The Sleepers: Painless Nights, 1981 Adolescent Records / BPeople: Same Titled, 1981 Faulty Products

Τελευταία ημέρα του 2010 σήμερα και αποφασίσαμε να αποχαιρετήσουμε τη χρονιά που φεύγει με δύο μουσικά "δωράκια" από την Αμερικάνικη ανεξάρτητη σκηνή της δεκαετίας του 80. Έτσι, σας ευχόμαστε η νέα χρονιά να είναι με υγεία και καλή μουσική και γενικά ό,τι καλύτερο για τον καθένα. Εμείς θα συνεχίσουμε να ανεβάζουμε γνωστά και άγνωστα διαμαντάκια από τον Ελληνικό αλλά και τον Διεθνή μουσικό χώρο. Επίσης, σας ευχαριστούμε που είστε μαζί μας, μας διαβάζετε και ενίοτε σχολιάζετε τις αναρτήσεις. Ενθαρρύνουμε τα σχόλια, γιατί είναι η τροφή και η έμπνευση, αλλά και η γνώση πως κάνουμε κάτι που αρέσει.

Διαλέξαμε δύο δίσκους για soundtrack της τελευταίας ημέρας του 2010, και οι δύο δίσκοι είναι μοναδικοί στο είδος τους. Ο πρώτος είναι από τους The Sleepers με τίτλο "Painless Nights" που κυκλοφόρησε το 1981 από την ανεξάρτητη Adolescent Records. Οι Sleepers ήταν ένα βραχύβιο

συγκρότημα της Δυτικής Ακτής των Η.Π.Α., πιο συγκεκριμένα του Palo Alto (35 χλμ έξω από το San Fransisco), και οι οποίοι ξεπήδησαν από την punk σκηνή της περιοχής, με μοναδική μεγάλη κυκλοφορία το "Painless Nights", ένα σκοτεινό άλμπουμ φτιαγμένο από μουσικούς με έμπνευση και πάθος: Ricky Williams (vocals), Michael Belfer (guitars), Mike White (guitars), Ron MacLeod (bass) and Brian MacLeod (drums). Η μουσική τους; post punk με επιδέξιες και ονειρικές κιθάρες σχεδόν βουτηγμένες στην ψυχεδέλεια, μια rhythm section που υποστηρίζει πιστά τις συνθέσεις, και τέλος τα εξαίσια φωνητικά του Ricky Williams (τον θυμάστε από τους Toiling Midgets;) που άλλοτε είναι νωχελικά, άλλοτε μελωδικά, άλλοτε ψιθυριστά και άλλοτε εκφράζεται με ουρλιαχτά. Ο δίσκος περικλείει την φοβερή δύναμη και την έμπνευση του συγκροτήματος στα πλαίσια της εποχής του φυσικά. Περισσότερες πληροφορίες για το συγκρότημα μπορείτε να βρείτε εδώ. Λοιπόν, εδώ θα βρείτε το "Painless Nights", προσφορά του The Unspeakable.

The Sleepers: Painless Nights, 1981 Acolescent Records


01. When Can I Fly?
02. Walk Away
03. The Mind

04. Intro
05. Forever
06. Zenith
07. Theory
08. B-Side
09. Los Gatos




Το δεύτερο δωράκι είναι ο ένας και μοναδικός μεγάλος δίσκος από ένα συγκρότημα επίσης της Δυτικής Ακτής των Η.Π.Α. (αυτή τη φορά από το Los Angeles). Πρόκειται για τους BPeople, ένα συγκρότημα που προήλθε από τις στάχτες των Little Cripples στους οποίους συμμετείχε ο Michael Gira προτού φτιάξει τους Circus Mort και μετέπειτα τους Swans. Τα εναπομείναντα μέλη [(Bass) Fredrik Nilsen/Paul Cutler - (Drums) Tom Recchion (Organ, Saxophone) Patrick Delaney (Vocals, Guitar) Alex Gibson)] σχημάτισαν τους BPeople, οι οποίοι κυκλοφόρησαν ένα e.p.("You at Eight" 1981), τον ομώνυμο δίσκο (1981) που παρουσιάζουμε σήμερα, συν μια συμμετοχή στην περίφημη συλλογή του Jello Biafra "Let Them Eat Jellybeans" με το τραγούδι "Persecution - That's My Song". Να προσθέσουμε πως και τα μέλη των BPeople αργότερα με τη σειρά τους δημιούργησαν άξια και γνωστά συγκροτήματα, μεταξύ των άλλων, LAFMS, Deadbeats, 45 Grave, Vox Pop και Dream Syndicate. Το ομώνυμο LP τους που κυκλοφόρησε το 1981 από την ανεξάρτητη Faulty Products, είναι ένα άριστο δείγμα της post punk σκηνής της Δυτικής Ακτής (μαζί με το Painless Nights των Sleepers, τα δύο άλμπουμ των Toiling Midgets, τους 9353, αλλά και τους Cripled Pilgrims). Η μουσική των BPeople χαρακτηρίζεται από πανέμορφες και εμπνευσμένες συνθέσεις βασισμένες πάνω σε μελωδικές και πεντακάθαρες κιθάρες, μια δυναμική rhythm section και τα εκφραστικά φωνητικά του Gibson. Να προσθέσουμε εδώ πως οι Alex Gibson και Tom Recchion των BPeople συμμετέχουν στο κομμάτι "Walk Away" των Sleepers που παρουσιάσαμε πιο πάνω. Το BPeople του 1981 είναι ένας σημαντικός δίσκος και σίγουρα θα αγγίξει τους περισσότερους από εσάς. Εδώ βρίσκεται, προσφορά του Psychopomp.

BPeople: Same Titled, 1981 Faulty Products


01. Can Can't
02. In the Mind
03. Betrayal
04. Time

05. The Dark
06. Masquerade
07. I Am the Sky
08. Song of the Children







This is the last day of the year and we decided to say goodbye to 2010 with the means of two musical "gifts" straight from the U.S. independent scene of the 80's. Thus, we wish you a healthy and full of music 2011, and what's best for everyone. We will continue bringing to you the known and unknown gems from the Greek and the International independent music scene. Also, we would like to thank you for visiting us, leaving comments. We encourage comments, it is our food and inspiration and the proof that we know that we are doing something that other people find interesting.

We chose two unique LPs for the soundtrack of the last day of 2010. The first one is from The Sleepers, entitled "Painless Nights" released in 1981 from Adolescent Records. The Sleepers were a short-lived group of the U.S. West Coast (specifically Palo Alto near San Fransisco), and they sprung out of the punk scene of the area with only release to be "Painless Nights", a gloomy album made by musicians inspired and passionate: Ricky Williams (vocals), Michael Belfer (guitars), Mike White (guitars), Ron MacLeod (bass) and Brian MacLeod (drums). Their music? post punk with the use of crafty and ethereal dreamy guitars almost diving through psychedelia, a great supporting rhythm section and finally the exquisite vocals by Ricky Williams (Remember him from Toiling Midgets?), at times nonchalant or melodic or crooning or screaming. Overall, this recording contains poweful songs inspired by a great company of musicians. For more info about the band see here.
Well, here it is, "Painless Nights" ripped by The Unspeakable.

The second gift is the one and only full length record by a group that also comes from U.S. West Coast (this time it's Los Angeles). This is about BPeople who emerged from the ashes of Little Cripples. Michael Gira (of Circus Mort and later Swans) was a member of Little Cripples and after leaving the band, the remaining members formed BPeople [(Bass) Fredrik Nilsen/Paul Cutler - (Drums) Tom Recchion (Organ, Saxophone) Patrick Delaney (Vocals, Guitar) Alex Gibson)] who released an e.p. ("You at Eight" 1981), the homonymous LP (1981) that we present today, plus a song-participation in Jello Biafra's "Let Them Eat Jellybeans" compilation (song:"Persecution - That's My Song"). Let us add that the members of BPeople eventually formed worthy and great groups as well (among others, LAFMS, Deadbeats, 45 Grave, Vox Pop and Dream Syndicate). BPeople LP released in 1981 by Faulty Products is an excellent specimen of the post punk scene of the U.S. West Coast area (along with Sleepers' "Painless Nights", the two Toiling Midgets Lp's, 9353 and Crippled Pilgrims). BPeople's music is distinctive for beautiful and inspired songs based on melodic and crystal clear guitars, a powerful rhythm section and the expressive vocals by Alex Gibson. Let's add that Alex Gibson and Tom Recchion are featured in the song "Walk Away" in the "Painless Nights" LP by the Sleepers.

Enjoy "BPeople" LP, it is an important record and most of you will love it. Here it is, ripped by Psychopomp.

