδιαίτερα όσοι από εσάς είστε ήδη εξοικειωμένοι με τη μουσική τους θα συμφωνήσετε στα παραπάνω. Ελπίζουμε να απολαύσετε αυτήν την ξεχασμένη και σκόπιμα παραγκωνισμένη δουλειά των καταπληκτικών Tactics, η ανάρτηση της οποίας αποτελεί και την τελευταία για το 2016.
Ευχόμαστε σε όλους τους αναγνώστες μας ένα ευτυχέστερο και από κάθε άποψη καλύτερο 2017.



Tactics: The Great Gusto LP [Regular Records-1990]

01. Coalface
02. Cleaning A Gun
03. Red Red Heart
04. World Of Men
05. Continental
06. Turn
07. The Magician
08. Better
09. Cool Night Air



ENG: We exorcise the year 2016 by means of the optimistic yet cynical way of the Australian band Tactics.
Almost a decade and a few albums after the groundbreaking chilling chords of "My Houdini", the Tactics released their final work entitled "The Great Gusto". Inevitably, that final album was nothing like the long-praised and critically acclaimed first toil. It can't be an exaggeration to note here that "The Great Gusto" is an album hard to listen to or get to through download of any sort. The most apparent reason for that is, of course, that all the previous great Tactics LPs from "My Houdini" to "Blue And White Future Whale" cast a long shadow upon "Gusto". Another reason might be a rumour that David Studdert has renounced this LP.
Now, despite the fact that "The Great Gusto" is kind of mainstream or mellow or watered down as many people would propose, it still remains a Tactics album, yet not as strong as the previous ones. The songs contain elements of almost every other song having been written by Studdert and his band. Those of you who are familiarized with the style of this amazing band definitely will agree on that. Also, we hope you enjoy this forgotten and deliberately sidelined work that also serves as the last post of Ten Thousand Eyes for 2016.
We wish you a happier and, in any aspect, a better 2017.

Less Words/More Music Issue #12

Καλωσήρθατε στην δωδέκατη έκδοση του "Less Words/More Music" όπου συγκεντρώσαμε μερικά 12ιντσα ep τα οποία θα σας τραβήξουν την προσοχή. Επιπλέον, σκεφτήκαμε πως είναι πιο βολικό να είναι όλη η μουσική σε ένα συμπιεσμένο αρχείο, οπότε μπορείτε να ακολουθήσετε οποιονδήποτε από τους συνδέσμους παρακάτω για να τα κατεβάσετε.
Welcome to the twelfth issue of "Less Words/More Music". Today we've gathered a few post 12inch eps that we believe will appeal to you. Also, for your convenience, we have 'squeezed' the music into one compressed file. Therefore, you can have it by following any of the links below.


1. Ellery Bop: Fire In Reflection 12" ep [Desire-1983]
Οι Ellery Bop ήταν post punk/indie σχήμα από το Liverpool της Μεγάλης Βρετανίας. Πραγματικά δεν έχουμε βρεί πολλά για αυτούς, αλλά θα τους ακούσετε και θα βγάλετε τα συμπεράσματά σας. Στη σελίδα της wikipedia αναφέρει πως στις ζωντανές τους εμφανίσεις ήταν περισσότερο δραστήριοι και δυναμικοί. Χωρίς φυσικά να έχουμε προσωπική άποψη επ' αυτού, έχουμε μόνο το ep τους "Fire In Reflection" στο οποίο περιέχονται μερικά αξιοπρόσεκτα και 'ζωηρά' κομμάτια τους. Απολαύστε το!
ENG: Ellery Bop were a post punk/indie band from Liverpool, UK. Actually there isn't much info about them, but you can listen for yourselves what their sound was like. Wikipedia mentions that they sounded more energetic on stage. Not knowing whether that is a fact, "Fire In Reflection" ep contains a few notable and lively songs. Enjoy!

Tracks:
01. Fire In Reflection
02. Blind
03. The Calling
04. Jihad


2. Bone Orchard: Princess Epilepsy 12" ep [Jungle-1985]
Οι Bone Orchard ήταν ένα βραχύβιο, post punk/gothic rock (batcave) σχήμα με θηλυκή παρουσία στα φωνητικά με καταγωγή από το Brighton της Μεγάλης Βρετανίας. Παρά τη αρκετά σύντομη δραστηριότητά τους από το 1983 έως το 1985, κατάφεραν να εδραιώσουν το μοναδικό ύφος τους αν και συχνά τους σύγκριναν με τους Birthday Party. Η πρώτη πλευρά του 12ιντσου ep "Princess Epilepsy" έχει έντονο, σκοτεινό και παθιασμένο ύφος. Ομοίως ενδιαφέρον είναι και το "Same Old Ball and Chain", ένα αργόσυρτο blues κομμάτι που καλύπτει την δεύτερη πλευρά που ίσως αποτελεί τη δική τους εκδοχή στο "Ball and Chain" της Big Mama Thornton. Καλή ακρόαση!
ENG: Bone Orchard were a short-lived, female fronted, post punk/gothic rock (also labeled as 'batcave') band from Brighton, U.K. Despite their short term activity (1983-1985) they managed to establish a unique style for themselves even if they were often compared to Birthday Party. The first side of the 12" e.p. "Princess Epilepsy" sounds intense, dark and passionate too. Equally intriguing is the song "Same Old Ball and Chain", a slow blues-like song - perhaps their version of Big Mama Thornton's "Ball and Chain". Enjoy!

Tracks:
01. Princess Epilepsy
02. You Don't Press My Pants
03. Same Old Ball And Chain


3. Furyo: Furioso 12" ep [Anagram-1984]
Οι Furyo ήταν μουσικό σχήμα από το Luton της Μ. Βρετανίας και δημιουργήθηκαν τους Steve Abbot και Steve Harle, πρώην μέλη των U.K. Decay. Αρχικά ονομαζόντουσαν Meat of Youth και αφού προσχώρησε και ο Albie de Luca από τους Gene Loves Jezebel, τότε μετονομάστηκαν σε Furyo. Το ενδιαφέρον με τους Furyo ήταν πως το ύφος τους ήταν αρκετά διαφορετικό από αυτό των U.K. Decay ή των Gene Loves Jezebel, ή οποιουδήποτε άλλου σχήματος που αναφέρεται ως 'batcave'. Ειδικότερα, είχαν μια έντεχνη και θεατρική προσέγγιση στη μουσική τους με πολλά κλασικά και μπαρόκ στοιχεία. Όσοι από εσάς δεν γνωρίζετε τους Furyo θα σας ξαφνιάσει το πόσο πολύ εξέλιξαν την post punk/gothic μουσική τους. Μην το χάσετε!
ENG: Furyo was a band from Luton, U.K. and was created by Steve Abbot and Steve Harle after U.K. Decay had stopped existing. At first they were called Meat of Youth, and after Albie de Luca from Gene Loves Jezebel joined the band, they renamed themselves Furyo. What's very interesting about Furyo is that their style was quite different from that of U.K. Decay or Gene Loves Jezebel or even any other 'batcave' band. More specifically, Furyo had an artistic and theatrical approach with many classical and baroque music elements. For those of you unfamiliar with the band, you'll be amazed how these musicians took their punk/post punk/gothic style lots of steps further. Definitely this one is not to be missed out. Enjoy!

Tracks:
01. Legacy (Andante)
02. Chorus (Andante)
03. King Of Hearts (Noblimente A Sticcato)
04. Cavalcade (Furioso Apassionato)



4. Dustdevils: The Dropping Well 12" ep [Rouska-1987]
Οι Dustdevils ήταν ένα Νεοϋορκέζικο post punk/noise rock σχήμα με θηλυκή παρουσία στα φωνητικά με διάρκεια ζωής πάνω από μια δεκαετία. Μέλη των Dustdevils έχουν συνεργαστεί και με άλλα γνωστά σχήματα όπως οι Pavement και οι Sonic Youth. Εδώ φιλοξενούμε το πρώτο τους 12" ep με τίτλο "The Dropping Well" που κυκλοφόρησε το 1987 και αποτυπώνει τον χαρακτηριστικό τους θορυβώδη ήχο που επιτυγχάνεται με τη χρήση ενός τείχους παραμορφωμένης κιθάρας. Αν είστε ήδη εξοικειωμένοι με το συγκεκριμένο είδος, σίγουρα γνωρίζετε σε τι αναφερόμαστε. Εάν όμως όχι, τότε θα εκπλαγείτε ευχάριστα. Απολαύστε τους!
ENG: The Dustdevils were a female fronted post punk/noise rock band from in New York City, U.S. and they were active for more than a decade. Members of the Dustdevils have also worked with Pavement and Sonic Youth. In today's post there's "The Dropping Well", their first 12" ep, which was released in 1987 and illustrates their characteristic noisy sound utilising a wall of distorted guitar. Should you be familiar with their music, you know what we mean. If not, then you're in for a new experience. Enjoy!