Mystic Band: Same Titled [Live 1987-1989], 1989 Hablabel

Aυτή θα είναι η τελευταία ανάρτηση πριν τα Χριστούγεννα...και ανεβάζουμε ένα άγνωστο συγκρότημα με το όνομα Mystic Band. Αρχικά κάποιος μπορεί να νομίσει ότι πρόκειται για μουσικούς που παίζουν blues ή progressive rock (όχι πως δεν συμπαθούμε τα είδη), ειδικά κοιτάζοντας το εξώφυλλο του δίσκου με το λογότυπο τους. Πρόκειται πάντως, για να το ξεκαθαρίσουμε, για ένα συγκρότημα από τη γειτονική Ιταλία, το οποίο δεν έχει ηχογραφήσει studio δίσκο ή single, άλλωστε το παρόν ομώνυμο άλμπουμ είναι μια συλλογή από ζωντανές εμφανίσεις τους από το 1987 έως το 1989. Δυστυχώς οι Mystic Band δεν έχουν αφήσει πολλά ίχνη πίσω τους, και είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν ολοκληρωμένες και επιβεβαιωμένες πληροφορίες για αυτούς. Μόνο μέσω των ονομάτων των μελών του συγκροτήματος μπορεί να βγεί κάποια άκρη... Πιο συγκεκριμένα, μόνο για τον ντράμερ Alessandro Gimignani βρήκαμε κάτι συγκεκριμένο, έχει δουλέψει με τους Neon και με τους Pankow, όπως και ο παραγωγός του δίσκου Paolo Favati (Neon, Pankow). Μουσικά κινούνται στο χώρο του new wave με αρκετές post punk εξάρσεις ("We Smile to the King", People Under Town", A Story to Change", Baltzi & Rimbaltzi"), επιπλέον με αρκετά ακόμη πειραματικά στοιχεία (+samplers) θυμίζουν ακόμα και πρώιμους Pink Floyd, αλλά και αχνά δείγματα της kraut rock σκηνής ("She's a Mother", "Roses", "Do it"). Όλα αυτά βέβαια σε ένα δίσκο που ανθολογεί διαφορετικές ζωντανές ηχογραφήσεις είναι δυνατόν να σηματοδοτείται και η σταδιακή πορεία του γκρουπ. Γενικά, είναι ένας δίσκος που μπορείς να τον ακούσεις από την αρχή ως το τέλος και η εντύπωση να είναι από μέτρια έως καλή λόγω αυτής της χρονικής διαφορετικότητας, όμως συνολικά ο δίσκος είναι ένα καλό δείγμα της Ιταλικής ανεξάρτητης σκηνής. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για ένα σπάνιο δίσκο, από ένα γκρούπ που ίσως λίγοι γνωρίζουν - όμως σίγουρα περισσότεροι θα τους γνωρίζουν μετά από αυτή την ανάρτηση. Ίσως οι Ιταλοί φίλοι μας όπως ο ColdTears να τους γνωρίζει. Γενικά, όποιος γνωρίζει ο,τιδήποτε, παρακαλούμε να μας δώσει μερικές πληροφορίες.

Θα ευχαριστήσουμε και πάλι τον φίλο Andy (the Pig) ο οποίος πρόσφερε το δίσκο αυτό για ψηφιοποίηση και ανάρτηση.

Απολαύστε τους Mystic Band...


Mystic Band: Same-Titled (Live 1987-1989), Hablabel

01. In out
02. We Smile to the King
03. People Under Town
04. A Story to Change

05. Yellow Journey
06. Baltzi & Rimbaltzi
07. Hollywood Attack
08. Creative Mind
09. She's a Mother
10. Roses
11. Blues
12. Do It



This one might be the last post before Christmas... a truly unknown group named Mystic Band. Just by looking at the logo at the LP front cover, one might consider that they are a blues or progressive rock group (we have nothing against them, ok?). They are from Italy, never released any studio LP or single, the present however is a compilation of various live performances dating from 1987 to 1989. Since Mystic Band has not left any traces from the past into our present, so it's been quite difficult to find fully confirmed information, except for their drummer Alessandro Gimignani who worked in the past with Neon and Pankow - two very significant and important groups of the Italian alternative new wave scene. The same goes for the producer Paolo Favati, he produced works of Neon and Pankow as well. Musically speaking, they are in the new wave genre with lots of post punk edges ("We Smile to the King", People Under Town", A Story to Change", Baltzi & Rimbaltzi"), they also make use of experimental elements, samplers, reminiscent of early Pink Floyd or kraut rock groups from the 70's ("She's a Mother", "Roses", "Do it"). All this may occur within this live compilation LP of various recordings from different timelines of the Mystic Band. Once one listens to the songs, they get different impressions and (we believe) that happens because the group tends to be more specific around 1987, as opposed to being more vague and experimental by 1988-1989. No matter difference of styles, this LP is a good sample of the Italian alternative scene of the 80's. Nevertheless, it is a rare item of a commonly less-known music group, however, we hope that more of our readers will get to know Mystic band after this post. Perhaps our Italian friend ColdTears might have a clue, or if anyone else knows , please give us a comment.

Let us thank again our friend Andy (the Pig), who offered his copy of "Mystic Band" for ripping and posting.

Enjoy the Mystic Band...

The Lesbians: Personality Crisis Time / I Don't Care (Do You?) 12'' 1986, Enigma Records

Σήμερα θα αναφερθούμε σε ένα Ελληνικό συγκρότημα της δεκαετίας του '80 το οποίο κυκλοφόρησε μόνο ένα 12'' single με δύο κομμάτια. Σε αυτό βέβαια δεν είναι οι μοναδικοί, δυστυχώς υπήρξαν πάρα πολλά σχήματα που δισκογράφησαν μόνο ένα single ή μία κασέτα και για τα περισσότερα από αυτά είναι κρίμα γιατί θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να μαθαίναμε τί άλλο είχαν να μας πουν. Από την άλλη μεριά μπορούμε να πούμε πως είναι και τυχεροί γιατί κατάφεραν να βγάλουν έστω αυτό το ένα δισκάκι, ενώ άλλοι εξίσου άξιοι και ενδιαφέροντες δεν τα κατάφεραν ποτέ.

Πρόκειται για τους "The Lesbians", ένα διμελές σχήμα (Phil Golf και Νίκος Μαυρομάτης), για το οποίο είναι πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να βρεθούν πληροφορίες εκτός από αυτές που υπάρχουν στο οπισθόφυλλο του δίσκου. Έπαιζαν new wave, θα λέγαμε με Βρεττανικό ήχο της σκηνής του Manchester (βλ. The Teardrop Explodes) και με σχετικά εμπορικό προσανατολισμό. Είναι χαρακτηριστική η απλότητα αλλά και ενέργεια που διαχέεται μέσα από τα δύο κομμάτια αυτού του 12'' single, τα "Personality Crisis Time" και "I Don't Care (Do You?!)". Επιπλέον να προσθέσουμε πως το συγκεκριμένο 12'' κυκλοφόρησε από την ανεξάρτητη δισκογραφική Enigma Records το 1986.

Ελπίζουμε πως θα τραβήξει την προσοχή σας.


The Lesbians: 12'' single 1986, Enigma Records

Blue Side: Personality Crisis Time
Red Side: I Don't Care (Do You?)

Today we will talk about a Greek group of the 80's that released one and only 12'' single with two songs. They are not the only group that may have released a single or two and then disappeared without giving us more of their interesting music. On the other hand, they were lucky enough because they managed to release at least one record, while other groups (as worthy as) never did.
The long intro is about The Lesbians, a two member group (Phil Golf and Nikos Mavromatis), of which it's very hard to find information except for the ones in the present 12'' back cover. Their music style was new wave, more in the British vein of the Manchester scene (e.g. The Teardrop Explodes) and relatively commercial oriented. Characteristically, the two songs "Personality Crisis Time" and "I Don't Care (Do You?!)" are simple but so energetic. Additionally, this 12'' record was released on the independent label Enigma Records in 1986.

We hope it gets your attention.

REMINDER: Party for Metro Decay's "Υπέρβαση" Re-Issue @ 7sins Club Themistokleous & Gamvetta Downtown Athens on Friday December 3rd

Κατ' αρχήν να ευχηθούμε καλό μήνα !

Σας υπενθυμίζουμε πως αύριο, Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου και ώρα 12 τα μεσάνυχτα θα γίνει το πάρτυ της επανακυκλοφορίας του LP "Υπέρβαση" των Metro Decay από την 'Ειρκτή' στο club 7sins που βρίσκεται Θεμιστοκλέους και Γαμβέττα πίσω από την πλατεία Κάνιγγος. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Επίσης, το LP θα είναι διαθέσιμο προς πώληση, ενώ ο Κώστας Μάστορης (μέλος των Metro Decay) θα βρίσκεται στα decks με ήχους και μουσικές της επιλογής του. Είναι ένα σημαντικό γεγονός-γιορτή για την επανακυκλοφορία ένος από τους πιο σημαντικούς δίσκους στην ιστορία της Ελληνικής new wave/dark wave σκηνής, που θα μας πάει πίσω στις εποχές της δεκαετίας του '80...Να είστε εκεί !!!! (Εμείς θα είμαστε...)

Seven Sins Club
Θεμιστοκλέους & Γαμβέτα 5, Πλατεία Κάνιγγος, Αθήνα
Τηλ : 6993103044
Πρόσβαση : Μετρό - Στάση Ομόνοιας
www.sevensinsclub.gr - info@sevensinsclub.gr

First of all, we wish you an enjoyable December

This is a reminder for the upcoming re-release party of Metro Decay's "Υπέρβαση" (Transcendence) LP from the Eirkti label. The party will take place @ the Club 7sins located at Themistokleous and Gamvetta streets near the Kaniggos square (access via Omonoia Metro Station). It is a free entrance event. The re-released LP will be available for sale, whereas Kostas Mastoris (member of M.D.) will be on decks playing music of his choice. It is an important celebrating event regarding one of the most significant re-releases in the history of the new wave/dark wave Greek scene, and it will travel us back to the '80s... Be There !!!! (We will be...)

Mick Ness: Leave Me Your Ears, 1981 Torso

Μένοντας λίγο ακόμα στην Βελγική/Ολλανδική ανεξάρτητη new wave σκηνή, παρουσιάζουμε σήμερα τον Mick Ness (Mick Witcamp), έναν πολυπράγμωνα καλλιτέχνη, ο οποίος πάντα από underground σκοπιά συνέθετε και συνεργαζόταν με άλλους επιφανείς (και μη) δημιουργούς και γενικά συνέβαλε (και ελπίζουμε) πως ακόμα συμβάλει στην διεθνή ανεξάρτητη μουσική σκηνή. Συμπληρωματικά, να πούμε ότι έχει πολλές συνεργασίες στο δυναμικό του με ονόματα όπως Dick Polak (Mecano), Paul Bolten (σχετικός με τους Mecano) και Pieter Bannenberg (συμμετείχε στους Minimal Compact) και άλλους. Το άλμπουμ "Leave Me Your Ears" κυκλοφόρησε το 1981 από την εταιρεία Torso (σε παραγωγή του Dick Polak των Mecano). Είναι ένα new wave LP με πολλές προσωπικές πειραματικές και δημιουργικές προτάσεις αλλά και ισχνές funk επιρροές από Pere Ubu και άλλες πιο "σκοτεινές" από Joy Division. Να προσθέσουμε πως πρόκειται για ένα πολύ δεμένο σύνολο τραγουδιών, στα οποία πολύ χαρακτηριστικά το μπάσσο συνδυάζεται με το σαξόφωνο, τις μινιμαλ κιθάρες και τα εφέ, αλλά και με τα μοναδικά φωνητικά του Mick Ness, άλλοτε περιπαιχτικά-σαρκαστικά (όπως στα "Burn Me Out Again", "You In Me", "Too Tight") και άλλοτε βαθιά και ενδοσκοπικά (όπως στα "If They Had Missed Me", "Remind Of", "Open Rooms").
Πιστεύουμε πως το "Leave Me Your Ears" είναι ένας δίσκος που αν και με την πρώτη ματιά περνά απαρατήρητος, είναι ακριβώς αυτή η "υπόγεια" επιρροή του που τελικά τον κάνει να ξεχωρίζει.

Mick Ness: Leave Me Your Ears, 1981 Torso

01. Burn Me Out Again
02. If They Had Missed Me
03. You In Me
04. We Are In Moving
05. Appointment
06. Too Tight
07. Remind of
08. Cathy In Amusement
09. Ships Fool Of Rain
10. Open Rooms
11. Walk On Heads
12. Ants

Remaining for a while around the alternative new wave scene of The Nederlands, we bring you a 'versatile' musician, Mick Ness (Mick Witcamp) who composed music and worked with other prominent (or not) musicians and artists, and also contributed (hope he still does) to the internatonal independent music scene. Additionally, among others, he co-operated and co-worked with Dick Polak (Mecano), Paul Bolten (indirectly related to Mecano), Pieter Bannenberg (related to Minimal Compact). The LP we present today is entitled "Leave Me Your Ears" and was released in 1981 by the independent record label Torso and produced by Dick Polak (of Mecano). It is a great new wave album full of Mick Ness' personal and experimental creative aspirations as well as some spare funk influences from Pere Ubu and some darker ones from Joy Division. Furthermore, "Leave Me Your Ears" is a well tied up LP with excellent use of bass guitar, minimal guitar and effects as well as saxophone and of course Ness' unique vocals; at times sarcastic and mocking ("Burn Me Out Again", "You In Me", "Too Tight") at other times deep and introvert ("If They Had Missed Me", "Remind Of", "Open Rooms").

We believe that "Leave Me Your Ears" is an album that may be unnoticed by first glance, however there's an subterranean influence to it that proves it be a rather distinguishing release.

Aroma di Amore: Koudvuur, 1987, Anything But Records

Οι Aroma di Amore από το Βέλγιο είναι ένα από τα συγκροτήματα της δεκαετίας του 80 που ήταν γνωστοί για την αντισυμβατική και αυθεντική τους άποψη περί ανεξάρτητης μουσικής ροκ, καθώς και για την ίδια τους τη μουσική που ενώ έμοιαζε να συγκεντρώνει διαφορετικά στυλ, ήταν τελικά η επιτομή του "σκοτεινού" ήχου της δεκαετίας αυτής, κατά την περίοδο του post punk και ακόμη πιο μετά. Όχι ηθελημένα σκοτεινοί όμως, μαζί με άλλα παρόμοια συγκροτήματα από το Βέλγιο και τις Κάτω Χώρες γενικότερα, οικοδόμησαν ένα χαρακτηριστικό "ιθαγενή" ήχο μια διαφορετική πρόταση, πρωτότυπη αλλά και ανένδοτη στον αντίποδα της Βρεττανικής "κυριαρχίας" του post punk και του new wave. Και όμως οι Aroma di Amore "επέζησαν" και μαζί και η μουσική τους, και σιγά-σιγά ξεπέρασαν τα στενά όρια εκείνων των χωρών, ακόμη παρά την επιμονή τους στον Ολλανδικό στίχο έγιναν γνωστοί, και μπορούμε να πούμε ένα από τα cult συγκροτήματα του είδους.

Έτσι σήμερα σας προσφέρουμε το 2ο τους κατά σειρά δίσκο με τίτλο "Koudvuur" (ελληνιστί: "Γάγγραινα" αν δεν μας γελάει η μετάφραση της google). Πρόκειται για ένα δυνατό άλμπουμ, γεμάτο από τις ευρηματικές μινιμαλιστικές μελωδίες που έχουν χαρακτηρίσει τους AdA, για πολλούς αυτός ο δίσκος είναι ακόμη πιο ακραίος μουσικά από τα προηγούμενα LP και EP τους και είναι ο τελευταίος τους πριν την επανένωση (για συναυλίες) το 2009. Είναι λοιπόν ένα post punk αριστούργημα, με 11 τραγούδια κοφτερά σαν ξυράφι, παιγμένα στην εντέλεια, πρωτότυπα και ευρηματικά με δυνατές ντράμς, παγερές κιθάρες και μπάσσο, και φωνητικά τόσο εκφραστικά που καθηλώνουν - ιδιαίτερα τους ανυποψίαστους. Το συνολικό αποτέλεσμα μοιάζει όντως βγαλμένο από τα σκοτεινά και παγερά χειμωνιάτικα απογεύματα του Βελγίου, πολλά υποσχόμενο...

Κάντε χώρο στα ακούσματά σας, ανάμεσα στους Joy Division και τους Siglo XX για τους Aroma di Amore, οπωσδήποτε δεν θα το μετανιώσετε.

Aroma di Amore: Koudvuur, 1987, Anything But Records












01. Een Taal Is Een Stripverhaal
02. Naaldhak
03. De Goede God Is Een Dode God
04. Zure Zon
05. Schoon Schip
06. Meisje Zijn
07. Mot
08. Grijs Geld
09. M/V
10. Sporen Van Lisa
11. Ik Splits Jou

Aroma di Amore from Belgium is one of the 80's groups well known for unconventional and authentic perspective regarding alternative rock music, also known for their music which collects different styles into an epitome of the "darker" sound of the 80's during the post punk heydays and later on. Their music was not dark by intention, but they belonged to a larger common "indigenous" sound along with other bands of Belgium and the Netherlands, creating an original and uncompromising proposal versus the British "domination" of post punk and new wave. Yet Aroma di Amore survived with their music and overcame the narrow geographical boundaries, even though their insistence in using Dutch lyrics, they became well known, even a cult band of the genre.

Even so, we offer you their 2nd LP entitled "Koudvuur" (meaning: "Gangrene" or "Mortification" according ro google translator). This is a strong album full of their ingenious minimalistic tunes, even for many this is far more extreme than previous LPs or eps in terms of music orientation. The fact is that it is their last LP (before they reunited around 2009 for concerts). "Koudvuur" is above all, a post punk masterpiece with 11 razor-sharp songs, perfectly performed, original and ingenious with heavy drums, cold guitars and bass and most expressive vocals. Altogether it is a most promising outcome as dark and cold as the winter afternoons in Belgium indeed.

Make room for Aroma di Amore between Joy Division and Siglo XX, certainly you won't regret it at all.

Striptease: Tomorrow's Echo mini-LP, 1986 Visionary Records

Δυστυχώς δεν έχουμε πολλά να πούμε για το άγνωστο σχήμα των Striptease και το mini-LP τους "Tomorrow's Echo" που παρουσιάζουμε σήμερα. Υποθέτουμε πως είναι η μοναδική τους κυκλοφορία στην επίσης άγνωστη Visionary Records. Ο πολύ καλός φίλος Andy (the Pig) πρόσφερε το βινυλιό του στα έμπιστα χέρια μας για να το ψηφιοποιήσουμε, και τον ευχαριστούμε που μοιράστηκε αυτό το άγνωστο διαμαντάκι από το πουθενά. Αποτελείται από 6 κομμάτια με πρωτότυπους τίτλους και μουσικά βρίσκεται σε ύφος post punk και gothic rock. Κυκλοφόρησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και μπορούμε να πούμε πως είναι 100% μέσα στο κλίμα της εποχής που γεννήθηκε. Κρίμα που η αναζήτηση μας απέβηκε άκαρπη. Μοναδικός μάρτυρας για το τι κουβαλάει μαζί του αυτή η κυκλοφορία είναι η ίδια του η μουσική. Θα ακούσετε δυνατές κιθάρες και ανελέητες ντράμς με ένα πολύ καλό μπάσσο-ραχοκοκκαλιά της μουσικής τους και με φωνητικά άκρως ταιριαστά, ένα σύνολο που δεν θα σας απογοητεύσει.