Tracks:
01. Mother Shipton
02. Crushed Hollow
03. The Skip

Lach'n Jonsson, Songs From The Cities Of Decay LP, 1989 Bauta Records

Έχουμε άλλη μία υπερ-καθυστερημένη ανάρτηση με αρκετά ενδιαφέρουσα μουσική από τον 'Unspeakable'. Αφορά σε έναν όχι τόσο γνωστό καλλιτέχνη που ονομάζεται Lach'n Jonsson και το δεύτερο προσωπικό του δίσκο κυκλοφορίας 1989 που τιτλοφορείται "Songs From The Cities Of Decay".
Ο (Lars) Lach'n Jonsson είναι ένας πολυτάλαντος μουσικός από την Σουηδία. Παραθέτουμε κάτι σχετικά από τη σελίδα www.progarchives.com: "... πολυπράγμων μουσικός που τραγουδά, παίζει έγχορδα, πλήκτρα, κιθάρα, τύμπανα και ούτω καθ'εξής. Είναι συνθέτης και παραγωγός, διδάσκει μουσικό πολιτισμό, γράφει δισκοκριτικές, και διοργανώνει συναυλίες και φεστιβάλ στην γενέτειρά του, την πόλη Ostergotland. Είναι ιδιοκτήτης του 'Forest Studio' και της δισκογραφικής Bauta." Προφανώς τα παραπάνω μας λένε πως πρόκειται για ένα ικανότατο και πολυτάλαντο καλλιτέχνη αφού μπορεί να ερμηνεύει ολόκληρο άλμπουμ μόνος του.
Συνεπώς το "Songs From The Cities Of Decay" δεν είναι απλά πλούσιο σε ήχους και ιδέες αλλά είναι εξίσου ευχάριστα μελαγχολικό καθ' όλη τη διάρκεια του. Με ατμοσφαιρικά και 'εύθραυστα' μουσικά θέματα συχνά θυμίζει κινηματογραφική μουσική. Η πρώτη πλευρά του δίσκου είναι χωρισμένη σε οκτώ κομμάτια διαφορετικού ύφους και ρυθμού. Αντίθετα η δεύτερη αποτελείται από ένα μακροσκελές 'έπος' διάρκειας 23 λεπτών με ομαλά εναλλασσόμενα θέματα, κάποια από τα οποία είναι έντονα και επιβλητικά. Στο σύνολό του το άλμπουμ είναι πράγματι ένα καλοδουλεμένο 'κολάζ' διαφορετικών στυλ και ιδεών με όμορφες 'γέφυρες' στο πιάνο, μελωδικά μέρη με έγχορδα, όπως και απόκοσμων φωνητικών αποδόσεων ιδιαίτερα στο "Monuments" οι οποίες θυμίζουν χορικό αρχαίας τραγωδίας. Είναι δύσκολο να βάλει ταμπέλα στην δουλειά του καλλιτέχνη αυτού, αν και θα μπορούσαμε να την κατατάξουμε ως "RIO" [Rock In Opposition]. Ο όρος αυτός αναφέρεται κυρίως σε μουσικούς ή μουσικά σχήματα των οποίων το μη συμβατικό ύφος δεν αναγνωρίζεται από την κυρίαρχη, συμβατή εμπορική μουσική βιομηχανία.
Αν και δεν έχουμε ακούσει το πρώτο solo άλμπουμ του Jonsson "Music For The Dying Forest" (1985), ή το τρίτο "Songs Between Cities and Waterholes" (1992), μας φαίνεται πως το σύνολο των τριών αυτών κυκλοφοριών αποτελεί ένα είδος τριλογίας γύρω από μια συγκεκριμένη θεματολογία. Όπως και νά'χει, θέλουμε να πιστεύουμε πως θα ταυτιστείτε με την εκφραστική μουσική του "Songs From The Cities Of Decay" ιδιαιτέρως όσοι εντρυφείτε σε πειραματικά ηχοτοπία. Απολαύστε το!



Lach'n Jonsson: Songs From The Cities Of Decay LP [Bauta Records-1989]

 

01. Han Sag (He Saw)
02. Stad (City)
03. Song Of The Rats
04. Askvaelsen (Creature Of Ashes)
05. Ur Traskem Och Skogarna (Out Of The Swamps
06. Vindens Sang (The Song Of The Wind)
07. Livskanslan (The Feeling Of Life)
08. Tomma Bakgardar (Empty Backyards)
09. Monument (Monuments)



ENG: Now that's another overdue post with more intriguing music introduced to you by The Unspeakable. Here's a not so well known artist by the name Lach'n Jonsson and his second and wonderful LP from 1989 entitled "Songs From The Cities Of Decay".
Lars Lach'n Jonsson is an multitalented artist from Sweden. Quoting from progarchives, "...he is a multi-instrumentalist who sings, plays strings, keyboards, guitar, drums, tuned percussion and so on. He is a composer and producer, a teacher of soundculture, a music critic, and an arranger of concerts and festivals in his native region of Ostergotland. He owns The Forest Studio and runs Bauta Records." That all says he is a skillful and versatile artist as he performs the whole album by himself.
Consequently, the music of "Songs From The Cities Of Decay" not only is rich in sounds and ideas but also pleasantly moody throughout. The themes are atmospheric and fragile and often similar to film music. The first side is conventionally divided into eight themes with varied style and pace. On the contrary, the second side consists of one lengthy 23-minute epic with smoothly alternating themes; some of them are quite strong and influencing. The whole LP is in fact a collage of different styles and ideas, with beautiful piano bridges and melodic string parts, as well as otherworldly vocals; especially in "Monuments" the vocals bring to mind chorales from an ancient greek tragedy. What's more, you can't really tag Jonsson's style. His creative work could be categorized as "RIO" [Rock In Opposition].(https://en.wikipedia.org/wiki/Rock_in_Opposition) The term refers to artists/groups whose diverse and unconventional style isn't recognised by the dominant, conventional and commercial music industry.
While not having listened to Jonsson's first solo LP "Music For The Dying Forest" (1985) or the third one "Songs Between Cities and Waterholes" (1992), it somehow feels like these three albums were meant to be a kind of informal trilogy related to certain themes. Whatever the case is, we believe that you'll relate to the expressive music of "Songs From The Cities Of Decay", especially those of you who indulge yourselves in experimental soundscapes. Enjoy.

Blue China: Spiritual Beauty LP, 1983 Electric Unicorn

Σχεδόν ένα χρόνο πριν αναρτήσαμε τη 12ιντση συλλογή "Tomorrow Never Knows" των Blue China. Μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε βρει καινούργιες πληροφορίες για το σχήμα αυτό, οπότε ισχύει ό,τι γράψαμε προηγουμένως, σε περίπτωση που θα θέλατε να φρεσκάρετε τη μνήμη σας. Στη σημερινή ανάρτηση έχουμε το μοναδικό LP των Blue China με τον τίτλο "Spiritual Beauty" που κυκλοφόρησε το 1983 και αυτό από την Electric Unicorn.
Κατ' αρχήν το ολοκληρωμένο άλμπουμ "Spiritual Beauty" σε σύγκριση με το 12ιντσο "Tomorrow Never Knows" είναι φυσικά πιο πλήρες και αποδίδει καλύτερα τις δυνατότητες του ξεχωριστού αυτού Ελβετικού σχήματος. Τα οκτώ κομμάτια του δίσκου είναι αψεγάδιαστα, ατμοσφαιρικά και αναμφισβήτητα γεμάτα πρωτοτυπία καθώς δονούνται στο οικείο mid-tempo ύφος με λίγες και περιστασιακές εξάρσεις. Κάποια από αυτά είναι διανθισμένα με εξωτικές μελωδίες που τείνουν να είναι σχεδόν σε ψυχεδελικό στυλ, εάν προσέξετε ιδιαίτερα τα "We Talk" και "Dwarf" και ακόμα πιο προφανείς στο "Calls". Επίσης, ορισμένα κομμάτια είναι ορχηστρικά, όμως αυτό δεν αφαιρεί τίποτα από το έξοχο αποτέλεσμα.
Εάν δώσετε επιπλέον προσοχή στην δομή και άλλων τραγουδιών, πιο συγκεκριμένα τo "Solitude", το "Italian Kill Birds", ή το "Uncle Fear" θα συνειδητοποιήσετε ότι οι Blue China είχαν πολλές δυνατότητες αλλά για τους όποιους δικούς τους λόγους δεν επέκτειναν την σύντομη δισκογραφία τους. Απολαύστε το "Spiritual Beauty" καθώς αποτελεί εξαιρετική προσπάθεια.



Blue China: Spiritual Beauty LP [Electric Unicorn-1983]

 

01.Solitude
02.We Talk
03.Italian Kill Birds
04.Rhythm Of Design
05.No One Knows Our Heaven
06.Uncle Fear
07.Dwarf
08.Calls


ENG: Almost a year ago we posted Blue China's "Tomorrow Never Knows" 12" compilation. Up until the present time we haven't unearthed any further info on the band, so you can go ahead and read the previous post on Blue China to refresh your memory. Anyway, today we've got a post about their sole LP entitled "Spiritual Beauty", released in 1983 through the Electric Unicorn label.
First of all, compared to the 12inch "Tomorrow Never Knows" compilation, the "Spiritual Beauty" album is fuller and gives the listener a better perspective of what this unique Swiss band were capable of. The eight songs consisting the album are flawless, atmospheric and undoubtedly original. They pulsate in the familiar mid-tempo style of the band with the exception of few minor peaks here and there. Some of them are interspersed with exotic tunes in a kind of psychedelic manner, if you notice "We Talk" and "Dwarf", even more apparent in "Calls". Some of the songs are instrumentals, but that does not detract from being the same as excellent.
Should you pay extra attention to the structure of other songs, especially "Solitude", "Italian Kill Birds", or "Uncle Fear", you might realise that Blue China would have had great potential, but they never expanded on their short discography apparently for their own reasons. Enjoy "Spiritual Beauty" as it is an outstanding effort.

Spacelings: 2000 Megatons Of Love LP, 1988 Voices Of Wonder Records

Σήμερα παρουσιάζουμε μια νεο-ψυχεδελική μπάντα από την Νορβηγία οι οποίοι ονομάζονται Spacelings και με το μοναδικό τους LP με τίτλο "2000 Megatons Of Love" που κυκλοφόρησε το 1988 από την Voices Of Wonder Records. Δυστυχώς δεν υπάρχει καμία πληροφορία για το εξαιρετικό συγκρότημα της ανάρτησής μας εκτός από το discogs, όπου βλέπουμε πως πριν από το "2000 Megatons Of Love" ευθύνονται για την κυκλοφορία ενός 7" single και ενός  12" e.p.
Τώρα όσον αφορά τη μουσική αυτή καθεαυτή, το σύνολο του δίσκου αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα δουλειάς και περιέχει αρκετά διαμάντια που κυριολεκτικά θα σας ενθουσιάσουν, ιδιαίτερα σε όσους/όσες αρέσει η νεοψυχεδελική και νεο-garage αναβίωση αλλά και σε όσους/όσες το όνομα Spacelings είναι άγνωστο. Ανάμεσα στα οκτώ κομμάτια του άλμπουμ βρίσκονται κάποια με ακουστικό ξεκίνημα και διαδοχικά ηλεκτρικά ξεσπάσματα, όπως άλλωστε συμβαίνει κυρίως στο "Not So Long Ago" και στο "Pictures". Ακόμα υπάρχει και το "Perils Of Pursuit" με έντονο garage ύφος αλλά και το "The Eye" που θα σας κεντρίσει την περιέργεια με το διακριτικό 'γέμισμα' της τρομπέτας. Τα πιο αγαπημένα μας είναι βέβαια τα "Book Of Lies" και "The Snake", τα οποία αποδίδονται με ένα μοναδικά ενισχυμένο και εξηλεκτρισμένο τρόπο. Τέλος, το "Wildside" ακολουθεί κατά πόδας στο ίδιο ύφος με μόνη διαφορά την βαριά μελωδία, αλλά και το "Jupiter Day" που συμπληρώνει το δίσκο. Ελπίζουμε πως οι Spacelings δεν θα αφήσουν κανέναν δυσαρεστημένο. Καλή ακρόαση!



Spacelings: 2000 Megatons Of Love LP [Voices Of Wonder Records-1988]

 

01. Not So Long Ago
02. Pictures
03. Perils Of Pursuit
04. The Eye
05. Book Of Lies
06. The Snake
07. Wildside
09. Jupiter Day


ENG: Today's post is about a neo-psychedelic band from Norway called Spacelings, and their only full-length LP entitled "2000 Megatons Of Love" and released in 1988 via the Voices Of Wonder Records. Unfortunately there is absolutely no information concerning this outstanding band except on discogs where we find that they have been responsible for releasing a 7" single and a 12" e.p. prior to the "2000 Megatons Of Love".
Now as far as the music itself, the whole album is an outstanding piece of work, containing a few gems that will literally blow your mind - especially those of you who are enthusiasts of the neo-psychedelic and neo-garage revival and those to whom the name Spacelings doesn't sound familiar. Among the eight songs, there are acoustic ones with consecutive electric breakouts as it happens on "Not So Long Ago" and "Pictures", or pure garage-style tracks such as "Perils Of Pursuit". "The Eye" is another stand out song with a distinctive trumpet fill. Our favourite ones are "Book Of Lies" and "The Snake" both of which are exceptionally delivered in an intensified and electrified manner. Finally, "Wildside" follows suit with a slightly heavier tune, and "Jupiter Day" completes the LP. Hope the Spacelings won't disappoint you. Enjoy!

Accustomed to bereavement / Έγινε η απώλεια συνήθειά μας...

Χθές, Σάββατο 3 Σεπτέμβρη 'έφυγε' μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο ο Θάνος Ανεστόπουλος, τραγουδιστής αλλά και συνθέτης και στιχουργός των Διάφανων Κρίνων, ενός συγκροτήματος που από το 1991 έως το 2009 έδωσαν νέα πνοή στην γηγενή ροκ σκηνή και κατάφεραν να αποκτήσουν οπαδούς και εκτός των συνόρων. Ήμουν, είμαι και θα είμαι ένθερμος οπαδός του συγκροτήματος αυτού που με όχημα τη βελούδινη και σκοτεινή μουσική τους έφεραν το στίχο και την ποίηση πάλι στο προσκήνιο. Ήταν πρωτοπόροι σε αυτό που έκαναν, το μόνο αντίστοιχο που μπορώ να σκεφτώ από ξένα συγκροτήματα είναι οι Tindersticks. Τα Διάφανα Κρίνα με επικεφαλής τον Θάνο και την εκφραστικότητα του έφεραν εικόνες από το σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής στο φως της καθημερινότητας μας, σκιές που περπάτησαν ανάμεσά μας, συμφιλιωθήκαμε μαζί τους και έγιναν φίλοι μας. Η μουσική και οι στίχοι αυτοί συντρόφεψαν τους έρωτες, τις ανησυχίες και τις σκοτεινές στιγμές του παρελθόντος και θα μας συνοδεύσουν και στο μέλλον. Αν και η μουσική των "Κρίνων" έχει μια έντονα μελαγχολική και απαισιόδοξη ματιά, δεν είναι μουσική παραίτησης από τα εγκόσμια, αντίθετα λειτουργεί παρηγορητικά και αγωνιστικά. Τα Διάφανα Κρίνα αλλά και ο ίδιος ο Ανεστόπουλος είχαν λάβει μέρος σε πλήθος αντιφασιστικών και αντιρατσιστικών εκδηλώσεων υπέρ των μεταναστών, των προσφύγων, κτλ.
Τους έχω δει αρκετές φορές σε ζωντανές εμφανίσεις, η πρώτη από τις οποίες ήταν στο "Μπαρ Των Ασωμάτων" στο Θησείο, έπισης και σε μία σημαντική εμφάνισή τους στο πρώτο Rockwave Festival το 1996 στο γήπεδο της Ριζούπολης (μαζί με Flowers Of Romance, Love In Sadness, New Model Army και Sisters Of Mercy). Αυτή όμως που θα μου μείνει αξέχαστη ήταν μια εμφάνιση στο Gagarin 205, εκεί προς το τέλος της βραδιάς που έπαιζαν τον "Μπλέ Χειμώνα" σε μια εκτέλεση που ήδη είχε ήδη φτάσει τα 30 λεπτά και ενώ ο Θάνος έβλεπε πολλούς να φεύγουν από τον χώρο αφού είχε περάσει και η ώρα, τους προέτρεπε επανελειμμένα να επιστρέψουν.
Καλό σου ταξίδι Θάνο, σε ευχαριστούμε που μας έδωσες την ψυχή και την καρδιά σου και που ήσουν ένας από εμάς. Μας άφησες τη φωνή σου, τη μουσική σου και την ποίηση και έτσι θα σε θυμόμαστε.
The_Psychopomp

 

ENG: Yesterday, Saturday September 3, Thanos Anestopoulos died after months of battling with cancer. He was the frontman, composer and lyricist of Diafana Krina (Diaphanous Lillies), a group of musicians who gave a breath of life to the greek rock scene from 1991 to 2009. The band had lots of fans both in Greece and abroad. I have been and will always be a huge fan of the band especially because their velvety music managed to bring poetry back in the spotlight. What they did was important and pioneering under the circumstances in the greek rock scene. To give our non speaking readers an analogy of their music, my humble opinion is they were similar to The Tindersticks.
Diafana Krina with Thanos's expressive voice on vocals, managed to liven up images from the darkness of the psyche into the light of our daily existence. They made our shadows come alive to walk among us, to reconcile and be our friends eventually. Their music accompanied our romances, our worries from the past and it is still capable of accompanying the future too. Do not fool yourselves from their melancholic and pessimistic compositions because their music doesn't promote resignation. On the contrary, it offers consolation and the will to fight back. It is a fact that Diafana Krina as well as Thanos Anestopoulos being a solo artist have participated in numerous antifascist and antiracist events and demonstrations in favour of immigrants, refugees, etc.
I've been witness to lots of their performances, the first of which was at the "Bar Ton Asomaton" in Thisseion, Athens, or their performance in the first Rockwave Festival of Athens in 1996 which took place in the Rizoupoli football court along with Flowers Of Romance, Love In Sadness, New Model Army and The Sisters Of Mercy. An unforgettable live was at Gagarin 205, especially near the end of their performance as they were jamming on a 30 min version of one of their songs called "Mple Heimonas" [Blue Winter]. Apparently it was pretty late and the fans started to leave the venue. Then Thanos urged them to return until the performance was finished.
Farewell Thanos, thank you for giving us your heart and soul and for being one of us. You left us with your voice, your music and poetry to remember you.
The_Psychopomp

The Mushrooms: Taste Of ... LP 1986, Pegasus Records

Desires are sacrificed in the name of moral
they say that our screaming dreams are always subnormal
we're left into the polar night just looking for a God
one more step one more word and you will feel the shot

I move in a way that you don't call it normal
when eyes are closed you don't get blind
A saver came just bringing solutions
oh! no I'll stay here day and night, all night

We came down from colourless corners
We came down from alcohol dreams
We learnt to feel from our list direction
recoiled of the weariness where we still dive

I'll wait for the winter rainbow just to clear my head
I look straight into your eyes searching for a mirror
I'm running to the drifter's bridge, the world is drowning
The poison from the infected sun kills the flowers slowly.