Λοιπόν, οι Striptease είναι στη διάθεσή σας...


Striptease: 'Tomorrow's Echo' mini-LP, 1986 Visionary Records



01. Death Ride
02. From the Beautiful Beginning to the Brutal End
03. The Light and the Dark (the wish)
04. My Winter
05. Let's Die Together
06. Burning Snow

Unfortunately, we don't have much to say about the band called Striptease and their "Tomorrow's Echo" mini-LP. It is probably their only album released on the unknown Visionary Records. Our good friend Andy (the Pig) offered his copy to our trustworthy hands for ripping, we thank him for sharing this unknown gem with us. This mini-LP is comprised of total six songs in the post punk and gothic rock styles. It was released in 1985 and it is totally a child of it's time. It is a pity that our research had no outcome. The only witness here is the music; loud and distorted guitars, merciless drums and a greatly played bass-backbone of their sound, alltogether crowned with most fitting vocals, we are certain, are no disappointment.

Here's Striptease at your disposal....

Spinalonga: 13th Relation mini-LP, 1994 Poeta Negra

Μπήκε ο Νοέμβριος και επίσημα...ο χειμώνας λοιπόν. Ας τον καλωσορίσουμε ακούγοντας το δεύτερο πόνημα των Spinalonga με τίτλο "The 13th Relation" που κυκλοφόρησε επίσης από την Poeta Negra εν έτει 1994. Είναι ένας δίσκος μικρότερης διάρκειας απ΄ ότι το "Bid Time Return", αλλά οπωσδήποτε όχι και μικρότερης σπουδαιότητας. Εξ' ίσου το "The 13th..." είναι μια εμπνευσμένη και σκοτεινή παρέα μουσικών κομματιών, μπορούμε να πούμε - το ένα καλύτερο από το άλλο. Από άποψη στυλ κινείται επίσης στο χώρο του dark ambient και dark wave, αποτελείται δε από ιδέες που προϋπήρχαν στο προηγούμενο άλμπουμ και εδώ βρίσκονται ένα βήμα πιο πέρα, αλλά και από μια πιο σύγχρονη χροιά στον ήχο με την χρήση του επαναλαμβανόμενου μοτίβου στα τύμπανα (ή drum-machine;). Άπλετο μυστήριο και σκοτάδι ξεχύνεται καθώς μπαίνει το πρώτο κομμάτι - χωρισμένο σε δύο ενότητες: 1a) "Elevation", 1b) "Phantom Supply". Το πρώτο λειτουργεί ως εισαγωγή στο δεύτερο. Η ατμόσφαιρα συνεχίζεται στο ογκώδες “Despair” με τα ταιριαστά βαθιά φωνητικά, αλλά και στο "Dalmatia". Τα υπόλοιπα 3 κομμάτια κινούνται στον ίδιο σκοτεινό και ομιχλώδη ήχο, ξεχωρίζει το "Culprits" και το ομώνυμο "The 13th Relation" με τα ψιθυριστά και αργόσυρτα φωνητικά. Το "Crusoe" είναι ουσιαστικά η εισαγωγή του "The 13th Relation" και μαζί κλείνουν το δίσκο χρησιμοποιώντας ένα κοινό θέμα, παρόμοιο με τον τρόπο που και τα "Elevation/Phantom Supply" ανοίγουν το δίσκο. Ας σημειωθεί πως όλα τα κομμάτια κρύβουν μια δυναμική που δεν αποκαλύπτεται από το πρώτο άκουσμα Τέλος, μην ξεχνάμε πως το εγχείρημα που λέγεται Spinalonga εδώ αποτελείται από ένα one-man-band άτομο με το όνομα Danny Drablow, όπως σημειώνεται στο οπισθόφυλλο.

Η Spinalonga δεν έχει δείξει όλες τις πτυχές και τα μυστικά της, μένει να ανακαλύψουμε πολλά ακόμα. Καλή ακρόαση.

Spinalonga: The 13th Relation mini-LP, 1994 Poeta Negra

01. a) Elevation b) Phantom Supply

02. Despair

03. Dalmatia

04. Culprits

05. Crusoe / 13th Relation

It's already November… and officially winter, let us welcome this winter by listening to the second album by Spinalonga, entitled "The 13th Relation" also released by Poeta Negra Records in 1994. Compared to their first LP, "Bid Time Return" the "The 13th Relation" is shorter in length, but not shorter in quality. Just like their previous release, this mini-LP is an inspired and dark compilation of songs, each one better than the other along the way. Speaking of Style it is a dark ambient/dark wave mini-LP, full of ideas that seemed to exist dormant in the first LP and/or evolved here for the first time, forcing one step beyond into an up-to-date enrichment of sound, such is for example the repeated drum motif (or drum machine?). There's a pouring dark and mysterious atmosphere in their music even from the beginning of this record with the 2-unit first song: 1a) "Elevation" and 1b) "Phantom Supply". Same atmosphere continues even more massively on “Despair” with equally matching deep vocals. "Dalmatia" draws along in the same vein, too. The rest of the songs are in the same obscure and distinctive dark sound, both "Culprits" and "The 13th Relation" stand out, with "Crusoe" being the actual intro for the homonymous track. This couplet of songs closes the album more or less in the way "Elevation/Phantom Supply" open the album. Let’s note here that all the songs will revealed themselves progressively, but not too soon. Last, but not least that Danny Drablow is credited as the one-man-band, creator and composer of all songs, as you can see in the back cover notes.

Spinalonga has not shown all its aspects and secrets yet, lot more is expected along the way. Have a good listening to this one!!!

Re-Release Party for Metro Decay's "Υπέρβαση" @ 7Sins Club Θεμιστοκλέους και Γαμβέττα, Αθήνα

Ανάμεσα στα κρεσσέντα του 1984 και του 2010

26 ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από την κυκλοφορία του μοναδικού ολοκληρωμένου album των Metro Decay, «Υπέρβαση». 26 χρόνια μετά λοιπόν, η ομάδα της Εἰρκτή με περηφάνεια παρουσιάζει την επίσημη επανακυκλοφορία της «Υπέρβασης» αυτή τη φορά συνοδευόμενης από ένα πρόσθετο 7” single που περιλαμβάνει το χαμένο demo κομμάτι του συγκροτήματος, Brand New Day. Το γεγονός θα πραγματοποιηθεί στις 03 Δεκεμβρίου στο μαγαζί «Seven Sins», Special DJ set θα αναλάβει ο K. Π. Mάστορης, ενώ ακόμη το Lp της «Υπέρβασης» (+ Brand New Day 7”) όπως και πρόσθετα βινύλια θα βρίσκονται σε διάθεση.

Seven Sins Club
Θεμιστοκλέους & Γαμβέτα 5, Πλατεία Κάνιγγος, Αθήνα
Τηλ : 6993103044
Πρόσβαση : Μετρό - Στάση Ομόνοιας
www.sevensinsclub.gr - info@sevensinsclub.gr

Between the crescendoes of 1984 and 2010

26 years have gone by since the release of the sole full-lenth LP by Metro Decay, entitled "Ypervasi" (Transcendence). Thus 26 years after, the Eirkti Records team proudly presents the official re-release of "Ypervasi" on vinyl, this time together with an additional 7 inch single containing the lost demo track of the group entitled "Brand New Day". The event will take place on December 3rd at the 7sins Club. K.P. Mastoris, member of the group, will be on decks. The Re-released "Ypervasi" LP plus the "Brand New Day" single will be available for sale among other vinyls issued by the Eirkti label.

Magic de Spell: A Story (the best and the rest) 2LP, 1991 MBI

Οι Magic de Spell είναι από τα παλιότερα και από τα πιο σημαντικά σχήματα στην Ελληνική ανεξάρτητη σκηνή. Το ξεκίνημά τους σηματοδότησε και την απαρχή του πανκ κινήματος σε ελληνικό έδαφος, και έτσι ήταν ο ήχος τους αρχικά, ώσπου προχώρησαν σε post punk και new wave ήχο. Το άλμπουμ που σας παρουσιάζουμε καλύπτει την αγγλόφωνη περίοδο 1980-1989 (κατά προσέγγιση) και τιτλοφορείται "A Story (The Best and the Rest)" και κυκλοφόρησε από την Music Box International το 1991 σε διπλό βινύλιο. Είναι επίσης δύσκολο να βρεθεί όπως και τα περισσότερα από τα πρώτα τους αγγλόφωνα LPs. Το άλμπουμ αυτό περιλαμβάνει επιλογή υλικού από τους πρώτους αυτούς 3 δίσκους, από το πρώτο 7'' του 1981, καθώς και αρκετά ακυκλοφόρητα τραγούδια τους σε στούντιο ή ζωντανές εκτελέσεις.