Οι Mushrooms ανήκουν στα συγκροτήματα για τα οποία μπορεί κανείς να βρεί πλείστες πληροφορίες στο διαδίκτυο. Πολλά μουσικά blog έχουν ήδη αναφερθεί σε αυτή την θρυλική garage rock μπάντα, εμείς όμως δεν κάνουμε την ανάρτηση για να προσθέσουμε κάτι καινούργιο, απλά καταγράφουμε την άποψη μας για τη μουσική τους. Ειλικρινά το πρώτο τους άλμπουμ θα μπορούσε και θα έπρεπε να ήταν στις πρώτες αναρτήσεις μας το 2010. Δεν είμαστε σίγουροι γιατί έμεινε απέξω, όμως κάποια στιγμή συνειδητοποιήσαμε πως η μουσική τους ήδη λατρευόταν από χιλιάδες οπαδούς. Οπαδοί τους και εμείς, πιστεύουμε πως τώρα είναι η στιγμή να αναρτήσουμε τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο "Taste Of ..." που πρωτοκυκλοφόρησε το 1986 για να ανανεώσουμε το ενδιαφέρον των παλιών οπαδών του group και να μυήσουμε νέους οπαδούς παγκοσμίως.
Οι Mushrooms λοιπόν ήταν ένα πολλά υποσχόμενο Θεσσαλονικιώτικο σχήμα που κυκλοφόρησε δύο ολοκληρωμένους δίσκους και μερικά τραγούδια σε συλλογές όπως η "Cicadas (An Electric Guide To The Greek Underground)". Παρεπιπτόντως, στο blog των urban aspirines θα βρείτε και το "Scarecrow Princes" το δεύτερο άλμπουμ των Mushrooms. Σύμφωνα με πληροφορίες από το ένθετο του "Taste Of ..." το συγκρότημα απαρτιζόταν από τους Purple Jelly ή Pluto (Γιώργο Αντωνιάδη) στα φωνητικά και τους στίχους, τους Ασκληπιό (Ασκληπιό Ζαμπέτα) και Grandfather (Γιώργο Κυριάκο) στις κιθάρες και τα δεύτερα φωνητικά, τον Tripmaker (Κώστα Τρυψάνη) στο μπάσσο και τέλος τον Atmas (Γιώργο Ατματζίδη) στα τύμπανα. Μη νομίσετε όμως πως οι παραπάνω μουσικοί ήταν άπειροι, αφού είναι γεγονός πως πριν από τους Mushrooms είχαν ήδη θητεύσει σε σχήματα όπως οι International Comedy, Silent Moves, κ.α. Με τη διάλυση των Mushrooms κατά το 1991, τα περισσότερα μέλη προχώρησαν σε νέες μουσικές συνεργασίες. Δυστυχώς ο τραγουδιστής-στιχουργός Γιώργος Αντωνιάδης που είχε χρόνιο πρόβλημα με τα ναρκωτικά πέθανε από υπερβολική δόση το 2004.
Ακούγοντας προσεκτικά το "Taste Of ..." συνειδητοποιεί κανείς πως συνδυάζει ποικιλόμορφα στυλ και επιρροές σε μόλις δέκα αυθεντικά garage rock τραγούδια, κάποια από αυτά με ψυχεδελική θεματολογία (π.χ. "Child Of The Tide", "Yard Of My Head"). Η μουσική τους έχει διαχρονική απόχρωση και αποπνέει τη φρεσκάδα του καινούργιου ακόμη και σήμερα αφού βρίθει από καταπληκτικές ιδέες που διαποτίζουν ολόκληρο το άλμπουμ με ενέργεια και πάθος. Επιπλέον διαβάστε και τους στίχους του Γιώργου Αντωνιάδη όπου ενώ υπάρχει η αναμενόμενη ψυχεδελική θεματολογία, τα περισσότερα τραγούδια μιλούν και για το (υποκριτικό) ήθος της κοινωνίας, την μοναξιά και την αποξένωση. Είμαστε σίγουροι πως η πλειοψηφία των αναγνωστών μας θα συμμεριστεί τις απόψεις και θα αγαπήσει τη μουσική τους αν δεν το έχετε ήδη κάνει. Καλή ακρόαση!



The Mushrooms: Taste Of ... LP [Pegasus Records-1986] 

01. Taste Of The Mushrooms
02. Swinging
03. Child Of the Tide
04. Yard Of My Head
05. Downstairs Drops
06. Subnormal Night
07. Deviation
08. Yellow Moon
09. Rain
10. Human Replica




ENG: The Mushrooms are a band about which you can find a lot on the web. Several music blogs have already mentioned this legendary Greek garage rock band, yet we're not adding anything new but our own perspective on their music. Honestly, their first album should have been one of our first posts back in 2010. For what reason we left it aside we can't really say now, but at some point we realised that The Mushrooms' two albums had already been celebrated by thousands of fans. We ourselves love their music too, so we think that the present could be the time to bring a new rip of their first LP "Taste Of ..." that was released in 1986 and in this way we renew the interest of old fans and initiate new fans worldwide.
The Mushrooms were a promising garage rock band from Thessaloniki, Greece and survived enough to deliver two full LPs and a few songs scattered among various artists compilations such as "Cicadas (An Electric Guide To The Greek Underground)". In the same blog you'll find "Scarecrow Princes", the band's second LP too. As noted on the first album's inner sleeve, the band consisted of Purple Jelly/Pluto (Giorgos Antoniadis) on vocals and lyrics, Asklipios (Asklipios Zampetas) and Grandfather (Giorgos Kyriakos) on guitars and backing vocals, Tripmaker (Kostas Trypsanis) on bass and finally Atmas (Giorgos Atmatzidis) on drums. Do not concider the aforementioned musicians to be amateurs because by the time they assembled The Mushrooms, they had already been members of other known bands like International Comedy and Silent Moves among few. After The Mushrooms' demise in 1991 they went on to form new or join existing bands. Unfortunately, the singer Giorgos Antoniadis who had chronic drug abuse issues died in 2004.
Upon listening to the "Taste Of ..." it really grabs you because it combines several music styles and influences into ten original and authentic garage-driven songs, few of which deal with psychedelic themes (e.g. "Child Of The Tide", "Yard Of My Head"). The music sounds fresh even today and the songs are all-time classics with great ideas that permeate the album throughout, vibrating with energy and passion. Additionally, the lyrics written by Giorgos Antoniadis (Purple Jelly/Pluto) are worth mentioning too. Besides the expected psychedelic-related themes, the songs speak of the (hypocritical) morals, loneliness and alienation. We believe that most of you will relate to their ideas and love their music if you haven't done so already! Enjoy The Mushrooms!

Sativa Luv Box: The Bad Sleep Well LP 1989, Splat-Co Records

Χωρίς την ακούραστη συνεισφορά του Unspeakable, αυτό το blog θα ήταν σίγουρα φτωχότερο. Ένα από πιο πρόσφατα που μάς έστειλε ήταν το άλμπουμ "Bad Sleep Well" του 1989 από τους Sativa Luv Box. Αυτό το Καλιφορνέζικο σχήμα με το παράξενο όνομα δημιουργήθηκε από τον μουσικό (τραγουδιστή και κιθαρίστα) Patrick Mata μετά την διάλυση των Kommunity FK. Λέγεται πως Sativa ήταν και το όνομα της κοπέλας του Mata εκείνο τον καιρό. Οι Sativa Luv Box συχνά χαρακτηρίζονται ως acid-punk, κατά κάποιο τρόπο ψυχεδελικό punk σχήμα. Πράγματι, η μουσική τους έχει αναφορές σε punk, psychedelic rock, hard rock, ακόμα και glam rock γενικά της δεκαετίας του '70.

Ας πούμε λοιπόν ότι υπάρχει κάτι από όλα: ένα μείγμα από το παλιό και το καινούργιο, από όπου αναδύεται μια αίσθηση οικειότητας όσον αφορά τον ήχο τους συνολικά. Φυσικά υπάρχει μεγάλη απόκλιση από ο,τιδήποτε θα μπορούσε να θυμίζει τους Kommunity FK, καθώς οι S.L.B. δεν ακούγονται σαν καμία άλλη σύγχρονή τους μπάντα. Όντες ανοιχτόμυαλοι δεν έμειναν προσηλωμένοι σε κάποιο συγκεκριμένο ύφος, πράγμα που μας κάνει να τους αποδίδουμε σεβασμό. Ακούγοντας το άλμπουμ ίσως να τα αναρωτιέστε και εσείς αυτά. Πιστεύουμε πως πρέπει να τους ακούσετε χαλαρά και να μην τους παρεξηγήσετε. Είναι ενα παράξενο άλμπουμ που οπωσδήποτε θα απολαύσετε.



Sativa Luv Box: Bad Sleep Well LP [Splat-Co Records -1989]

 

01. Groovy Kurtain
02. U Got It All Wrong
03. He Likes U
04. Tarantula's Theme
05. Belloved Satellite
06. Backstage Inside The Krypt
07. Thick Black Line
08. Wait 4 Me
09. Wet W/ Power
10. Bongwater Kum Shaft



ENG: If it wasn't for The Unspeakable's tireless supply, the blog wouldn't have as much to offer. One of the vinyl-rips he's sent us recently, is Sativa Luv Box's 1989 LP entitled "Bad Sleep Well". The peculiar named California band was created in Los Angeles, U.S., by the vocalist/guitarist Patrick Mata after the demise of Kommunity FK. Rumor has it that Sativa was the name of Mata's girlfriend at that time. Sativa Luvbox are often portrayed as an acid-punk group, sort of a psychedelic act. In fact, their music style is based on punk, psychedelic rock, hard rock, glam rock and generally 70's rock music references.  Similarly, there's some of everything; a mixture of the old and the new, but altogether there's a deep sense of familiarity with their sound. They are much diverse than Kommunity FK, and it seems that Patrick Mata and his gang were trying hard not to sound like any other contemporary act. They spread out to a wide range of styles without any solid dedication to genres; that's why we respect them. Upon listening to "Bad Sleep Well" you may find yourselves pondering all that. We think you should just take it easy and don't get them wrong. It's an odd one that you'll definitely enjoy.

Din: Great Tradition mLP 1983, High Velocity

Η καθυστερημένη αυτή ανάρτηση αναφέρεται σε ένα Αμερικάνικο συγκρότημα που ονομάζεται Din με καταγωγή από την περιοχή Orange County της California. Κατά τη δεκαετία του 80 έβγαλαν δύο δίσκους από τους οποίους εμείς σήμερα αναρτούμε τον πρώτο με τον τίτλο "Great Tradition", που είναι στην πραγματικότητα mini LP. Θα ήταν χρήσιμο να δείτε και αυτή τη σελίδα με αρκετές πληροφορίες για την ιστορία των Din, όπου και περιγράφονται ως ένα σχήμα που έπαιζε ska-punk. Το συγκρότημα διέλυσε σχεδόν μετά την κυκλοφορία του δεύτερου (και περιπετειώδους) δίσκου, όμως μόλις πριν λίγα χρόνια αποφάσισαν να επανασυνδεθούν και να δώσουν νέα πνοή με την κυκλοφορία καινούργιου υλικού.
Η αλήθεια είναι πως στο πρώτο άκουσμα του  "Great Tradition" μας φάνηκε αρκετά new wave, αλλά με το δεύτερο άκουσμα βρήκαμε και κάποιες post punk αποχρώσεις. Προφανώς ο ήχος των πνευστών (σαξόφωνο) δίνει αυτή την ska-punk χροιά. Όπως και νά'χει αυτό το mini LP περιέχει αρκετά αξιόλογα κομμάτια όπως το ομότιτλο "Great Tradition" ή και το "Man & Woman". Ελπίζουμε πως θα το αξιολογήσετε με τα δικά σας κριτήρια. Καλή ακρόαση.



Din: Great Tradition mLP [High Velocity Records-1983]
 

01. Reptiles
02. Great Tradition
03. And Your Dreams Are Green & Blue
04. Rejection
05. Simply You
06. Man & Woman
07. Respond (To My Thoughts)
08. Burrow



ENG: This delayed post deals with a U.S. band called Din from Orange County, California. Back in the 80's they released two albums, the first of which we're posting today entitled "Great Tradition", which is a mini LP actually. You may want to check thegoldminemag webpage that features an detailed article on the band's story and describes them as a "ska-punk rock" band. Even though they had disbanded in the 80's, only a few years ago they decided to regroup and release new material.
To be honest when listening to the "Great Tradition" mLP, it sounded more new-wavish, but upon second listening, there was  a more post punk feel. Apparently, the brass sounds (saxophone) adds the ska feel throughout the record. Anyway, the mini LP contains a few notable songs such as the same titled "Great Tradition" or "Man & Woman". We hope you like it and enjoy listening to it.

Set Fatale: Set Fatale LP 1987, Independance

Οι Set Fatale ήταν ένα σχήμα από την Γερμανία, πιθανότατα από το Αμβούργο. Οι ελάχιστες πληροφορίες που έχουμε στη διάθεσή μας προέρχονται κυρίως από το οπισθόφυλλο παρά το διαδίκτυο. Το συγκρότημα αποτελούνταν από τρία μέλη: τους αδελφούς Can και Cem Oral και τον Roger Cobernus οι οποίοι παρέμειναν μουσικά ενεργοί και τις επόμενες δεκαετίες. Εκτός από το ομώνυμο άλμπουμ που παρουσιάζουμε σήμερα, το συγκρότημα δεν ήταν ιδιαίτερα δραστήριο δισκογραφικά. Οι κυκλοφορίες τους αποτελούνται από μια split κασέτα με τους Poison Dwarfs το 1986, και ένα 12ιντσο single -μάλλον εμπορικής/χορευτικής κατεύθυνσης το 1988.
Συνολικά το άλμπουμ "Set Fatale" είναι το άθροισμα εννέα ατμοσφαιρικών post punk τραγουδιών, επιβλητικά δοσμένα στα Γερμανικά αλλά και στα Αγγλικά. Η μουσική τους είναι ένα δυναμικό πάντρεμα post punk, new wave και industrial rock. Σχετικά με το τελευταίο, ίσως θα έπρεπε να αναφέρουμε πως την παραγωγή του δίσκου έκανε ο Rodney Orpheus των αγαπημένων μας Cassandra Complex. Ο Orpheus βοήθησε επίσης κάνοντας δεύτερα φωνητικά σε τρία τραγούδια.
Όσα αναφέραμε πιο πάνω συνιστούν ένα δίσκο φτιαγμένο για να τον απολαύσουν και να τον αξιολογήσουν οι επερχόμενες γενιές. Ελπίζουμε πως και εσείς θα εκτιμήσετε τη μουσική των Set Fatale.

[Ακολουθεί link για ένα βίντεο των Set Fatale από ζωντανή τους εμφάνιση στο Αμβούργο.]



Set Fatale: Set Fatale LP [Independance-1987]
 












01. Evil
02. Nihil
03. Der Flieger
04. 1er Stock
05. Das Herz
06. Blumenmädchen
07. Immer Tiefer
08. Große Wollust
09. The Tank



ENG: Set Fatale were a band from Germany, most likely from Hamburg. There isn't much about them online, so most information comes from the back cover of the album. It seems that Set Fatale consisted of three members; brothers Can and Cem Oral and Roger Cobernus, all of whom remained active until later in the 90's and 00's. Apart from the homonymous LP we're presenting today, Set Fatale seem to have released a split cassette with a band called Poison Dwarfs in 1986 and a 12'' single in 1988 which appears to be some sort of commercial dance release.
Overall, "Set Fatale" LP is a sum of atmospheric post punk songs delivered in an imposing manner both in German and English lyrics. The music is a powerful amalgam of post punk, new wave and fragments of industrial rock. Especially for that last part, we should mention here that Rodney Orpheus of our favourites The Cassandra Complex did the production of the album and took part in three of the songs helping with the backing vocals.
All the above constitute a record made for later generations to enjoy and evaluate. We hope you'll appreciate the music of Set Fatale yourselves.
[Finally, here's a link to a video of the band performing live in Hamburg].

Alexandros Perros And The Lone Stars: Blue Night LP 1993, Cactus Records

Οι Alexandros Perros And The Lone Stars έρχονται από την Θεσσαλονίκη και σύμφωνα με τo site της anexartisi.gr πήραν το όνομά τους από μια πόλη στο Τέξας των Η.Π.Α. Στην σχεδόν δεκάχρονη πορεία του, το συγκρότημα απαρτίζεται κυρίως από τους Αλέξανδρο Πέρρο (κιθάρα/φωνή) και Κώστα Χασιώτη (μπάσσο) και είναι σχεδόν περιττό να πούμε πως ειδικεύονται σε Rock 'n' Roll, Surf, και Rockabilly. Επιπλέον, ως ολοκληρωμένο σχήμα, έχουν αρκετή πείρα αφού έβγαλαν οκτώ άλμπουμ και μερικά e.p., χωρίς να αναφέρουμε τις αμέτρητες live εμφανίσεις μεταξύ 1987 και 2007.
Το άλμπουμ "Blue Night" που ανεβάζουμε είναι το τέταρτο κατά σειρά και κυκλοφόρησε το 1993. Το ύφος του, θα λέγαμε, πως είναι 100% ένα ηχητικό surf και rockabilly αριστούργημα. Να προσθέσουμε εδώ πως πρόκειται για αρκετά ώριμο και μεστό δίσκο με γρήγορα rock 'n' roll τραγούδια που θα ικανοποιούσαν οποιοδήποτε οπαδό της rockabilly, της garage αλλά ίσως και της punk μουσικής.
Εδώ υπάρχουν τραγούδια που ξεχωρίζουν τη στιγμή που τα ακούς, αλλά στα δικά μας αυτιά το "Blue Night" λειτουργεί το ίδιο καλά και στο σύνολό του. Καλή ακρόαση.


Alexandros Perros And The Lone Stars: Blue Night LP [Cactus Records-1993]

01. Stars Are Bright
02. Blue Night
03. Nefertiti
04. Voodoo Rhythm
05. Desire And Tears
06. Go Nuts!!
07. Girls From Planet "C"
08. Amphetamine Twist
09. Like A Tommygun
10. I Don't Get Chicken



ENG: Alexandros Perros and The Lone Stars come from Thessaloniki, Greece and according to anexartisi.gr, the band took its name from a town/city called "Lone Stars" in Texas, U.S. The band consists mainly of Alexandros Perros and Kostas Hasiotis, who are the leading and founding members of The Lone Stars. Needless to say they specialize in Rock 'n' Roll, Surf, and Rockabilly and they have lots of experience under their belt. Namely, they have released eight albums and a couple e.ps, not to mention the countless live appearances within a ten years' time between 1987 and 2007.
The album "Blue Night" we're presenting today is their fourth and it was released in 1993. In terms of style, it is entirely a surf and rockabilly sonic masterpiece; it's mature and rich with fast rock 'n' roll songs that would satisfy any listener of rockgarage/punk music. There are songs here that really stand out the moment you hear them, but to our ears the album works equally well as a whole. Enjoy this great album.