Σκεφτήκαμε να αναδείξουμε την ιστορία αυτού του σημαντικού συγκροτήματος ξεκινώντας κάπως ανορθόδοξα, από το τέλος της post punk/new wave περιόδου τους προς τα πίσω, και αφού γίνει αυτό να ανεβάσουμε κάποια από τα άλμπουμ τους μεμονωμένα. Το σημαντικό με τους Magic de Spell είναι πως ήταν ένα σχήμα πολύ προοδευτικό για την εποχή του, και πως έτυχε να υπάρξει σε μια εποχή δύσκολη για την ελληνική ανεξάρτητη ροκ δισκογραφία. Αυτό το αντιμετώπισαν βέβαια όλα τα συγκροτήματα της δεκαετίας του 80, αλλά τα πράγματα γινόντουσαν με τα χρόνια όλο και καλύτερα. Όμως οι Magic de Spell ξεκίνησαν από το μηδέν, πειραματιζόμενοι συνεχώς με τον ήχο τους στα πρώτα 9 χρόνια συνεχώς με αγγλικό στίχο. Από το 1991 και μετά, ήταν πλέον ένα τελείως διαφορετικό σχήμα με τελείως διαφορετικό ήχο και με ελληνικό στίχο και έτσι είναι πλέον γνωστοί στον περισσότερο κόσμο. Βέβαια τίποτα από αυτά δεν είναι επιλήψιμο, γιατί ένα συγκρότημα ροκ αυτό πρέπει να κάνει, να αλλάζει διαρκώς, να ελίσσεται, είναι άλλωστε γνωστό πως "πέτρα που κυλάει δεν χορταριάζει..."
Ας γυρίσουμε πάλι στη συλλογή "A Story (The Best and the Rest)" και στα "σκοτεινά" χρόνια της δεκαετίας του 80. Ο ήχος των MdS είναι σαφώς επηρεασμένος από το Αγγλικό κίνημα punk και post punk, τους Sex Pistols, Stranglers, Joy Division, Siouxsie & the Banshees, και άλλα πιο μελωδικά και synth pop ακούσματα όπως Human League, Ultravox, Talk Talk κ.α. Αυτό σημαίνει πως αν ανατρέξει κανείς στη δισκογραφία τους θα αντιληφθεί αυτή την αλλαγή προοδευτικά από το πρώτο 7'' ("Nightmare"-1981), μετά το "A Body in a Snare" LP-1982, "Kiss the Mirror" LP-1984, "Cpt. Blind" LP-1985. Ειδικότερα, στο "Cpt. Blind" είναι πλέον ξεκάθαρη η επιρροή της synth pop new wave σκηνής, σε αντίθεση με την πιο παλιά και σκοτεινή επιρροή των Siouxsie, Joy Division, και των Stranglers. Όλα αυτά συνυπάρχουν στο διπλό αυτό δίσκο. Ακούστε τους Magic de Spell στα καλύτερα και τα σπανιότερά τους.


Magic de Spell: A Story (the best and the rest) 2LP, 1991 MBI

01.A Story
02.A Body In A Snare
03.Poor Johnny's Lonely Blues
04.Valse
05.C'Est
06.Screenplay
07.Pearls
08.(And The Burned) Puppet
09.My Wall
10.Faces
11.Desire
12.The Fall (Re - Remix)
13.Brainwash (TV Line) (Demo)
14.Thriller (Magica De Spell Soundtrack)
15.Death (Live At Sofita, Christmas 1982)
16.Root Out (Master Unreleased)
17.Chains Of Love (Rehearsal In Studio)
18.Motorcycle Boy (Demo)
19.Religion Uber Alles (Live At Aktio, Summer 1984)

Magic de Spell are one of the oldest and most important groups of the Greek alternative rock scene. In the beginning they played punk rock, they were one of the first to do that in Greece, later they evolved and transformed into post punk and new wave group. The LP we are presenting covers only their english-speaking verse period by approximation 1980-1989, entitled "A Story (The Best and the Rest)", released by Music Box International on double vinyl in 1991. It is a hard-to-find record just like their first three LPs. "A Story (The Best and the Rest)" 2LP includes selected material from the first three records and the first 7'', as well as several unreleased demos or live songs.

We are making a rather unorthodox highlight of their story by pointing out their new wave/post punk period, and still going back in time. Later on we plan to present some of their albums individually. What is important about Magic de Spell is that they have been a very progressive minded group existing in a rather difficult period for alternative rock music in Greece. That was more or less a fact for most rock groups during the 80's, however eventually things were getting better for them. Now as for Magic de Spell, they started in point zero, constantly experimenting with their sound during the first 9 years. From 1991 and on, they became a totally different group, changed their music style and used Greek verse instead of English. Nowadays, that is how they are known to most people, however there’s nothing to blame them about, because a rock group should evolve and change constantly, as it's commonly said "a rolling stone never gets any grass".

Let's go back to "A Story", and the obscure 80's. In the first years, MdS were obviously influenced by the English punk and post punk movement like the Sex Pistols, Joy Division, Stranglers, Siouxsie & the Banshees, etc, and other more melodic styles of synth pop like Human League, Ultravox, Talk Talk, etc. One will perceive those changes throughout the years and their releases: the "Nightmares" 7''-1980, the "A Body in a Snare" LP-1982, "Kiss the Mirror" LP-1984, and "Cpt. Blind" LP-1985. Especially in "Cpt. Blind" the synth pop influence is clear cut, compared to the previous and moodier influence of Siouxsie, Joy Division and the Stranglers. All these co-exist in this double record. Listen to Magic de Spell in their best and rarest!!

Poppi UK: Walk on the Water, 1985, Poppi Disk

Συνεχίζοντας με υλικό από τη δισκοθήκη του The Unspeakable, έχουμε ένα συγκρότημα από τις Κάτω Χώρες, τους άγνωστους Poppi UK. Πιο συγκεκριμένα παρουσιάζουμε τον πρώτο τους δίσκο "Walk On The Water" του 1984 στην δική τους -υποθέτουμε- ανεξάρτητη Poppi Disk. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να βρούμε πολλά γι αυτό το συγκρότημα πέραν της δισκογραφίας που παρέχεται στη σελίδα του www.discogs.com, όπου τους χαρακτηρίζει πως παίζουν μουσική new wave, art rock. Με το πρώτο άκουσμα είναι όντως ένα new wave συγκρότημα με πάρα πολλά πειραματικά στοιχεία, όπως επίσης και πολλές δυνατότητες, ακούγονται σαν πεπειραμένοι μουσικοί οι οποίοι αυτοσχεδιάζουν με μεγάλη άνεση, αλλά ταυτόχρονα φτιάχνουν δύσκολη και περίπλοκη μουσική. Οι γραμμές του μπάσσου είναι καταπληκτικές, ευρηματικές - θα τολμούσαμε να πούμε ότι θυμίζουν πάρα πολύ kraut συγκροτήματα αλλά και της new deutche welle σκηνής επίσης, και εμπλουτίζουν τις ήδη πλούσιες σε ήχους και εφέ συνθέσεις. Κάτι ακόμα που σου μένει είναι τα φωνητικά, γεμάτα σαρκασμό και ειρωνική διάθεση, μας θύμισαν κάτι από τους μάστορες του experimental Pere Ubu. Τέλος, οι ίδιοι οι τίτλοι και, ακούγοντας προσεκτικά, οι στίχοι των τραγουδιών έχουν μια απαισιόδοξη χροιά που μοιάζει εν τέλει να καταλύεται από το σαρκασμό που προαναφέραμε. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον άκουσμα και νομίζουμε πως δεν θα έπρεπε να περάσει καθόλου απαρατήρητο ιδιαίτερα από τους λάτρεις του είδους. Εδώ βρίσκεται, απολαύστε το.

Poppi UK - Walk on the Water, 1985 Poppi Disk
01. Poppi UK
02. Disco Soweto
03. The Fire Consuming Your Heart
04. Happy People
05. Great Man's Apes
06. Ramadan
07. Crusaders
08. Dig A Hole
09. Ghosts
10. Multi-Purpose Coffin

Continuing to present the material from The Unspeakable's discotheque, there's a group of musicians from the Netherlands called Poppi UK. Specifically we bring to light their first LP "Walk On The Water" released under their own (we suppose) label Poppi Disk in 1984. Too bad, we couldn't find much about them on the web except their own discography through www.discogs.com, where they are labeled as new wave and art rock band. Once listening to them we realized that they are indeed a new wave group with plenty of experimental elements in their music. They also sound very capable and experienced musicians, as they improvise and create songs quite easily, these songs however look so complicated and difficult to follow, unless one is in the mood. The excellent and intuitive bass lines and turns - we dare to say - bring to mind German kraut rock bands or NDW bands too. All of their compositions are rich in styles and effects as well. In addition, the vocals have that sarcastic tone and irony reminiscent of the masters of experimental new wave music Pere Ubu. Finally, titles and lyrics as well tend to be pessimistic which eventually dissolves into sarcasm. We believe that "Walk on the Water" should be brought up because it is a very interesting LP to listen to, and should never be un-noticed especially by the fans of experimental new wave. Here it is, enjoy!!!!

Toiling Midgets: Sea of Unrest, 1982 Instant Records & Dead Beats, 1985 Thermidor Records

Σε αυτή την ανάρτηση και οι δύο κύριοι συνεργάτες του blog (Psychopomp και The Unspeakable) ενώσαμε τις δυνάμεις μας. Η ισχύς εν τη ενώσει που λένε... Λόγω τυχαίας συγκυρίας έπεσαν στα χέρια μας τα δύο πρώτα LPs των Toiling Midgets, ενός post punk συγκροτήματος από το San Fransisco... τα "Sea of Unrest" (1982) και "Dead Beats" (1985).

Οι Toiling Midgets είναι ας πούμε ένα είδος super group της Αμερικανικής post punk σκηνής. Ως σχήμα προήλθε από τους Negative Trend και τους θρυλικούς Sleepers. Κατά τη διάρκεια της πολυτάραχης ζωής τους οι Τ.Μ. είδαν μέλη από American Music Club (Lisa Davis, Mark Eitzel), από Gun Club (Annie Unger) και από Swans (Joe Goldring) να έρχονται και να φεύγουν. Ξεκίνησαν ως instrumental συγκρότημα, αλλά στο πρώτο LP "Sea of Unrest" φιλοξενούν τον τραγουδιστή των Sleepers, Ricky Williams. Το δεύτερο LP "Dead Beats" είναι εξ' ολοκλήρου ορχηστρικό με εξαίρεση τα "Funk Song" και "She's Fun" τραγούδια στα οποία συμμετέχει ξανά ο Williams. Οι Toiling Midgets κινούνται σε πρώιμα post punk μονοπάτια με δυνατές πεντακάθαρες κιθάρες που ενίοτε γίνονται πιο "βρώμικες". Οι επιβλητικές drums κάνουν τον ήχο ακόμα πιο "κοφτερό".

Στο "Sea of Unrest" υπάρχουν ακουστικά και ηλεκτρικά κομμάτια, όλα τους γεμάτα από πρωτόλειες μελωδίες και λιτά riffs, σαν μικρές ηλεκτρικές κραυγές απόγνωσης. Ενίοτε αυτά τα riffs ακουμπούν στις εμπνεύσεις των Bauhaus και άλλων παρεμφερών σχημάτων. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα παράδοξα και εκφραστικά φωνητικά του Williams, σε αφήνουν έκπληκτο, και συνάμα γεμάτο με προσμονή για το τι θα επακολουθήσει... καθώς σκοτεινά και βίαια συναισθήματα απορρέουν από αυτόν τον αριστουργηματικό δίσκο... η μουσική τους στοιχειώνει τα ηχεία. Μένουμε να αναρωτιόμαστε από τι είναι στ' αλήθεια φτιαγμένη η μουσική τους.

Στο "Dead Beats" ο ήχος είναι παρόμοιος με το "Sea of Unrest", μόνο που οι Τ.Μ. ακούγονται ωριμότεροι και λιγότερο επιθετικοί - τα λιγοστά φωνητικά τους έδωσαν άπειρο χώρο για δημιουργία. Σε αυτό πρέπει να έπαιξαν ρόλο και οι τότε συνεχείς μετακινήσεις νέων μελών, άρα και νέων ιδεών και εμπνεύσεων. Τα τραγούδια φτάνουν στο αποκορύφωμα που είναι το "Preludes" διαμέσου των εκπληκτικών μελωδιών των "Before Trust" και "Black Idol" όπου ξεδιπλώνονται άπειρα πολύχρωμα riff. Επιπλέον, το ορχηστρικό ύφος του δεύτερου δίσκου αποδεικνύεται εξίσου αποκαλυπτικό και πλούσιο με τον πρώτο δίσκο. Είναι και τα δύο τους πολύ σημαντικά LPs. Πολλοί τα περιμένατε, και ακόμα περισσότεροι θα τα απολαύσετε. Θα τα βρείτε εδώ μαζί.

Επίσης, επισκεφτείτε και την σελίδα του συγκροτήματος στο myspace, υπάρχουν αρκετές επιπλέον πληροφορίες, φωτογραφίες, κ.α.

Toiling Midgets - Sea of Unrest 1982 Instant Records
01. Destiny
02. Trauma Girl
03. Late Show
04. Microage
05. Wishful Thinking
06. All the Girls Cry
07. DJMC
08. Shooting Gallery
09. Again
10. Big Surprise
11. Sea of Unrest


Toiling Midgets - Dead Beats 1985 Thermidor Records
01. Caverns
02. Incendiary
03. Dollhouse Bricks
04. Funk Song
05. Desperation
06. Before Trust
07. Black Idol
08. She's Fun
09. California
10. Preludes

Both, the main contributors of TTE, Psychopomp and The Unspeakable joined forces to complete this post. ‘Unity in strength’ as it is commonly said. The first two LPs of post punkers Toiling Midgets from San Fransisco, USA, "Sea of Unrest" (1982) and "Dead Beats" (1985) came to our possession out of plain chance.

The Toiling Midgets are so to speak, a super group of the American post punk scene. They come directly from bands Negative Trend and the legendary Sleepers. During the group’s adventurous life they have seen members switching from the American Music Club (Lisa Davis, Mark Eitzel), the Gun Club (Annie Unger) and the Swans (Joe Goldring). They were at first an instrumental group, but in their first LP the singer of the Sleepers Ricky Williams filled the gap. However in their second LP only a couple songs ("Funk Song" "She's Fun") are sung by Williams again. In General, the Toiling Midgets are a post punk group working with loud and clear guitar riffs, but with edgier distortion treats. In addition, the drum machine works perfectly together with the guitar. In the "Sea of Unrest" there are acoustic songs balanced with electric songs, but all of them contain primeval sound elements and thrifty riffs raving like cries of despair. At times these riffs go into the likes of Bauhaus and other similar groups. The sound we described above, in combination with Williams' strange and expressive vocals, results to an astounding outcome, letting the listener in expectation... as dark and violent emotions flow from this masterpiece. We are left to wonder what their music is really made of.

The "Dead Beats" LP sounds more or less similar to the "Sea of Unrest" LP, except that it is more mature and less abrupt. Perhaps less vocal work gave them more room for creativity. The constant changes of band line-ups must've brought new ideas and inspirations too. One by one the songs of "Dead Beats" are building to the climax of "Preludes" in through the great riffs of "Before Trust" and "Black Idol". Again, the guitars are so expressive, unfolding limitless riffs and tunes. In addition, the (mostly) instrumental style proves to be as rich and revealing as in the first LP.

Both LPs are equally important, perhaps many of you were expecting, but even more will enjoy. Here they are together in one .rar file.
Also, take some time and visit the band's website on myspace for extra info, pics, etc.

Tulpä: Mosaic Fish, 1985, Midnight Music

Ο φίλος και συνεργάτης The Unspeakable φρόντισε να μας εφοδιάσει με μερικά εξαιρετικά rips. Ένα από αυτά είναι και το "Mosaic Fish" των Καναδών Tulpa. Κυκλοφόρησε από την ιστορική και ανεξάρτητη δισκογραφική Midnight Music το 1985 και είναι ο μοναδικός μέχρι στιγμής στουντιακός δίσκος τους (έχουν κυκλοφορήσει και μια ζωντανή εμφάνιση στο CBGB's της Νέας Υόρκης). Αποτελούνταν από τους Chris Bottomley (μπάσσο, φωνή) John Bottomley (κιθάρα, φωνή), Sev Micron (ντράμς, φωνή), Tom Walsh (τρομπόνι), Nic Gotham (alto σαξόφωνο). Η μουσική τους μπορεί να χαρακτηριστεί ως post punk με αρκετά πειραματικά-αλληλοσυγκρουόμενα στοιχεία (jazz, funk, κ.α.). Με οδηγό μια δυναμική rhythm section ακολουθούν οι "κρυστάλλινες" κιθάρες με μελωδίες που αντηχούν και συναγωνίζονται σε ενέργεια τα -συχνά πυκνά- επικά φωνητικά. Όσο για τα πνευστά πυκνώνουν και χρωματίζουν την ατμόσφαιρα της μουσικής τους. Κλείνοντας, θα θέλαμε να αναφέρουμε άλλη μια πληροφορία αυτή τη φορά για το όνομα του συγκροτήματος. "Tulpa" σε όρους Θιβετιανού Βουδδισμού είναι η "Σκεπτομορφή", δηλαδή η δυνατότητα ενός Μάγου να δίνει υλική υπόσταση με τη δύναμη της σκέψης και της θέλησης. Έτσι και οι Tulpa, μπορούμε να πούμε πως δημιούργησαν ένα χειροπιαστό αριστούργημα με τη δύναμη της έμπνευσής τους... πως αλλιώς μπορεί κανείς να εξηγήσει αριστουργήματα σαν τα "Rome is Burning", "Mosaic Fish", "Initiation Rites", και "Crosses on the Berlin Wall"; Ακούστε το εδώ!!

Tulpä: Mosaic Fish, 1985, Midnight Music

01. Life's So Strange
02. Rome is Burning
03. Hoot Mun
04. Mosaic Fish
05. Initiation Rites
06. The Cage
07. Passion
08. Crosses on the Berlin Wall
09. There is a Fear

Friend and contributor The Unspeakable has provided us with some excellent rips. One of them is the "Mosaic Fish" LP by the Canadian group Tulpa. Released by the legendary independant label Midnight Music in 1985 and it is actually the only studio LP of the group (however there's a live recording in CBGB's New York too).The band were Chris Bottomley (bass, vocals), John Bottomley (guitar, vocals), Sev Micron (drums, vocals), Tom Walsh (trombone), Nic Gotham (alto saxophone). They played post punk music with lots of experimental-conflicting elements Jazz, funk, etc.). Leading with a dynamic and poweful rhythm section, then echoing "crystal" guitars compete with the full-of-energy and -most of the time- epic vocals. As for the trombone and alto saxophone, they interfere by adding so much to the atmosphere of their music. Concluding, we should mention that their name, Tulpa, isn't by chance. In terms of Tibetan Buddhism the word means "Thoughtform", which is as taken from wikipedia: "the process consists of giving palpable being to a visualization, in very much the same manner as an architect gives concrete expression in three dimensions to his abstract concepts after first having given them expression in the two-dimensions of his blue-print". Thus "Mosaic Fish" is a tangible masterpiece created by Inspiration... how else can you explain these great songs: "Rome is Burning", "Mosaic Fish", "Initiation Rites", and "Crosses on the Berlin Wall". Get it Here!!