Schwefel: Hot In Hong Kong LP 1988, Amigo Records

Οι Schwefel ήταν μια μπάντα που είχε τη βάση της στην Γερμανία. Παλιότερα κάναμε μια ανάρτηση για αυτούς όταν ανεβάσαμε το πρώτο τους mini LP, το "Schizophrenic Party" κυκλοφορίας 1986. Το σχήμα ήταν δημιουργία του μουσικού Norbert Schwefel (ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες που βρήκαμε στο ίντερνετ απεβίωσε το 2015). Σε αυτά τα πρώτα τους άλμπουμ, οι Schwefel εστίασαν κυρίως στον new wave ήχο με πλήθος επιρροές από kraut rock, κοντολογίς αυτό που λέγεται neu deutche welle.
Στην παρούσα ανάρτηση έχουμε την πρώτη τους μεγάλη κυκλοφορία με τίτλο "Hot In Hong Kong" κυκλοφορίας 1988. Έχουμε την πεποίθηση πως το συγκρότημα πήγε τη μουσική του ένα βήμα πιο πέρα, ίσως σε πιο εμπορικά μονοπάτια. Όμως, το "Hot In Hong Kong" πρόκειται για ένα δίσκο που αξίζει να ακούσετε και να προσέξετε. Σε πολλά μοιάζει στο "Schizophrenic Party" που προηγήθηκε, ωστόσο είναι εμπλουτισμένο με ευρύτερες επιρροές. Επιπλέον, περιέχει λιγότερους πειραματισμούς, άρα και λιγότερες εκπλήξεις. Όμως, είναι ένα αρκετά απολαυστικό άκουσμα καθώς είναι πιο rock, ή μάλλον πιο punk rock. Ελπίζουμε πως θα σας αρέσει. 

Schwefel: Hot In Hong Kong LP [Amigo Records-1988]
 

01. Secret Eyes, Silver Moon
02. Sentimental Boy
03. Hysteria
04. Four Wheel Drive
05. Gutter Cat
06. Metropolis
07. Thunderbold
08. Slipping On The Slide
09. Sweet Lion Lady


ENG: Schwefel were a Germany-based band for whom we made a post back in 2010 about their first mini LP "Schizophrenic Party", released in 1986. Schwefel was the creation of Norbert Schwefel (who according to info we found online passed away in 2015). The band's musical focus on these early releases was mainly new wave given with a kraut rock twist (neu deutche welle).
Presently, we've got their first regular LP album entitled "Hot In Hong Kong", released in 1988. We believe the band took a step further into more commercial realms, nevertheless, "Hot In Hong Kong" is an album worth listening to and noticing, too. In many aspects it is similar to the "Schizophrenic Party" mini LP, but "Hot In Hong Kong" is also enriched with even more diverse influences. What's more, "Hot In Hong Kong" is less surprising in terms of experimentation, but that's alright, because it is enjoyable with rockier and punkier songs. We hope you like it.

Drowning Pool: Aphonia LP 1989, Fundamental Recordings/Nate Starkman & Son

Με αυτή την ανάρτηση, δεν θα υπάρχει καμία αμφιβολία πως οι Drowning Pool από το Λος Άντζελες των Η.Π.Α. είναι ένα συγκρότημα που εκτιμάμε πάρα πολύ. Σύμφωνα με την ημερομηνία κυκλοφορίας του, το  LP "Aphonia" πρέπει να είναι η τελευταία τους κυκλοφορία. Επιπλέον, έχει την ιδιαιτερότητα να περιέχει αποκλειστικά ορχηστρικά κομμάτια (aphonia=αφωνία σημαίνει έλλειψη φωνής/φωνητικών). Πράγματι, έτσι είναι φτιαγμένος αυτός ο δίσκος, εκτός από το ότι οι μοναδικές φωνές που ακούγονται είναι προηχογραφημένες και έχουν μιξαριστεί στα τραγούδια.
Άσχετα από αυτό, η μουσική παραμένει εξαιρετική, ονειρική και απόκοσμη όπως συνήθως. Κάθε κομμάτι αποκαλύπτει μια ατμοσφαιρική πτυχή που είναι αδύνατο να τη συναντήσεις αλλού. Εδώ βρίσκεται και το "Black Baghdad", ένα από τα πιο επιβλητικά τους, που ήταν και στη συλλογή "Fundamental Hymnal".
Ευχόμαστε καλή ακρόαση στο πλέον αντισυμβατικό "Aphonia". Ευελπιστούμε πως αυτή δεν θα είναι και η τελευταία μας ανάρτηση αναφορικά με τους Drowning Pool, αλλά πως θα ακολουθήσει και η διπλή συλλογή "Satori" εν ευθέτω χρόνω.


Drowning Pool: Aphonia LP [Fundamental Recordings/Nate Starkman & Son-1989]
 

01. Black Baghdad
02. Tap Tap
03. Shimmy
04. Water
05. Din
06. Chevalier Macgregor
07. The Italian Pop Song


ENG: Upon posting this, there'll be no doubt left that Drowning Pool from Los Angeles, U.S.A. are a band that we highly appreciate. According to the date of release, the "Aphonia" LP must be their final release. What's more, the title suggests that it is an album of instrumental songs (aphonia is greek for the absence of voice). Indeed that is the case as there aren't any vocals except for pre-recorded voice samples mixed within the songs.
Other than that, the music remains as extraordinary, dreamy and otherworldly as always. Each song reveals an atmospheric aspect that is almost unparalleled to match. Included is "Black Baghdad", one of their finest and most imposing songs, which was also in the "Fundamental Hymnal" compilation.
Have a good listening to the unconventional "Aphonia" LP. Hopefully, this isn't going to be our last post on Drowning Pool as we still have the double compilation "Satori" to offer in due time.

Less Words/More Music Issue #11

Στην ενδέκατη έκδοση του "Less Words/More Music" σας έχουμε ετοιμάσει μερικά επτάϊντσα. Λόγω μικρού μεγέθους των αρχείων, έχουμε συμπιέσει όλα τα τραγούδια της ανάρτησης σε ένα και μόνο αρχείο. Έτσι, μπορείτε με ένα "κλικ" να τα κατεβάσετε όλα μαζί.
In this elleventh issue of "Less Words/More Music" we've prepared a few seven inch rips for you. Due to the small size of the mp3 files, we have 'squeezed' them into one zip file. Therefore, you can have them by following any of the links below.


1. Coprus Delicti: The Gooze 7'' [T.O.N. Records-1985]
Σύμφωνα με το μπλόγκ phoenix hairpins, οι Corpus Delicti είναι ένα αμερικανικό post punk σχήμα με καταγωγή μάλλον από την Δυτική Ακτή και ίσως πιο συγκεκριμένα από το Hollywood. Το επτάϊντσο single "The Gooze" είναι στην πραγματικότητα μια διαφημιστική κυκλοφορία για το επόμενο άλμπουμ τους που τελικά δεν κυκλοφόρησε. Πριν από το "The Gooze" είχαν βγάλει το e.p. "The Joy Of Living" (το οποίο θα βρείτε στο μπλόγκ phoenix hairpins). Όπως και νά'χει, η μουσική των Corpus Delicti είναι καθαρόαιμη post punk και ελπίζουμε πως και τα δύο κομμάτια θα εκτιμηθούν δεόντως.
ENG: According to phoenix hairpins blog, Corpus Delicti were a U.S. post punk band, probably originating from the West Coast, specifically the Hollywood area. "The Gooze" 7'' is actually a promo release from a forthcoming LP which was never released. Prior to "The Gooze" they released an e.p. entitled "The Joy Of Living" available at phoenix hairpins blog No matter what, their sound is straightforward post punk and we hope that both songs will be greatly appreciated. Enjoy!

Tracks:
01. The Gooze
02. Makes No Sense


2. Cream 8 - The Crimson Dance 7'' e.p. [Resurrec.-1993]
Οι Cream 8 είναι ένα Γερμανικό goth rock σχήμα από την δεκαετία του 1990 και το ύφος τους είναι περίπου κοντά σε αυτό των Sisters Of Mercy της μετά-Wayne Hussey εποχής. Σύμφωνα με πληροφορίες από την wikipedia, οι Cream 8 εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τη φανταστική νουβέλα "The Five Gates Of Hell" του Rupert Thomson, που εκδόθηκε το 1992. Στο βιβλίο περιγράφεται μια νεκροφόρα η οποία είχε πάνω της γραμμένη τη λέξη "Cream 8". Για την ιστορία, το συγκρότημα ξεκίνησε σαν προσωπικό project του Boris Brosowski αλλά μέχρι το 1997 είχαν πλέον γίνει κανονικό σχήμα. Ο ήχος τους βασίζεται στην κιθάρα και το synth με τα επιβλητικά φωνητικά του Brosowski να προσθέτουν στο θετικό αποτέλεσμα. Το επτάϊντσο e.p. "The Crimson Dance" είναι η πρώτη τους κυκλοφορία και αποτελείται από τέσσερα όμορφα gothic rock κομμάτια στο ύφος που προαναφέραμε. Τέλος, νομίζουμε πως ίσως οι Cream8 είναι ακόμη ενεργοί εν έτει 2016. Καλή ακρόαση.
ENG: Cream 8 are a 1990's German goth rock band in the vein of The Sisters Of Mercy post Wayne Hussey era. According to wikipedia, the band inspired its name by Rupert Thomson's fiction novel "The Five Gates Of Hell" published in 1992. More specifically there was a hearse with the name Cream 8 described in the book. Cream 8 started as a personal project of Boris Brosowski and by 1997 they had become a full band. Their sound is mostly guitar and synth driven with Brosowski's imposing vocals to add effect and style. "The Crimson Dance" e.p. is their first release and comprises four beautiful gothic rock songs. We believe that you will appreciate their music. Last but not least, it is possible the band is still active in 2016. Enjoy!