Here's a little treat... Tulpä's self-made video for "Life's So Strange":

The Melting Ashes: Green Fuzz 1987, 1991, Wipe Out Records

Σήμερα έχουμε κάτι το διαφορετικό -ηχητικά- και το οποίο έρχεται επίσης από τα σκοτεινά χρόνια της δεκαετίας του 80 και θα ήταν κρίμα ένα τέτοιο διαμάντι να μείνει στην αφάνεια του Χρόνου.

Πρόκειται για τους Melting Ashes, μια ανεξάρτητη garage-psychedelic r'n'r μπάντα που έδρασε μεταξύ 1986-1990. Κυκλοφόρησε κάποια demo, έκανε αρκετά live, συμμετείχε στις συλλογές της Wipe Out "12 Raw Greek Bands" (1988) και "Double Shot" (1991) με το κομμάτι "The Midnight Bar" (και στις δύο). Τελικά, μετά τη διάλυση του συγκροτήματος το 1991, κυκλοφόρησε από την Wipe Out και το LP (ηχογραφημένο σε 4-κάναλο από το 1988) με τίτλο"Green Fuzz 1987", αυτό δηλαδή που σήμερα σας παρουσιάζουμε. Σύμφωνα και με το σημείωμα (στο οπισθόφυλλο) του Θοδωρή "The Whip" Κρίθαρη, φίλου, μάνατζερ των Melting Ashes (και συνιδρυτή της Wipe Out), ο οποίος έχει χρησιμοποιήσει αρκετά ποιητική γλώσσα για να περιγράψει και να εξιστορήσει την εμπειρία του με το συγκρότημα, λέει πως "πρόκειται για πηγαίο συναισθηματικό rock 'n' roll". Ο ήχος του συγκροτήματος χαρακτηρίζεται από την καθαρόαιμη r'n'r ραχοκοκκαλιά και την ήπια ψυχεδελική παρουσία, επιτρέποντας να συνυπάρχουν δύναμη και ηρεμία μαζί. Παραθέτοντας ξανά από τα σχόλια του Κρίθαρη: "Οι ψυχεδελικές νότες με έστειλαν από τα παγόβουνα της Αλάσκας ως το άγριο πάθος της ζούγκλας του Αμαζονίου, από τους πρωτόγονους χορούς των Ινδιάνων, ως την γαλήνη της Ανατολίτικης κουλτούρας, από το Παρελθόν έως το 'επικίνδυνο' μακρινό Μέλλον του Κόσμου". Αυτός ο σπάνιος και ανεκτίμητος δίσκος σίγουρα θα σας "ταξιδέψει" στο Χώρο και στον Χρόνο. Ελπίζουμε να σας αρέσει...

Melting Ashes: Green Fuzz 1987, 1991 Wipe Out Records

01. Green Fuzz
02. I'm On My Way
03. Cave Without End
04. Mystic Image
05. Angels of Sunrise
06. Deleterious
07. I'm Melting
08. We Can Cry Free
09. Punk
10. Illumination

Today's post is slightly different - sound wise - and it comes from Greece's past: the 'dark' years of the 80's. It’d be a pity if we left this jewel get lost in time. We are talking about Melting Ashes, an independent garage-psychedelic r'n'r group that was active among 1986-1990. They self-released some demos, had plenty live shows, participated in Wipe Out's compilations with the song "The Midnight Bar"

in "12 Raw Greek Bands" (1988) and in "Double Shot" (1991) too. Finally the LP "Green Fuzz 1987" came out in 1991 after the group disbanded and it costituted of ten songsrecorded in a 4-channel, back in 1988. According to the back cover poetic note written by the group's manager and friend (and co-creator of Wipe Out Records) Thodoris "the whip' Kritharis explaining the Melting Ashes experience as a "rock 'n' roll sound-emotional source". Indeed their sound consists of a raw rock n roll backbone and a mild psychedelic presence, which allows power and serenity at the same time. Again, quoting Kritharis "Their psychedelic notes shoot me from Alaska's melting iceberg to the wild lust of Amazon jungle, from the primitive Indian (meaning native American) dances to the peace of the Eastern cultures, from the Past to the "Deleterious" distant

Future of the World". This priceless rare LP will certainly travel you through time and space in a special way. We hope you like it...

Outland: Demo 1996 (self produced)

Οι Outland ήταν ένα indie συγκρότημα που δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Η σύνθεση του συγκροτήματος το 1996 ήταν Τάκης "traveller" Κορορος (ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα), Ντέμης Μπίθας (ηλεκτρικό μπάσσο), Δημήτρης Δερβεντλής (τύμπανα), Οδυσσέας Ζαφειροπουλος (ακουστικό και ηλεκτρικό βιολί), Ορέστης Ζαφειρόπουλος (ακουστικό τσέλο), και Ειρήνη Maggel-Συμεωνίδου (στίχοι και φωνητικά). Είχαν μία συμμετοχή στην συλλογή του φανζίν "Σκιές του Β23" : "Fragmenta IV" το 1992 με το κομμάτι "Still".

Το ντέμο που παρουσιάζουμε σήμερα, κυκλοφόρησε το 1996, τότε μάλιστα είχαν κάνει και μια παρουσίαση στον ραδιοφωνικό σταθμό Ρόδον FM 94,4. Η μουσική τους μπορεί να χαρακτηριστεί ως alternative rock με αρκετά new wave στοιχεία. Περιέχει τρία πανέμορφα κομμάτια που αποτελούνται από ακουστικά και ηλεκτρικά μέρη, και φυσικά συνοδεύονται από τα χαρακτηριστικά και πανέμορφα αλλά και μελαγχολικά φωνητικά της Ειρήνης. Απολαύστε τη γαλήνη που αποπνέει το "Fantasy", αναμετρήστε τον Χρόνο που χτυπάει με το ρυθμό του "Time", και τέλος, αισθανθείτε την αγωνία που υποβόσκει στο "Last Chance". Υποθέτουμε πως η παραγωγή θα ήταν δική τους, ωραία θα ήταν να υπήρχε συνέχεια, αλλά δυστυχώς για δικούς τους λόγους, το συγκρότημα έμεινε ανενεργό από κει και μετά. Έκτοτε μόνο για την Ειρήνη Συμεωνίδου γνωρίζουμε πως συμμετέχει στους Terra Libera, ένα επίσης αξιόλογο συγκρότημα (για τους Terra Libera μπορείτε να βρείτε πληροφορίες στη σελίδα τους στο myspace).

Να προσθέσουμε πως το ντέμο είναι προσφορά της ίδιας της Ειρήνης Συμεωνίδου. Την ευχαριστούμε.

Outland - Demo 1996

01. Fantasy
02. Time
03. Last Chance

Outland were an indie band activated c.a. 1990. By 1996 the band were: Takis "traveller" Kororos (acoustic, electric & lead guitars), Demis Mpithas (electric bass), Dimitris Derventlis (drums), Odysseas Zafeiropoulos (acoustic & electric violin), Orestis Zafeiropoulos (acoustic cello) and Irene Maggel-Simeonidou (lyrics, vocals). They participated in "Fragmanta IV" LP compilation of the "Shades of B-23" fanzine with their song "Still".

The demo that we are presenting to you today came out in 1996, they presented it on air through Rodon FM 94,4 radio station. Their music style is alternative rock with plenty of new wave elements. The demo consists of three acoustic and electric songs ornamented by Irene's beautiful and melancholic voice. Enjoy the serenity of "Fantasy", count the time ticking with "Time", and finally feel the lurking suspence of "Last Chance". We suppose that they did the production themselves, and since they had potential it'd be nice to have a continuation, however they remained inactive ever since. Only for Irene Symeonidou we know that she's part of Terra Libera which are a new notable group (Terra Libera info and samples here).

Last but not least, the demo is offered by the band itself and especially Irene Symeonidou. Thanks Irene!!

Forward Music Quintet: Vanishing Soldiers 1991, F.M.O. Records distr. by Wipe Out

Οι Forward Music Quintet είναι ίσως ένα από τα καλύτερα εγχώρια σχήματα, αν όχι το καλύτερο και το πιο πρωτοποριακό. Κυκλοφόρησαν τρείς μεγάλους δίσκους και κάποια κομμάτια σε συλλογές (βλ. Random Relations 2, Crash). Ο πρώτος δίσκος τους θεωρείται και ο καλύτερός τους (Mystery of a Dying Species, 1983), ο επόμενος κινείται στο ίδιο στυλ (Glory and Betrayal, 1985). Το 1991 που κυκλοφόρησε ο τρίτος και τελευταίος δίσκος τους (Vanishing Soldiers), πλέον σαν ντουέτο (Natasha + Shaman), ο ήχος τους ήταν διαφοροποιημένος, πιο ηλεκτρονικός και σε darkwave φόρμες. Εδώ κι εδώ πληροφορίες κι άλλα άλμπουμ τους.

Σήμερα παρουσιάζουμε ακριβώς αυτόν τον τελευταίο δίσκο. Όπως προαναφέραμε, το "Vanishing Soldiers" του 1991, έχει αρκετά διαφορετικό ήχο από τα 2 προηγούμενα άλμπουμ τα οποία κινούνταν στο χώρο του post-punk. Αυτός ο τελευταίος τους δίσκος είναι επίσης ένα αριστούργημα φτιαγμένο με synth και drum machine, κινείται σε πιο σκοτεινά μονοπάτια από τους άλλους δύο. Σε αυτό συντελεί και η καταπληκτικά παγερή φωνή της Natasha S. (Νατάσα Συρεγγέλα), αλλά και οι ίδιες οι συνθέσεις που συνθέτουν ένα μικρό soundtrack για σκοτεινά όνειρα. Το δυσοίωνο ηχοτοπίο ξεκινάει με το mid-tempo "The Preserving Process", τα λόγια του οποίου κατά πάσα πιθανότητα περιγράφουν τον τρόπο ταρίχευσης στην αρχαία Αίγυπτο. Η απαγγελία του πρόσφατα χαμένου Shaman (Γιώργος Μακρίδης) στολισμένη με επιβλητικά synth και κάποιες κιθάρες. Έτσι ο ακροατής μπαίνει κατευθείαν στα "ενδότερα" και στην επική μπαλάντα "Words of Steel" με την Natasha S. να δίνει ίσως μια από τις καλύτερες ερμηνείες της. Έπεται η μεγάλη βουτιά..."The Big Dive Down" μελωδικό mid-tempo κομμάτι το οποίο "φορτώνει" προς το τέλος με τα καταπληκτικά φωνητικά και τους ψίθυρους που ακούγονται ενδιάμεσα. Το λιτό "All the Strangers" με την ήρεμη εισαγωγή, είναι instrumental. Το επόμενο ιδιαίτερα σκοτεινό "Legion" με χαρακτηριστική μελωδία και ρυθμό του αποτελεί μια γέφυρα προς το φανταστικό "For the Wicked", ένα darkwave ύμνο, με καταπληκτική μελωδία, κιθάρες που υπερφορτίζουν την ατμόσφαιρα, και τα -πάλι- εξαίσια φωνητικά με τις επίσης φανταστικές εξάρσεις... τί να πεις.... απλά το ξανακούς!!! Αμέσως μετά μια μικρή ανάσα με το πρόσταγμα "Attention" στην αρχή του "The Thorns of Desire" και την απρόσωπη απαγγελία της Natasha S. και του Shaman - τοποθετείται εν μέσω μάχης και πυροβολισμών, μέσω των στίχων μιλούν οι νεκροί στρατιώτες..... λόγια με υπαρξιακές προεκτάσεις. Στο κλείσιμο του δίσκου ακούμε το κομμάτι "To Αέναον" (το "συνεχές"), άλλη μια πανέμορφη μελωδία πάνω στην γνώριμη και λιτή φόρμα του υπόλοιπου δίσκου. Συνολικά ένα εξαιρετικό άκουσμα. Απολαύστε το εδώ, ό,τι πρέπει για ξεκίνημα του Φθινοπώρου. Τί λέτε;

Forward Music Quintet - Vanishing Soldiers 1991, Forward Music Organization

01. The Preserving Process
02. Words of Steel
03. The Big Dive Down
04. All the Strangers
05. Legion
06. For the Wicked
07. The Thorns of Desire
08. Το Αέναον

Forward Music Quintet perhaps were one of the best Greek bands, if not the best and the most pioneering. They released three LPs and had some compilation contributions (see Random Relations 2, Crash). Their first record (Mystery of a Dying Species, 1983) is considered to be their finest. The second one (Glory and Betrayal, 1985) is a good LP but not as great as the first. Six years after, in 1991, they released their third and last LP (Vanishing Soldiers) and being an actual duet (Natasha S. with the Shaman), their sound became darker and colder. Here and here more info and downloads.

Today we present to you this last one. As we mentioned above, 1991's "Vanishing Soldiers" is distinctively different from the previous 2 LPs, which had a post-punk sound. However, this last LP is more synth oriented, and much darker in style. This is a result of the cold and detached singing-reciting work by Natasha S. (Natasha Syrengela) along with the actual music by The Shaman, altogether to synthesize a soundrack for dark dreams. This ominous soundscape kicks off with the mid-tempo track "The Preserving Process", the lyrics most probably describe methods of embalming in ancient Egypt. The recitation by (the recently deceased) Shaman (George Makridis) ornamented with imposing synth and some guitar work. We are ready now to enter inner depths of the epic "Words of Steel", one of the best songs of the LP and Natasha's best singing moments, above all, an excellent song. Right after that we have to fall in.... "The Big Dive Down" a melodic mid-tempo track that becomes a high-tempo towards the end. Again here there are great vocals and whisper effects. Next is τhe austere and atmospheric instrumental "All the Strangers". "Legion" another beautiful tune is the bridge to the second greatest song of the LP, "For the Wicked", a fantastic darkwave anthem with great music as the guitars overcharge the atmosphere furthermore. Again here the great voice of Natasha S. stands out, pitching high at times.... you just have to listen again. Right after that, the command bursts: "Attention!!" as "The Thorns of Desire" takes off, where the duet recites in between battle effects [great lyrics by the way, with existential hints]. The record closes with the "Το Αέναον" (meaning: The Perpetual, The Everlasting), another atmospheric instrumental in the same vein of the rest of the album. Overall, an exceptionally pleasurable LP. Enjoy it here. Perhaps it's the best way to start this Autumn. What do you think?

Güler : The Salt on Your Face, 1987, Aksidanz Records

Με χαρά σας παρουσιάζουμε και άλλη μια προσφορά του The Unspeakable. Αυτή τη φορά, το δυσεύρετο post-punk διαμαντάκι "The Salt on Your Face" από τους Ολλανδούς Güler που κυκλοφόρησε εν έτει 1987. Οκτώ δυναμικά τραγούδια της ακμής της post-punk περιόδου αποτελούν αυτό το αριστουργηματικό LP. Καλοδουλεμένες συνθέσεις, το κάθε τραγούδι αξιομνημόνευτο, με αποκορύφωμα το σκοτεινό "Gök" το οποίο κάνει αίσθηση με το πρώτο άκουσμα. Το "Kiss Me" ανοίγει το δίσκο δυναμικά με την drums σε πρωταρχικό ρόλο, αλλά και με την ωραία μελωδία στην κιθάρα, ακολουθεί το "The Ravens" που και ανοίγει...την όρεξη για να ακούσεις και τα παρακάτω, μετά είναι το "Gök" το οποίο κάνει τρομερή αίσθηση με την ανατολίτικη μυστηριακή μελωδία του, σε σημείο να αναρωτιέσαι "πως και δεν το ξανάκουσα αυτό ποτε;" Οι "σκοτεινές" κιθάρες, μαζί με τα διακριτικά πλήκτρα είναι το χαρακτηριστικό του ήχου τους. Παράλληλα τα φωνητικά ξεχωρίζουν κι αυτά, αφού είναι χαρακτηριστικά (ειρωνικά, θεατρικά, αλλά και γεμάτα συναίσθημα) προσέξτε τα στα "Gök" και "Little Boy", ενώ στο "Princess Parade" στο οποίο η "μηχανική/industrial" rhythm section και το σαξόφωνο διαφοροποιούν τον ήχο. Το "Men & Women" συνεχίζει σε γνώριμα post-punk μονοπάτια, ως το mid-tempo πικρόγλυκο μελωδικό "I Threw it Out". Τέλος, το "Thrilling Me" κλείνει τον καταπληκτικό δίσκο αφήνοντάς μας με τις καλύτερες εντυπώσεις. Ίσως πολλοί να μην τους γνωρίζουν, ίσως άλλοι να τους ψάχνουν, όπως και νά'χει είναι καλή ευκαιρία μιας και το "The Salt on Your Face" είναι η μοναδική τους κυκλοφορία.

Güler - The Salt on Your Face LP, 1987

01. Kiss Me
02. The Ravens
03. Gök
04. Little Boy
05. Princess Parade
06. Men & Women
07. I Threw it Out
08. Thrilling Me

We're glad to present another rip offered by The Unspeakable. This time it is the hard-to-find post-punk jewel "The Salt on Your Face" by the Dutch band Güler, released in 1987. Eight powerful songs from the heydays of post-punk constitute this excellent LP, all of them well-composed worth to remember, and probably the one that sticks to your mind is "Gök". The poweful tune "Kiss Me" introduces us to the LP, with the intense beating of drums and the great guitar riff, then "The Ravens" follows about the same style, and expectations rise with "Gök" with that oriental-like tune....makes you wonder "how come I've never heard this one before"... Somber guitar effects and distinctive keyboards are characteristic of their music. Besides that, the vocals are also worth to mention because they support greatly each song either with theatrical irony or emotions (notice the vocals on "Gök" and "Little Boy".) On "Princess Parade" the drums style makes the sound more industrial-like, eventually blended with saxophone. "Men & Women" carries on in the same vein, up to the bittersweet mid-tempo "I Threw it Out". Closing with the "Thrilling Me", letting us 'thrilled' with the best of impressions. Many of you might not know this LP, others might be looking for it. Anyway, its is a good chance for both, since "The Salt on Your Face" LP is their sole release.