Tracks:
01. Cathedral
02. Body On Chrome
03. Something Good (There Must Be)
04. Keeping In the Shadows



3. Saturnalia: Inside The Devil's Circle 7'' and  Girl On The 8th Floor 7'' [Burning Worlds Records-1982]
Αν και δεν έχουμε βρεί απολύτως καμία πληροφορία για τους Saturnalia, μάς είναι προφανές πως πρόκειται για σχήμα της new wave/post punk/goth από τη Μεγάλη Βρετανία. Με τη βοήθεια των synth και των φωνητικών έχουν αποκτήσει χαρακτηριστικά σκοτεινό ήχο και ενώ η μουσική τους δεν είναι ιδιαίτερα πρωτοποριακή, το συγκρότημα φαίνεται να προσπαθεί να ξεχωρίσει. Συνεπώς, τα τραγούδια που περιέχονται στα δύο επτάϊντσα (που αποτελούν το σύνολο της δισκογραφίας τους) είναι απολαυστικά στο έπακρο. Ο φίλος του μπλόγκ "ForeignAffairs" έκανε την ψηφιοποίηση και μάς παρείχε τις φωτογραφίες των εξωφύλλων και για αυτό τον ευχαριστούμε ολόψυχα. Καλή ακρόαση.
ENG: Apparently, Saturnalia were a new wave/post punk/goth band from the U.K. We haven't been able to locate any info about them online. They have a distinct dark sound aided by heavy synths and appropriate vocals. While their music isn't groundbreaking or innovating, they seem to have made a great effort to distinct themselves. Consequently, the songs comprising the two 7'' releases (their full discography) are quite enjoyable. "ForeignAffairs" ripped the two 7inches and took the photos, so we wholeheartedly thank him for sending us the data for posting. Enjoy!

 

Inside The Devil's Circle / Tracks:
01. Inside The Devil's Cirle
02. The Promise

Girl On The 8th Floor / Tracks:
01. Girl On The 8th Floor
02. The Cold Night Air

Next To Nothing: Long Way to the Sun mLP 1988, Wipe Out! Records

Από το ξεκίνημα αυτού του blog, αναλάβαμε να αναδείξουμε θαυμάσιους δίσκους της post punk/new wave/alternative της Ελληνικής -και όχι μόνο- underground σκηνής. Ένας δίσκος που είχε ανάγκη μια ανανέωση στη συνείδηση των αναγνωστών μας είναι η μοναδική κυκλοφορία των Next To Nothing, το μίνι LP με τίτλο "Long Way to the Sun" (1988), άλμπουμ που υπήρξε ένα από τα αγαπημένα μας, την ανάρτηση του οποίου συνεχίζαμε να αναβάλλουμε επ' αόριστον μέχρι και σήμερα.
Οι Next To Nothing ήταν μια μπάντα από την Αθήνα και είναι γεγονός πως είχαν σχέση με τους Headleaders καθώς ο Ζοζέφ Μπασελιέ χρημάτισε ντράμερ και τραγουδιστής και των Headleaders. Το βασικό ύφος των Next To Nothing είναι ένα μελωδικό rock με αυστραλέζικες και αμερικάνικες alternative αναφορές. Οι ποικίλες αποχρώσεις των τραγουδιών δεν προκαλούν έκπληξη δεδομένου πως πρόκειται για συγκρότημα που άνοιξε συναυλίες για τους Gun Club αλλά και για τους Celibate Rifles το 1988.
Αξιολογώντας το μίνι άλμπουμ τους, δεν μπορούμε να εξαιρέσουμε ούτε ένα κομμάτι από τα επτά που περιέχονται. Αναμφισβήτητα είναι στο σύνολό τους προϊόν σκληρής δουλειάς, έμπνευσης και πρωτοτυπίας. Πάντως δεν είναι εύκολο ενώ εξυμνούμε μια τέτοια εξαιρετική κυκλοφορία να επιλέξουμε τις καλύτερες στιγμές απλούστατα γιατί πρόκειται για αγαπημένες μουσικές από τα παλιά. Είμαστε βέβαιοι πως εσείς θα επιλέξετε από μόνοι σας ποιά κομμάτια σάς ταιριάζουν. Απλά είναι να αναρωτιέται κανείς πόσες προσδοκίες έφερε η κυκλοφορία αυτού του καταπληκτικού δίσκου τότε. Προς το παρόν ευελπιστούμε πως θα απολαύσετε τη μουσική τους. Καλή ακρόαση.



Next To Nothing: Long Way to the Sun mini LP [Wipe Out ! Records-1988]

01. Land of Hope
02. River
03. Next to Nothing
04. All Along the Watchtower (Bob Dylan cover)
05. Desire
06. We All Die (in the same old way)
07. Long Way to the Sun


ENG: Ever since we started this blog, we've undertaken the task of bringing out great albums from the post punk/new wave/alternative etc underground scene of Greece and elsewhere. Here's a record that our readers needed to be reminded of. Next To Nothing's sole release, the "Long Way to the Sun" (1988) mini LP has been one of those favourites we've always been planning to post, but kept postponing indefinitely until now...
Next To Nothing was a band from Athens, Greece and in fact was related to The Headleaders (Josef Baselier on drums was the singer and the drummer of The Headleaders). Next To Nothing's main focus is melodic rock influenced by the Australian and U.S. alternative scene. This musical diversity may not come as a surprise given that the band supported live The Gun Club and The Celibate Rifles in 1988.
There isn't a single song to be excluded among the seven of this mini LP. They are all undoubtedly the product of hard work, inspiration and originality. However, it is not an easy task to praise such an outstanding release and pick the best song(s) due to all of them being long time favourites. We're sure that all of you will find your own favourites among them after lots of listens. Just wondering, "Long Way to the Sun" was a promising release that must've created expectations to music lovers and fans at that time. For now, we hope you will enjoy their music. Have a good listening to this one.

Phillip Boa & The Voodoo Club: Thirty Years of Blank Expression LP 1988, Di Di Music

Ο Phillip Boa είναι ένας Γερμανός πολυπράγμων μουσικός με ευρεία δραστηριότητα. Ίδρυσε το alternative rock/new wave/avantgarde σχήμα Phillip Boa & The Voodoo Club το 1985 και από τότε κυκλοφόρησε αρκετούς δίσκους.

Το 1989 η ελληνική ανεξάρτητη δισκογραφική Di Di Music έβγαλε μια συλλογή με τίτλο "Thirty Years Of Blank Expression" που περιέχει σκόρπια κομμάτια από τα άλμπουμ "Philister" (1985) και "Aristocracie" (1986). Στη συλλογή περιέχεται και ένα κομμάτι-συνεργασία ("Spike Milligans Tape Recorder") με τους Membranes από το 12'' miniLP "Spike Milligans Tape Recorder".
Η μουσική των Phillip Boa & The Voodoo Club κυμαίνεται από πιασάρικη, ατμοσφαιρική, μέχρι και rock ή punk rock. Είναι δηλαδή γεμάτη με αντιθέσεις. Αυτό δείχνει μια δυναμική πειραματισμού που είναι έκδηλη σχεδόν σε όλα τα κομμάτια της συλλογής. Το "Thirty Years Of Blank Expression" μπορεί να είναι όλα τα παραπάνω, δηλαδή ένα άλμπουμ που συνδυάζει την ποικιλία, την τελειότητα και την ιδιοτροπία. Οπότε η αξιολόγηση εξαρτάται από τον ακροατή. Καλή σας ακρόαση.


Phillip Boa & The Voodoo Club: Thirty Years of Blank Expression LP (Di Di Music-1989)

01. No Mad's Land (new mix)
02. All I Hate Is You
03. Skull
04. Ostrich
05. Diana
06. Clean Eyes For Dirty Faces
07. Dedicate
08. Empires Burning
09. For What Bastards
10. Spike Milligan's Tape Recorder (with The Membranes)
11. Black Crosser



ENG: Phillip Boa is a German musician of varied skill and activity. He founded the alternative rock/new wave/avantgarde band Phillip Boa & The Voodoo Club in 1985 and released a number of records ever since.
In 1989, the Greek label Di Di Music issued a compilation entitled "Thirty Years Of Blank Expression" that contained songs taken from the albums "Philister" and "Aristocracie" released in 1985 and 1986 respectively. The compilation also contains a collaboration song ("Spike Milligans Tape Recorder") with the Membranes from their 12'' miniLP "Spike Milligans Tape Recorder".
Phillip Boa & The Voodoo Club's music can be catchy, atmospheric and rocky too. In other words, it is full of contrasts. This manifests from lots of experimental potential, apparent in most of the songs here. "Thirty Years Of Blank Expression" may be all the above; an album of diversity,  excellence and oddity. Therefore, it appeals to your senses to appreciate the songs. Enjoy!

Less Words/More Music Issue #10

Έφθασε και η δέκατη εκδοχή της ενότητας Less Words/More Music και είναι η πρώτη για το 2016. Συμπεριλαμβάνονται δύο μπάντες από τη Σουηδία, οι Laughing και οι Man Klan, αλλά και μία μπάντα από την Μεγάλη Βρετανία, οι M4Alice. Επίσης, έχουμε και τη μοναδική κυκλοφορία των Fur Bible, ενός σχήματος από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε όλα τα προαναφερθέντα σχήματα ο κυρίαρχος ήχος είναι post punk/deathrock και gothic. Ορμήστε και απολαύστε τη μουσική.
Here's the tenth issue of Less Words/More Music and the first one for 2016. Included are two bands from Sweden, Laughing and Man Klan as well as two bands from the U.K. All of the above are in the post punk/deathrock and gothic genre. Dig in and enjoy.

1. Laughing: Kort Tid Av Lycka e.p. [S-Skivor-1984]
Οι Laughing είναι ένα post punk σχήμα από τη Σουηδία. Κατέστη απολύτως αδύνατο να εντοπίσουμε ο,τιδήποτε για αυτούς, επομένως όποια πληροφορία από τους αναγνώστες μας θα ήταν ευπρόσδεκτη. Άσχετα με αυτό, η μουσική τους είναι υπέροχη με σκοτεινά post punk -σχεδόν goth- τραγούδια. Ο τίτλος του μοναδικού τους δίσκου σημαίνει "Μια μικρή περίοδος ευτυχίας". Από όσο γνωρίζουμε δεν έχει αναρτηθεί ποτέ πριν. Καλή ακρόαση.
ENG: Laughing are a post punk band from Sweden. It's been absolutely impossible to locate any data on them, so any feedback from readers is welcome. Despite the lack of trivial information, their music is awesome with dark post punk and goth style songs. Apparently, "Kort Tid Av Lycka" [means "Short Period of Happiness"] is their sole release and as far as we know, it has never been posted elsewhere. Enjoy!

tracks:
01. Karlekspistoler
02. Las Vegas
03. Du Lovade
04. I Ditt Hjarta



2. Man Klan: Boys From This Territory e.p. [Wire Records-1985]
Οι Man Klan είναι ένα new wave/post punk και έρχονται επίσης από τη Σουηδία. Παρ' όλο που είναι σχετικά άγνωστοι, εντούτοις ο μοναδικός μεγάλος τους δίσκος "Flesh Machine" (1987) έχει αναρτηθεί στο μπλόγκ Systems of Romance. Γεγονός είναι ότι οι Man Klan έχουν γυναικεία φωνητικάκαι οι τίτλοι και οι στίχοι των δυναμικών τραγουδιών τους έχουν αμφίσημη σημασία. Eμείς αγαπάμε τη μουσική τους και πιστεύουμε πως και εσείς θα κάνετε το ίδιο. Απολαύστε τους.
ENG: Man Klan are another new wave/post punk band from Sweden. They are relatively obscure too, except for the fact that Their 1987 "Flesh Machine" LP is already posted on Systems of Romance. They were a female fronted band with strong songs and really ambiguous song titles and lyrics. The "Boys Of This Territory" e.p. which we're posting today was released two years prior to the aforementioned LP. All in all, we love their music and we think you will too. Enjoy!

tracks:
01. Corroding Kiss
02. Fisherman
03. Boys Of This Territory
04. Gayola Gay



3. M4Alice: Shiloh e.p. [Plastic Head Records-1988]
Οι  M4Alice είναι Βρετανικό σχήμα που παίζει σκοτεινή post punk. Φυσικά δεν έχουμε βρει τίποτα για αυτούς, όμως θεωρήσαμε πως πρέπει να αναρτηθεί η μουσική τους. Παλιότερα υπήρξε μια ανάρτηση για τους M4Alice στο thepostpunk80sunderground χωρίς επιπλέον πληροφορίες. Όπως και νά'χει, ο ήχος τους είναι σκοτεινός, παράξενος και κάποιες φορές τραχύς. Αφιερώστε λίγο χρόνο και ακούστε τους.
ENG: M4Alice are a British post punk/goth band of which we know nothing about, but we feel should be posted since it's not posted elsewhere. Well, thepostpunk80sunderground blog made a post about it a long time ago, but there wasn't much info there. Nevertheless, M4Alice's sound is dark and at times weirder and harsher. Take some time and listen to them. Enjoy!

tracks:
01. Shiloh
02. Upal Zenc
03. Fetch
04. The Sleeper



4. Fur Bible: Fur Bible e.p. [New Rose-1985]
Οι Fur Bible ήταν ένα βραχύβιο σχήμα/project που δημιούργησε ο Kid Congo Powers μέλος των Gun Club, των Cramps, των Nick Cave & the Bad Seeds, και της Patricia Morrisson, μέλος και αυτή των Gun Club, αλλά και των The Sisters of Mercy και των Damned. Αφού έκαναν αρκετές ζωντανές εμφανίσεις τελικά κυκλοφόρησαν το ομότιτλο e.p.. Η μουσική των Fur Bible δεν είναι πολύ διαφορετική από τη μουσική των προαναφερθέντων συγκροτημάτων, π.χ. έχουν ένα σκοτεινό rockabilly ύφος όπως των Cramps. Ο ίδιος ο Kid Congo Powers δίνει περισσότερες πληροφορίες για το συγκρότημα. Απολαύστε τους.
ENG: Fur Bible were a short lived band/project created by Kid Congo Powers (The Gun Club, The Cramps, Nick Cave & the Bad Seeds) and Patricia Morrisson (The Gun Club, The Sisters of Mercy, The Damned) in 1985. They did some live gigs and released this same titled e.p.. Fur Bible isn't much different than anything else its members ever got involved into. They sound a bit rockabilly and have a dark feel similar to The Cramps. Here are some more information on the band as given by Kid Congo Powers.Enjoy!

tracks:
01. Plunder the Tombs
02. Headbolt
03. Fumble Fist

The Three Johns: (Crime Pays...Rock and Roll in the) Demonocracy - The New Single Compilation 1982-1986 LP 1988, Trance Records

Οι Three Johns ήταν ένα σχετικά γνωστό post punk σχήμα από την πόλη του Leeds της Μ. Βρετανίας και φτιάχτηκαν το 1981 από τους John Lanford (συνιδρυτής των Mekons), John Hyatt και Phillip Brennan. Σύμφωνα με πληροφορίες από την wikipedia το συγκρότημα δημιουργήθηκε πριν τον διάσημο γάμο του πρίγκηπα Charles και της Diana Spencer και επρόκειτο να "γιορτάσουν" το γεγονός παίζοντας την πρώτη τους συναυλία σε ένα event που ονομάστηκε "Funk the Wedding" (προφανώς ήταν λογοπαίγνιο με τη λέξη "funk" αντί για "fuck"). Πάντως το συγκρότημα δεν συμμετείχε ποτέ σε αυτόν τον 'εορτασμό' καθώς λόγω υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ δεν τους επιτράπηκε η είσοδος.
Φυσικά οι Three Johns ήταν προϊόν της εποχής τους (θυμίζουμε πως η Μ. Θάτσερ ήταν πρωθυπουργός της χώρας και έκανε...μεταρρυθμίσεις!) οπότε και η μουσική τους υπήρξε βαθιά πολιτική, προφανώς αριστερής ιδεολογίας. Οι ίδιοι έλεγαν πως δεν ήταν μια αριστερή μπάντα, αλλά μια ομάδα αριστερών που ήταν σε μια μπάντα. Πρόσθεταν πως αυτή ήταν μεν μικρή διαφορά, όμως ήταν σημαντική. Έτσι γλαφυρή ήταν η μουσική τους όπως άλλωστε και οι καυστικοί πολιτικοί και κοινωνικοί στίχοι.
Η σημερινή ανάρτηση πάντως αφορά μια συλλογή των singles του συγκροτήματος κατά την περίοδο 1982-1986, με τίτλο "(Crime Pays...Rock and Roll in the) Demonocracy - The New Single Compilation 1982-1986". Εμείς έχουμε ψηφιοποιήσει το δίσκο από την επανέκδοση της Γερμανικής εταιρίας Trance Records του 1988. Καλή ακρόαση.



The Three Johns: (Crime Pays...Rock and Roll in the) Demonocracy - The New Single Compilation 1982-1986 [Trance Records-1988]

01. Engish White Boy Engineer
02. Pink Headed Bug
03. Men Like Monkeys
04. Windolene
05. Rooster Blue
06. AWOL
07. Do The Square Thing
08. Zowee
09. Death Of The European
10. Brainbox
11. Sold Down The River
12. Never And Always



ENG: The Three Johns were a relatively known post punk band from Leeds, U.K. and they were formed in 1981 by John Lanford (also co-founder of The Mekons), John Hyatt and Phillip Brennan. According to wikipedia the band's formation took place before the wedding of Prince Charles and Diana Spencer. Their first gig was supposed to be a 'celebration' of the royal wedding called "Funk the Wedding", but the band never made it there due to being drunk consequently weren't allowed to play.
Of course The Three Johns as the products of their period (e.g. Thatcher in power) were a profoundly political band, apparently a left-wing band. They used to say that they were not a socialist band, but a group of socialists who are in a band. They added that it was a fine distinction but an important one. Thus, they made lively post punk music with vivid political lyrics.
Today's post is about The Three Johns's "(Crime Pays...Rock and Roll in the) Demonocracy - The New Single Compilation 1982-1986" compilation album which includes their singles until 1986. This mp3 rip comes from a 1988 reissue of the record by the German label Trance Records. Enjoy their music.